Γράφει ὁ Καθηγητὴς Δρ. Ἀλέξιος Π. Παναγόπουλος, Δρ. Νομικῶν & Πολιτικῶν
Ἐπιστημῶν, Δρ. Βιοηθικῆς, Δρ. Θεολογίας, PostDoc-Μεταδιδακτορικῶν, Διπλωματούχου Ὑφηγητοῦ, Καθηγητοῦ καὶ Ἀκαδημαϊκοῦ Ξένων Ἀκαδημιῶν Ἐπιστημῶν EASA, MCA, CAC, IEAI.
8ον – Τελευταῖον
Μετὰ ἀπ’ αὐτὲς τὶς ἐπισημάνσεις του, διαβλέπει τὸν κίνδυνο, νὰ δημιουργηθεῖ κάποια ἀποτείχιση ἢ «σχίσμα» [76], μέσα στὴν Ὀρθοδοξία, γι’ αὐτό, μᾶς προτρέπει νὰ προσέξουν πολὺ οἱ «αἴτιοι, οἱ ἔνοχοι καὶ οἱ σκανδαλοποιοί», οἱ ὁποῖοι, μὲ αὐτὴ τὴ συμπεριφορὰ τους «τὸν μόνον ποὺ θὰ ἐξυπηρετήσουν ὅλα αὐτά, εἶναι τὸν Πάπαν, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ ἐπιβληθῆ μὲ αὐτόν, τὸν τρόπον, ἐφαρμόζοντας τὴν μέθοδο ‘τοῦ σαλαμιοῦ’, γιὰ νὰ μὴ μείνη τίποτε ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία» [77]. Ὅλη αὐτὴ ἡ χαοτικὴ κατάσταση τῆς ἀποστασίας, τελικά, μᾶς ἑρμηνεύει, ὅτι θὰ ἐξυπηρετήσει ἀποκλειστικὰ τὸν «ἀναμενόμενο ἀντίχριστο», ποὺ σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες ποὺ εἶχε ὁ γέροντας ἀπὸ τότε, ὅτι πιθανὸν νὰ βρίσκεται «πρὸ τῶν θυρῶν», ὁ ὁποῖος θὰ βρεῖ, τὰ πάντα, ἕτοιμα καὶ δὲν θὰ δυσκολευτεῖ, νὰ ἰσοπεδώσει καὶ «καταργήση τὰ πάντα» [78], ὑπὸ τὸν μανδύα τῆς δῆθεν εἰρήνης, τῆς δῆθεν οἰκουμενικότητας, τῆς δῆθεν παγκοσμιοποίησης, γι’ αὐτὸ ὁ γέροντας, ἀρκετὲς φορὲς εἶχε ἀπευθύνει στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, τὸ ἐρώτημα «μήπως προχωρεῖτε πολύ;».
Στὸ τελευταῖο ἄρθρο του, τὸ ὁποῖο καὶ μᾶς καταχωρεῖ στὸ βιβλίο του, ὁ γέροντας φέρει ὡς τίτλο «ὁ πλανήτης μας καταστρέφεται» (σελ. 69-72), τὸ ὁποῖο εἶχε δημοσιευθεῖ στὸ περιοδικὸ «Σάλπιγξ Ὀρθοδοξίας», ὅπου μᾶς καταγράφει καὶ παρατηρεῖ, τὸ σῆμα τῆς ἐπικείμενης καταστροφῆς, τὸ σῆμα τοῦ ἄμεσου κινδύνου, τῆς καταστροφῆς τῆς γῆς, μὲ τὴν μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, τῆς ἀτμόσφαιρας, τῆς θάλασσας, μὲ ἀποτελέσματα τὰ ἐπικίνδυνα, ὄχι μόνο γιὰ τὴν ζωὴ τῶν ζώων, τῶν φυτῶν, τῶν δασῶν, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ Τσερνομπὶλ (=Ἄψινθος) [79], εἶχε καὶ ἔχει φοβερὲς ἐπιπτώσεις, ἐκτὸς τὶς χιλιάδες τῶν νεκρῶν «πού ἀπεκρύβη ὁ ἀληθὴς ἀριθμὸς τῶν θυμάτων», προσβλήθηκαν οἱ θάλασσες, τὰ ποτάμια, οἱ λίμνες, οἱ πηγές, τὰ χόρτα, τὸ γάλα, τὰ κρέατα, τὰ δένδρα, οἱ καλλιέργειες. Τὰ νερὰ ἔχουν ὑποστεῖ μεγάλη μόλυνση, ἀλλὰ καὶ τί νὰ κάνουμε «ὅλοι θὰ πίναμε»! Μαζὶ μ’ αὐτὰ καὶ ἡ καταστροφὴ τοῦ ὄζοντος, ποὺ προστατεύει ὡς διάφραγμα, ψηλὰ τὴν ἀτμόσφαιρα, ποὺ δὲν ἀφήνει τὶς ὑπεριώδεις ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου, νὰ περνοῦν καὶ νὰ δημιουργοῦν καρκίνο καὶ ἄλλες ἀσθένειες. Οἱ φοβεροὶ καύσωνες, τὰ ἀνοίγματα-τρύπες στὸν οὐρανό, ποὺ διευρύνονται, ὥστε ἡ θερμοκρασία νὰ φτάνει σὲ μεγάλους βαθμούς. Διαβάζοντας τακτικὰ τὸν Τύπο, ἀναφέρει τὸ γεγονός, ὅτι στὴν Τουρκία τὸ θερμόμετρο ἔφτασε εὐτυχῶς μόνο γιὰ 12 ὧρες, στοὺς 60 βαθμούς, περὶ τὸ ἔτος 1990. Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι καὶ στὴν Ἑλλάδα, εἴχαμε τότε, πάνω ἀπὸ 2,5 χιλιάδες νεκρούς, ἀπὸ τὸν τότε καύσωνα [80]. Σχολιάζοντας τὰ παραπάνω, διερωτᾶται μήπως εἴμαστε πολὺ κοντά, ὥστε νὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ χωρίο ὅτι: «ἡ γῆ θὰ κατακαεῖ» [81]. Στὸν ἡμερήσιο Τύπο, διαβάζει καὶ μᾶς καταθέτει τὴν ἐσχατολογικὴ ἑρμηνεία του, γιὰ τὴ θάλασσα ποὺ μολύνθηκε, γιὰ τὰ ποτάμια, γιὰ τὰ ψάρια, γιὰ τὸ περιβάλλον, γιὰ τὴν ἀτμόσφαιρα, γιὰ τὰ παγόβουνα ποὺ λιώνουν, γιὰ τὸ θερμοκήπιο, γιὰ τὰ δάση, γιὰ τὴν ὄξινη βροχή, γιὰ νὰ φτάσει κατόπιν, στὶς νέες ἀσθένειες, ὅπως τὸ Ἔιτζ, ποὺ τὴν ὀνομάζει ὡς τὴ «κατάρα τοῦ αἰῶνος», ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀνηθικότητας, ἰὸ τῆς παρὰ φύση ἀσέλγειας, γιὰ νὰ μᾶς θυμίσει, τὸ χωρίο τῆς Ἀποκάλυψης, ποὺ μιλάει γιὰ τὸ «ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν» [82] πάνω στὴ γῆ.
Ὅλα ὅσα γίνονται πάνω στὴ γῆ, εἶναι προφητευμένα στὴν Ἁγία Γραφή, σύμφωνα μὲ τὸν μακαριστὸ γέροντα, πέρα τοῦ ὅτι πολλοὶ ἐπιστήμονες καὶ δημοσιογράφοι συχνὰ πυκνά, μιλοῦν γιὰ ἡμέρες τῆς Ἀποκάλυψης. Μόνο στοὺς χώρους τῶν πάσης φύσεως Ἱερατείων, ὅλα αὐτά, θὰ βρίσκονται ὑπὸ μία ἑρμηνευτικὴ σύγχυση καὶ παρερμηνεία, γιατί ἔτσι μᾶς λέγουν οἱ Γραφές, θὰ γίνουν. Μνημονεύει τὴ κίνηση, στὴν Εἰκόνα τῆς Πορταϊτίσσης τῆς Κανδήλας στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, ποὺ πάντοτε, σὲ δύσκολους καιρούς, κινεῖτο θαυματουργικά, μὲ ἀσυνήθιστο τρόπο, δηλώνοντας τοὺς κινδύνους, ποὺ ἔμελλε νὰ ἔρθουν στὸ Ἔθνος μας [83]. Ὅπως πρὶν ἀπ’ τὸν Β’ παγκόσμιο πόλεμο, ὅταν γιὰ 50 ἡμέρες κινεῖτο, θέλοντας νὰ μᾶς προετοιμάσει. Αὐτὰ τὰ σημεῖα, δὲν θὰ πρέπει καὶ πολὺ νὰ στεναχωροῦν τοὺς πιστούς μας, ποὺ θὰ περιμένουν ὅλα αὐτὰ νὰ συμβοῦν, γιατί κι ἀλλιῶς, ἔτσι ἔχουν προφητευθεῖ καὶ οἱ προφητεῖες εἶναι ἀληθινές. Τελειώνοντας αὐτὸ τὸ ἄρθρο του ὁ γέροντας καλεῖ σὲ ἐγρήγορση καὶ σὲ πνευματικὸ ἀγώνα ὅλες κι ὅλους, μάλιστα μᾶς προτρέπει νὰ μὴ φοβηθοῦμε γιὰ τίποτα, ἀκόμα καὶ ὅταν ἡ γῆ θὰ ταραχθεῖ, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Ψαλμωδοῦ [84].
