Γράφει ὁ Καθηγητὴς Δρ. Ἀλέξιος Π. Παναγόπουλος*
1ον
Ἀγαπητοὶ φίλες καὶ φίλοι ἀναγνῶστες, ἐπανέρχομαι πάλι νὰ διευκρινίσω ἐρωτήματα δικά σας ποὺ συνεχῶς μοῦ ὑποβάλλονται καὶ σᾶς παρακαλῶ πολὺ γιὰ τὴν μὲ προσοχὴ ἀνάγνωση τῶν ἑρμηνειῶν ποὺ παραθέτω. Δυστυχῶς ζοῦμε σὲ ἡμέρες πονηρές, σὲ ἡμέρες τῶν σημείων τῶν καιρῶν, ὅπου ἡ παράνοια, ἡ παρερμηνεία καὶ ἡ σύγχυση κυριαρχεῖ, ὄχι μόνο μεταξὺ τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ μεταξὺ αὐτῶν ποὺ ἔχουν δώσει ὑποσχέσεις καὶ ὅρκους νὰ ἀγρυπνοῦν γιὰ τὸ συμφέρον τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς γένους μας. Ἡ πρόσφατη τοποθέτηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸν γνωστὸ (Π.Α.), ἀπογοήτευσε καὶ πάλι τὸ πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὁμοίως πρὶν λίγα χρόνια καὶ μὲ τὰ ψευτο-σκευάσματα καὶ πειραματικὰ σκευάσματα, μὴ ἔχοντας ἀκόμη τὸ θάρρος τῆς δημόσιας συγγνώμης. Πολλοὶ ρωτοῦν ἐὰν θὰ ζοῦσε ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος, δὲν θὰ μιλοῦσε; Ἀρκετοὶ ἀναγνῶστες ἐπικοινωνοῦν μαζί μου, δηλώνοντας τὴν ἀπογοήτευση καὶ τὴν ἐγκατάλειψη ποὺ νιώθουν. Τὰ ἄρθρα αὐτά, σκοπὸ καὶ στόχο ἔχουν νὰ διαφυλάξουν τὸ πιστὸ λαό μας καὶ τὸ γένος μας, ἀπὸ τὰ νεώτερα ψευτο-ἀφηγήματα καὶ τὰ σκάνδαλα, ποὺ θὰ ἔλθουν, ἐνόσῳ ζοῦμε στὸ χρόνο τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννου τῆς Πάτμου.
Τὸ ποιὸς εἶναι ὁ Ἀπολλύων, βλέπε στὸ ἐδάφιο τῆς Ἀποκάλυψης Ἰωάννου (κεφ. 9, 11): «Καὶ ἐπικεφαλῆς τους εἶχαν βασιλιά, τὸν ἄγγελο τῆς ἀβύσσου· ποὺ στὴν Ἑβραϊκὴ ὀνομάζεται Ἀβαδδῶν, καὶ στὴν Ἑλληνικὴ ἔχει τὸ ὄνομα Ἀπολλύων». Ἀπ’ τὸ παραπάνω ἐδάφιο ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι οἱ «ἀκρίδες», βρίσκονται ὑπὸ τὴν ἐξουσία ἑνὸς βασιλέα, ποὺ τὸ ὄνομά του στὴν Ἑβραϊκὴ γλώσσα εἶναι Ἀβαδδών, ἐνῶ στὴν Ἑλληνικὴ εἶναι: Ἀπολλύων. Ποιὸς μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ Ἀπολλύων; Ὁ Ἀπολλύων, στὴν ὀρθόδοξη πατερικὴ ἑρμηνευτική, εἶναι ὁ Σατανᾶς, συγκεκριμένα, θὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἔχει ὅλη τὴν ἐνέργεια τοῦ σατανᾶ μέσα του, δηλ. ὁ ἀντὶ-χριστος! Ἡ Ἀποκάλυψη φαίνεται σὰν νὰ διακωμωδεῖ τὸν ἰσχυρισμὸ τοῦ ἐκπεσμένου Ἐπισκόπου Πάπα Ρώμης, ὅτι κατέχει τὰ κλειδιὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ! Ὁ Δημιουργός, προγνωρίζοντας αὐτὴ τὴ πτώση, μέσῳ τοῦ Σχίσματος (1054), ποὺ θὰ γινόταν, φανερώνει μέσα ἀπ’ τὴ προφητεία αὐτή, ὅτι ὄντως ὁ Πάπας, θὰ χρησιμοποιήσει κι αὐτὸς κάποια κλειδιά. Σίγουρα ὄχι, τὰ κλειδιὰ τῆς Οὐράνιας Βασιλείας, ὅπως