Ὁ Μητρ. Ναυπάκτου εἰς τήν Κυριακάτικην Ἔκδοσιν τῆς Ἀπογευματινῆς (1/9/2024), ἀναφερόμενος εἰς τό woke κίνημα, γράφει μεταξύ τῶν ἄλλων ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δὲν βιάζεται νὰ ἀποφανθεῖ γιὰ τά ἀναφυόμενα προβλήματα τῆς ἐπικαιρότητας, ἀλλὰ παρατηρεῖ, διαλέγεται, προσεύχεται, κρατᾶ τὴν παράδοσή της». Ἆραγε ὁ Σεβασμιώτατος Ἱερόθεος διατί «βιάσθηκε» νά κάνη τό ἐμβόλιον τοῦ κορωνοϊοῦ; Μάλιστα, τότε εἶχεν ἀποφανθῆ ὅτι «Σέ αὐτόν τόν πόλεμο ἕνα ὅπλο εἶναι τό ἐμβόλιο, ὅπως βέβαια γίνεται καί σέ ἄλλες ἀσθένειες. Μέ τό ἐμβόλιο ἐνισχύεται τό ἀνοσοποιητικό σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ μας, γιά νά ἀντιμετωπίση κάθε ξένο σῶμα πού εἰσέρχεται στόν ὀργανισμό μας». Ὅμως τέσσερα χρόνια μετά ἀπεδείχθη ὅτι ὄχι μόνον τό ἀνοσοποιητικό σύστημα δέν ἐνισχύθη, ἀλλά ὅτι τό ὅπλο αὐτό ἔχει στραφῆ ἐναντίον αὐτῶν πού τό ἐχρησιμοποίησαν; Ὁ Σεβασμιώτατος ἔχει ἀντιληφθῆ τάς εὐθύνας τους; Διατί εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ κορωνοϊοῦ ἡ ὑπακοή εἰς τόν Καίσαρα ὑπεσκέλισε τόν διάλογον, τήν προσευχήν, τήν παρατήρησιν τῆς Ἐκκλησίας; Γράφει εἰς τό ἄρθρον του ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου:
«Γράφοντας γιὰ τὸ woke = ἀφύπνιση θὰ μποροῦσα νὰ τὸ προσδιορίσω ὡς κουλτούρα, παράδοση, ρεῦμα, νοοτροπία, ἀλλὰ θὰ τὸ συνδέσω μὲ τὴ λέξη κίνημα, διότι δὲν πρόκειται γιὰ ἕνα ἁπλὸ ἰδεολογικὸ ρεῦμα, ἀλλὰ γιὰ μία ἐπιθετικὴ κίνηση ἐναντίον κάθε παραδοσιακοῦ καὶ κάθε ἀντίθετης ἄποψης. Δέν πρόκειται γιὰ μία ἀποδοχὴ τῆς διαφορετικότητας, ἀλλὰ γιὰ μία ἐπιβολὴ τῆς τάσης αὐτῆς ἐναντίον κάθε ἄλλης διαφορετικότητας…. Ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας, θὰ ἀντιμετωπίσουμε καὶ αὐτὸ τὸ θέμα ὅπως καὶ τὰ ἄλλα κινήματα μὲ σοβαρότητα, ὑπευθυνότητα, ἠρεμία, μέσα ἀπὸ τὴ διαχρονικὴ ἐκκλησιαστική μας παράδοση… Ἡ Ἐκκλησία γιὰ ὅλα τὰ θέματα ἀποφαίνεται συνοδικά, αὐτὸ ἄλλωστε εἶναι τὸ σύστημα διοικήσεώς της. Τὰ μέλη της, ἤτοι οἱ ἱεράρχες, οἱ συνοδικὲς ἐπιτροπές, οἱ πανεπιστημιακοὶ διδάσκαλοι, …γενικὰ ἡ Ἐκκλησία δὲν βιάζεται νὰ ἀποφανθεῖ γιὰ τά ἀναφυόμενα προβλήματα τῆς ἐπικαιρότητας, ἀλλὰ παρατηρεῖ, διαλέγεται, προσεύχεται, κρατᾶ τὴν παράδοσή της, ὅπως ἐκφράστηκε στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, μὲ τοὺς ὅρους καὶ τὶς προϋποθέσεις τους ποὺ εἶναι ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων καὶ ἀναμένει τὴν ὡρίμανση ἑνὸς θέματος γιὰ νὰ ἀποφανθεῖ σχετικά. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία σταθερὴ δύναμη γιὰ τὴ μὴ ἀποδόμηση τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ ἔθνους».