Στὴ συνέχεια, θεώρησε καλὸ καὶ μᾶς καταχωρεῖ ἕνα ἄρθρο, ἑνὸς ἄλλου συγγραφέα, τοῦ Γ.Σ.Νικολόπουλου, μὲ τίτλο ὁ «πλανήτης γῆ προειδοποιεῖ», τὸ ὁποῖο μᾶς μιλάει γιὰ τὴν τρύπα τοῦ ὄζοντος, ποὺ συνεχῶς μεγαλώνει, ὅπως μᾶς προειδοποιεῖ καὶ ἡ παγκόσμια μετεωρολογικὴ ὀργάνωση, ποὺ πάνω ἀπὸ τὴν Ἀνταρκτική, ἔχει μία ἔκταση, ὅσο σχεδὸν ὅλη ἡ Εὐρώπη, δηλ. 10.000.000 τετραγωνικὰ χιλιόμετρα, διπλασιάζοντας τὸν κίνδυνο προσβολῆς, ἀπὸ καρκίνο τοῦ δέρματος [85]. Τὸ χλώριο καὶ τὸ βρώμιο καὶ οἱ ἑνώσεις τους, μαζὶ μὲ ἄλλα χημικὰ κατασκευάσματα, εἶναι αὐτὰ ποὺ εἶναι, τὰ πιὸ ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν ἀτμόσφαιρα. Ὅμως, ὅπως οἱ εἰδικοὶ σημειώνουν, θὰ χρειαστοῦν περίπου 70 χρόνια γιὰ νὰ περιοριστεῖ τὸ πρόβλημα [86]. Στὴ συνέχεια παραθέτει ἕνα πολὺ ἐπίκαιρο χωρίο, τοῦ ἁγίου Ἰππολύτου Ρώμης, ἀπὸ τὸ ἔργο του «περὶ συντελείας τοῦ κόσμου» [87], ποὺ γρᾶφει ὡς ἑξῆς: «σεισμοὶ κατὰ πᾶσαν πόλιν, λοιμοὶ ἐπὶ πᾶσαν χώραν, βρονταί, ἄνεμοι καὶ φοβεραὶ ἀστραπαὶ οἴκους καὶ ἀγροὺς κατακαίωσι, καταιγίδες ἀνέμων τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν ἀμέτρως ἐκταράσωσι, τῆς γῆς ἀκαρπία, θαλάσσης ἦχος καὶ σάλος ἀφόρητος ἀπὸ ψυχῶν καὶ ἀπωλείας ἀνθρώπων, σημεῖα ἐν ἠλίῳ, σημεῖα ἐν σελήνῃ, ἄστρων παρατροπαί, συνοχὴ ἐθνῶν, ἀέρων ἀκρασίαι, χαλάζης βολίδες, χειμῶνος ἀταξίαι, παγετοὶ διάφοροι, καύσωνες ἀπαραμύθητοι, κεραυνοὶ αἰφνίδιοι, ἐμπρησμοὶ ἀδόκητοι». Δηλαδή, σύμφωνα, μὲ τὸν ἅγιο Ἱππόλυτο, φωτιές, πυρκαγιές, σημεῖα στὸν ἥλιο καὶ στὰ ἄστρα, στὴ θάλασσα, σεισμοὶ καὶ ἀφόρητη θλίψη τῶν ἀνθρώπων, ποὺ θὰ τὰ νομίζουν ὅλα αὐτὰ ὡς φυσιολογικά, ἐνῶ θὰ εἶναι σημεῖα τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου.