ἰσχυρίζεται, ἀλλὰ ἀντιθέτως, τὸ κλειδὶ τῆς Ἀβύσσου! Ἡ Ἄβυσσος στὴν Ἁγία Γραφή, ἔχει τὴν ἔννοια τοῦ κατοικητηρίου τῶν δαιμονίων, τῆς φυλακῆς τῶν ψυχῶν (Λουκᾶ, 8ο. Ρωμαίους 10, 7). Στὸ βιβλίο τῆς Γένεσης, ἔχει τὴν ἔννοια τῶν σκοτεινῶν ὠκεανῶν (Γένεση, 1, 2). Ἐπειδὴ ἡ προφητεία θὰ ἔχει καὶ τὴν κοσμολογικὴ καὶ οἰκολογικὴ ἐκπλήρωση, χρησιμοποιεῖται ἡ διφορούμενη λέξη «ἄβυσσος», γιὰ νὰ σημαίνει τὸ σκότος, τὸ ἔρεβος. Ὁ Πέτρος χρησιμοποίησε τὰ κλειδιὰ τῆς Οὐράνιας Βασιλείας, νὰ εἰσαγάγει τοὺς σεσωσμένους, ἐνῶ ὁ Πάπας, ὡς κάλπικος «κληρονόμος» τοῦ Πέτρου, χρησιμοποιεῖ κι αὐτὸς τὸ κλειδί, ἀλλὰ τὸ κλειδὶ τῆς Ἀβύσσου, συνεπῶς μὲ ἀντίθετο τρόπο ἀπ’ τὸν Πέτρο, γιὰ νὰ εἰσάγει στὴ γῆ, πλῆθος δαιμονικῶν πληγῶν, σὰν τὸ κουτὶ τῆς Πανδώρας!
Δὲν θὰ ἀναλύσουμε ἐδῶ αὐτὲς τὶς ἔννοιες, γιατί εἶναι τεράστιο θέμα, μὲ πολλὰ ἐπίπεδα ἐκπλήρωσης, καὶ θὰ χρειαζόταν ξεχωριστὰ ἄρθρα. Ὅμως, θὰ θυμίσουμε τὶς πληγὲς ποὺ ἔφερε στὸ κόσμο ἡ πτώση τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης, ἀπ’ τὸ αἱρετικὸ Φιλιόκβε, τὸ Καθαρτήριο, τὸ Ἀλάθητο, τὶς κτιστὲς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἱερὰ Ἐξέταση, τὶς φοβερὲς Σταυροφορίες, τὴν Ἀποικιοκρατία, τὴ Προτεσταντικὴ Βαβυλωνία μὲ τὸ Δυτικὸ Διαφωτιστικὸ ἐπιθετικὸ Ἀθεϊσμό, ποὺ ὅλα ὁδήγησαν στὸ Καπιταλισμό, στὸ Κομμουνισμό, στὸν Οἰκουμενισμό, στὴν Πανθρησκεία, στὴν οἰκονομικὴ κρίση χρέους καὶ στὶς διεθνεῖς καπιταλιστικὲς καὶ τραπεζικὲς ἀγορές, μὲ τὰ “γκόλντεν μπόις” τῶν διεθνῶν κεφαλαιοκρατικῶν οἴκων, μέσα στὴ χλιδή, σὲ βάρος τῶν πτωχῶν λαῶν. Στὶς 14 Φεβρουαρίου τοῦ 2012, μὲ ἀφορμὴ τὰ σκληρὰ μέτρα ποὺ ἐπιβλήθηκαν στὴν Ἑλλάδα, ὁ ἐπικεφαλῆς τῶν σοσιαλιστῶν βουλευτῶν, Χάνες Σβόμποντα, ἔκανε λόγο γιὰ τὰ μέλη τῆς Τρόικας, ὡς μὲ ἀδίστακτες «ἁρπακτικὲς ἀκρίδες», ποὺ ἀσκοῦν οἰκονομικὸ «ἐκβιασμό», γιὰ νὰ χορηγήσουν λίγη βοήθεια. Οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί δὲν θὰ πρέπει νὰ ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε μέγα προστάτη οὐράνιο, ποὺ δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει νὰ πειρασθοῦμε, περισσότερο καὶ πέρα ἀπ’ τὴ δύναμή μας, ὅσοι ἐλπίζουμε σὲ Αὐτόν, τὸν Ἀναστάντα Κύριο τῆς Δόξης, γιατί ἡ προφητεία εἶναι σαφής, ὅτι ὁ Ἀπολλύων, ἔχει ἐξουσία νὰ ἀδικήσει μόνο: «τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες, οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ, ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν» καὶ συνεπῶς οἱ δύστυχοι, θὰ ἔχουν πάρει τὴ σφραγῖδα ἢ τὸ νούμερο τοῦ Ἀπολλύων.
Ὅπως ἤδη ἔχουμε πεῖ καὶ στὸ παρελθὸν σὲ ἄλλα ἄρθρα μας καὶ βιβλία μας, τὸ ἔτος 2010 κυκλοφόρησε ἕνα βιβλίο, σὲ λίγα ἀντίτυπα, τοῦ συγγράφοντα, μὲ τίτλο: «Ἠθικὴ – Ἐσχατολογία – Προφητολογία, κατὰ τὸ γέροντα Ἀρσένιο (1918 – +2008)», τοῦ Καθηγ. Δρ. Παναγόπουλου Ἀλέξιου, ὅπου μέσα ἀπ’ τὴν ἐργογραφία τοῦ π.Ἀρσενίου, κάναμε τὶς δυνατὲς προσεγγίσεις γιὰ τὴν ἠθική, γιὰ τὴν προφητολογία, γιὰ τὴν ἐσχατολογία καὶ τὴν ὀρθόδοξη πολιτικὴ θεολογία του, ποὺ ἦταν κυρίως μία βιωματικὴ καὶ ἀσκητικὴ βιοτή, ἀλλὰ ἦταν παράλληλα καὶ ἡ ζωντανὴ ἐμπειρία τοῦ παλαιοῦ ἁπλοῦ καὶ ἀφανῆ ἀσκητῆ, μέσα στὸν μάταιο παροδικὸ κόσμο μας. Στὸ ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου του, μὲ τίτλο: Παγκόσμιος Ἀποστασία, ὁ ἴδιος ὁ π.Ἀρσένιος ἔχει ἐπιλέξει τὴ φωτογραφία τοῦ ἐξωφύλλου του, ἀπ’ ἕνα ξένο περιοδικό, τοῦ ἀγάλματος τῆς ἐλευθερίας τῆς Ἀμερικῆς, ἀλλὰ σὲ στάση ποὺ νὰ κλαίει, γονατιστό, τὸ ἴδιο τὸ ἄψυχο ἄγαλμα, μεταφορικά, ἀπ’ τὴν ἀπελπισία του, γι’ αὐτὰ ποὺ βλέπει, καὶ νὰ θρηνεῖ γιὰ τὸν ξεπεσμὸ τοῦ σύγχρονου κόσμου, πάνω στὴ μαρμάρινη βάση του, ἔχοντας πέσει καὶ θρυμματιστεῖ ἡ δάδα τῆς ἐλευθερίας του καὶ ἀπὸ κάτω ἀπ’ τὴν μαρμάρινη βάση του νὰ σημειώνει: «22.000.000 ὁμοφυλοφίλων καὶ κάθε χρόνο περισσότεροι ἀπὸ 500.000 βιασμῶν μικρῶν παιδιῶν, κάτω τῶν πέντε ἐτῶν!». Δίπλα καὶ στὰ ἀγγλικά, μᾶς γράφει, περίπου τὸ ἴδιο: “22.000.000, yes, twenty two million of homosexuals and 500.000 five hundred thousand rapes of children under five, every single year! Help us to save the great American nation from the nails of the luciferian forces”. Στὴ σελίδα τοῦ παρόντος πονήματός του καταχωρεῖ τὸ χωρίο ἐκεῖνο ἀπ’ τὴ Β’ Πρὸς Θεσσαλονικεῖς 2, 1-8 ποὺ ἀναφέρεται στὸ ποιὸς πράγματι θὰ εἶναι ὁ «ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος», δηλαδὴ ὁ Ἀπολλύων.