Στὶς σελίδες 77-78, τοῦ βιβλίου του, καταχωρεῖ τὴ «προφητεία τοῦ ὁσίου Νείλου», ὁ ὁποῖος ἀσκήτευσε στὸ Ἅγιον Ὄρος, πρὶν ἀπὸ περίπου 350 ἔτη, δηλαδὴ περὶ τὸν 17ο αἰώνα καὶ ἡ προφητεία του, μᾶς μιλάει γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ ἀντὶ-χρίστου καὶ τὴν συντέλεια τῶν αἰώνων. Οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ καὶ μόνο αὐτὴ τὴν Προφητεία νὰ διαβάσουν, φτάνει γιὰ νὰ καταλάβουν, τὸ ποῦ βρισκόμαστε καὶ τὸ τί θὰ πρέπει νὰ κάνουν. Ἡ προφητεία γράφει: «Κατὰ τὸ 1900 ἔτος, βαδίζοντες πρὸς τὸν μεσασμὸ τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἄρχεται ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου, νὰ γίνεται ἀγνώριστος. Ὅταν πλησιάσει ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου, θὰ σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ τὰ πάθη τὰ τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθεῖ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία, τότε ἄρχεται ὁ κόσμος, νὰ γίνεται ἀγνώριστος, θὰ μετασχηματίζονται οἱ μορφὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν θὰ γνωρίζονται οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες, γιὰ τὴν ἀναίσχυντη ἐνδυμασία καὶ τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς. Οἱ τότε ἄνθρωποι, θὰ ἀγριέψουν καὶ θὰ γίνουν ὡσὰν θηρία, ἀπὸ τὴν πλάνη τοῦ ἀντιχρίστου. Δὲν θὰ ὑπάρχει σεβασμὸς στοὺς γονεῖς καὶ γεροντότερους, ἡ ἀγάπη θὰ ἐκλείψει, οἱ ποιμένες τῶν χριστιανῶν, ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι (ἐκτὸς ἐξαιρέσεων, σημείωση τοῦ γέροντα), παντελῶς μὴ γνωρίζοντες τὴν δεξιὰ ὁδό, ἀπὸ τὴν ἀριστερά, τότε θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη καὶ οἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σωφροσύνη θὰ ἀπωλεσθεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ βασιλεύσει ἡ ἀσωτεία. Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ φιλαργυρία, θὰ φτάσουν στὸ μέγιστο βαθμὸ καὶ οὐαὶ στοὺς θησαυρίζοντες ἀργύρια. Οἱ πορνεῖες, μοιχεῖες, ἀρσενοκοιτίες, κλοπὲς καὶ φόνοι θὰ πολιτεύονται στὸ καιρὸ ἐκεῖνο, καὶ ἐξ’ αἰτίας τῆς ἐνέργειας τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καὶ ἀσελγείας, οἱ ἄνθρωποι θὰ στερηθοῦν τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ὁποία ἔλαβαν στὸ Ἅγιο Βάπτισμα, καθὼς καὶ τὴν τύψη τῆς συνείδησης! Οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ, θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονο τότε σ’ αὐτούς, ποὺ βρίσκονται στὸν κόσμο Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστη, γιατί δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανένα φῶς ἐπίγνωσης. Τότε, θὰ ἀναχωροῦν ἀπ’ τὸν κόσμο, στὰ ἱερὰ καταφύγια, γιὰ νὰ βροῦν ψυχικὴ ἀνακούφιση, ἀπ’ τὶς θλίψεις καὶ παντοῦ, θὰ βρίσκουν ἐμπόδια καὶ στεναχώριες. Καὶ ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν, γιατί ὁ ἀντίχριστος, θέλει νὰ κυριεύσει τὰ πάντα, καὶ θὰ γίνει ἐξουσιαστὴς πάσης Οἰκουμένης καὶ θὰ κάνει τέρατα καὶ σημεῖα, κατὰ φαντασία, θὰ δώσει πονηρὴ σοφία, στὸν ταλαίπωρο ἄνθρωπο, νὰ ἐφευρίσκει, νὰ ὁμιλεῖ ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον, ἀπὸ τὴν μία ἄκρη τῆς γῆς, ἕως τὴν ἄλλη. Τότε θὰ πετοῦν στὸ ἀέρα, σὰν τὰ πτηνὰ καὶ θὰ διασχίζουν τὸν βυθὸ τῆς θάλασσας, ὅπως τὰ ψάρια. Καὶ ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ κάνουν, οἱ δύστυχοι οἱ ἄνθρωποι, θὰ ζοῦν σὲ ἀνέσεις, μὴ γνωρίζοντας οἱ ταλαίπωροι, ὅτι ὅλα αὐτά, θὰ εἶναι γιὰ τὴν πλάνη τοῦ ἀντιχρίστου. Καὶ τόσο θὰ προοδεύσει τὴν ἐπιστήμη, κατὰ φαντασία, ὁ πονηρός, ὥστε νὰ ἀποπλανήσει τοὺς ἀνθρώπους, νὰ μὴν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τοῦ τρισυπόστατου Θεοῦ. Τότε βλέποντας ὁ Πανάγαθος Θεός, τὴν ἀπώλεια τοῦ ἀνθρώπινου γένους, θὰ κολοβώσει τὶς ἡμέρες, γιὰ τοὺς ὀλίγους, ποὺ θὰ σωθοῦν, γιατί θὰ θελήσει νὰ πλανήσει, ἐὰν μπορέσει, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Τότε αἰφνίδια, θὰ ἔλθει ἡ δίστομη ρομφαία καὶ θὰ θανατώσει τὸν πλάνο καὶ τοὺς ὀπαδούς του. (Πιστὸ ἀντίγραφο, σὲ ἀπόδοση στὴ δημοτική, ὑπὸ τοῦ καθηγητῆ δρ. Παναγόπουλου Ἀλεξίου), ἀπ’ τὸ βιβλίο «Εὐαγγελικὸς Κῆπος» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου Κύπρου, † Ἀρχιμ. Μερκούριος Πνευματικὸς)» [88].
Σημειώσεις:
[76] Ἒνθ’ ἀνωτ. [77] Ἒνθ’ ἀνωτ. [78] Ἒνθ’ ἀνωτ. [79] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 70. [80] Ἒνθ’ ἀνωτ. [81] Β΄ Πέτρ. 3, 10. [82] Ἀποκ. 16, 2. [83] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 72. [84] Ἒνθ’ ἀνωτ. [85] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 73. [86] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 75. Πρβλ. ἐφημ. Καθημερινή, 15 καὶ 16-8-1998, γιὰ τὸ περιβάλλον καὶ τὸ ἐπικίνδυνο σημεῖο στὸ ὁποῖο βρίσκεται ὁ πλανήτης γῆ. Φέρει παραδείγματα στὴν Κίνα οἱ πλημμύρες ἐρημώνουν τὴ χώρα, στὴν Κύπρο δὲν ὑπάρχουν ὑδάτινα ἀποθέματα, τὸ νερὸ εἶδος πολυτελείας. Οἱ ἀσθένειες καὶ τὰ ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα ἐξαφανίζουν χιλιάδες ἀνθρώπων.
[87] Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 75. Πρβλ. Ἁγίου Ἱππολύτου Ρώμης, Περὶ συντελείας τοῦ κόσμου, ΒΕΠΕΣ, ἔκδ., Ἀποστολικῆς Διακονίας, τόμ., 6ος, σελ. 278.
[88] Πρβλ. Ἀρχιμ. Ἀρσενίου, Παγκόσμιος, 77-78. Πρβλ. Παναγόπουλου Ἀλέξιου, Ἐσχατολογικὲς Διαστάσεις τῆς Παιδαγωγίας κατὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο. Διατριβὴ Διδακτορική, ὑπὸ τὴν ἐποπτεία Μητροπολίτου καὶ καθηγητῆ Ράντοβιτς Ἀμφιλοχίου. Κρατικὸ Παν/μιο Ἀν. Σεράγιεβο. Ἔκδ. Θεσσαλονίκη 2009. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Ἡ Ἀλήθεια τῶν Προφητειῶν, ἔκδ. Διψῶ, 1998. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, 7500 ἔτη ἀπὸ Ἀδὰμ – ὁ μεσασμός. Ἔκδ. Θεσσαλονίκη 2000. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Τὸ Θρησκεύω τοῦ Ἐλύτη, Ἀθήνα, 1997. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Εὐρωπαϊκοὶ Θεσμοὶ – Παγκοσμιοποίηση, Νέα Τάξη Πραγμάτων, Ἀθήνα, 2024. Πρβλ. τοῦ ἰδίου, Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος καὶ Παπουλάκος, Ἀθήνα 2009. Πρβλ. «Ἠθικὴ – Ἐσχατολογία – Προφητολογία, κατὰ τὸ γέροντα Ἀρσένιο (1918 – +2008)» ὑπὸ τοῦ Παναγόπουλου Ἀλέξιου, Ἀθήνα 2010, (γιὰ ἐπικοινωνία μὲ τὸ συγγραφέα: e-mail: panago6@gmail.com).
Ὁ ἀνάποδος κόσμος τῆς ἀποστασίας, φέρνει τόν «ἀπολλύων» καί τό διεθνές χάος! – 6ον – 7ον