Στὴ σελίδα 5, τοῦ μικροῦ βιβλίου του, καταχωρεῖται ὁ πρόλογος, ὅπου σημειώνει ὅτι «ἡ πατρίδα μας, ποὺ ἐντὸς ὀλίγου θὰ κατοικεῖται ἀπὸ πολλοὺς ξένους, ἰδίως Τούρκους (σημειώνω: καὶ μουσουλμάνους, εἰδικὰ μὲ τὸν νέο πρόσφατο ἀντί-χριστο νόμο, ἀκόμα καὶ στὰ Χωριά μας, κάτω τῶν δύο χιλιάδων κατοίκων), θὰ βαδίζει πρὸς ἀποχριστιανισμὸν καὶ ἀφελληνισμόν! Ἡ Ἑλλάς, ποὺ ἔχει ζωὴν περισσότερον ἀπὸ 4000 χρόνια, βαδίζει πρὸς διάλυσιν» [1]. Πιθανόν, οἱ γείτονες μὲ τὴ μογγολικὴ καταγωγή, ἄσχετα μὲ τὸ ὅτι, ἐνῶ μέσῳ τῶν ἐξισλαμισμῶν καὶ τῶν χαρεμιῶν, ἐξέλιξαν τὴ ράτσα τους, πιθανὸν νὰ ἀναζητήσουν τὸ ἄλλοθι, νὰ μᾶς ἐπιτεθοῦν, ἐνόσῳ θὰ ὑπάρχει κάποια πολιτικὴ ἀνωμαλία ἢ μεγάλος σεισμός. Ἀλλά, τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα θὰ δημιουργήσει τὸ πλιάτσικο, μὲ τοὺς «ἐπενδυτὲς» ποὺ ἔρχονται κάθε μέρα καὶ εἶναι ἡλικίας στρατεύσιμης καὶ τότε ὁ λαός μας θὰ ὑποστεῖ πολλὰ δεινά! Ὁ π.Ἀρσένιος σημειώνει καὶ τὴν ἄποψή του, ὅτι μετὰ ἀπ’ τὶς Εὐρωπαϊκὲς καὶ νέες Ἠλεκτρονικὲς Ταυτότητες, μετὰ ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, θὰ ζητήσουν ἢ θὰ ἐπιβάλουν, νὰ ἀκολουθήσει ὁ λαός, τὸ σφράγισμα στὸ μέτωπο ἢ στὸ δεξὶ χέρι, γι’ αὐτὸ μὲ τὸ πόνημά του αὐτό, μᾶς ὑπενθυμίζει, ἤδη 30 τόσα χρόνια πρίν, γιὰ τοὺς πιστοὺς Χριστιανούς: «ὅτι ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν, διότι εἶναι γεγραμμένα καὶ ἀποτελοῦν γέννημα τῆς μεγάλης ἀποστασίας ποὺ ἔφτασε στὸ ζενὶθ» [2], καθότι, πρόκειται, νὰ γίνουν ὅλα πραγματικότητα, ἀπ’ τὸν ἀντί-χριστο. Στὴ σελίδα 6, τοῦ παρόντος βιβλίου του, παραθέτει τὸ ἐπίσημο πορτρέτο τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκάλυψης, δηλ. τοῦ ἀντί-χριστου, σημειώνοντας, ὅπως τὸ «φιλοτέχνησαν οἱ μαῦροι ἐλευθεροτέκτονες τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν.
* Δρ. Νομικῶν & Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν, Δρ. Βιοηθικῆς, Δρ. Θεολογίας, PostDoc-Μεταδιδακτορικῶν, Διπλωματούχου Ὑφηγητῆ, Καθηγητῆ καὶ Ἀκαδημαϊκοῦ Ξένων Ἀκαδημιῶν Ἐπιστημῶν EASA, MCA, CAC, IEAI.
Σημειώσεις:
[1] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 5. Πρβλ. «Ἠθικὴ – Ἐσχατολογία – Προφητολογία, κατὰ τὸ γέροντα Ἀρσένιο (1918 – +2008)» ὑπὸ τοῦ Παναγόπουλου Ἀλέξιου, Ἀθήνα 2010. [2] Ἒνθ’ ἀνωτ. Πρβλ. Παναγόπουλου Ἀλέξιου, Ἐσχατολογικὲς Διαστάσεις τῆς Παιδαγωγίας κατὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο. Διατριβὴ Διδακτορική, ὑπὸ τὴν ἐποπτεία Μητροπολίτου καὶ καθηγητῆ Ράντοβιτς Ἀμφιλοχίου. Κρατικὸ Παν/μιο Ἀν. Σεράγιεβο. Ἔκδ. Θεσσαλονίκη 2009. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Ἡ Ἀλήθεια τῶν Προφητειῶν, ἔκδ. Διψῶ, 1998. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, 7500 ἔτη ἀπὸ Ἀδὰμ – ὁ μεσασμός. Ἔκδ. Θεσσαλονίκη 2000. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Τὸ Θρησκεύω τοῦ Ἐλύτη, Ἀθήνα, 1997. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Εὐρωπαϊκοὶ Θεσμοὶ – Παγκοσμιοποίηση, Νέα Τάξη Πραγμάτων, Ἀθήνα, 2024. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Κοσμᾶς Φλαμιάτος καὶ Παπουλάκος, Ἀθήνα 2009. Πρβλ. «Ἠθικὴ – Ἐσχατολογία – Προφητολογία, κατὰ τὸ γέροντα Ἀρσένιο (1918 – +2008)» ὑπὸ τοῦ Παναγόπουλου Ἀλέξιου, Ἀθήνα 2010.