Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ἀτοπήματα ποὺ ἀναφέρονται στὸ οἰκουμενιστικὸ τεῦχος «Τhe Ecumenical Review», ἐπίσημο ὄργανο τοῦ λεγόμενου Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.), εἶναι καὶ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται στὴν λεγόμενη “προσευχὴ” ἐπὶ “τῇ ἑνώσει” ὁμοφυλοφίλων.
Ἡ βλάσφημη “προσευχὴ” ἐπί “τῇ ἑνώσει” ὁμοφυλοφίλων, ἀναφέρετο σὲ κείμενο Σουηδοῦ θεολόγου καὶ ἀφοροῦσε εἰσήγηση στὰ πλαίσια συζητήσεων ποὺ διεξήγοντο ἐντὸς τῆς Σουηδικῆς “ἐκκλησίας” γιὰ τὸ θέμα τοῦτο. Γιὰ ποιὸ λόγο νὰ δημοσιεύεται μία τέτοια “προσευχὴ” στὸ ἐπίσημο ὄργανο τοῦ Π.Σ.Ε., τὴ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ἀντίκειται στὴ χριστιανικὴ διδασκαλία; Κι ὕστερα, ποιὰ ἀνασκευὴ συνόδευσε μία τέτοια δημοσίευση;
Κανονικὰ σὲ ἕνα τέτοιο συνονθύλευμα, θὰ ἔπρεπε νὰ δημοσιεύονται αὐτὰ τὰ ὁποῖα συμφωνοῦν ὅλα τὰ μέλη του. Ὅμως εἶναι δικαιολογημένη μία τέτοια ἐνέργεια γιὰ τὸ βαβέλειο αὐτὸ συνονθύλευμα. Καὶ μόνο τὶς λεγόμενες “ἐκκλησιολογικὲς” προϋποθέσεις τῆς Δήλωσης τοῦ Τορόντο γιὰ τὰ μέλη τοῦ Π.Σ.Ε. νὰ δεῖ κανείς, θὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι μία τέτοια βλάσφημη δημοσίευση εἶναι παρεπόμενη.
Σὲ τεῦχος τοῦ ἐπισήμου ὀργάνου τοῦ λεγόμενου Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.) «Τhe Ecumenical Review» ἀνεφέρετο βλάσφημη “προσευχὴ” ἐπί “τῇ ἑνώσει” ὁμοφυλοφίλων. Ἡ βλάσφημη αὐτή “προσευχὴ” εἶχε ὡς ἀκολούθως: «Θεέ, σὺ μᾶς δίδεις ζωή. Πρὸς σὲ ἐρχόμεθα μὲ τὴν ἀναζήτησίν μας δι’ ὁλοκλήρωσιν καὶ πλήρωμα εἰς τὴν ζωήν μας. Ἐρχόμεθα πρὸς σὲ μὲ τὴν χαράν μας εἰς τὰ ἀνθρώπινα πρόσωπα, τὰ ὁποῖα δύνανται νὰ ἀγαποῦν ἕκαστον τὸ ἕτερον καὶ νὰ μεταμορφώνουν τὸν κόσμον ἐν τῷ φωτί σου. Προσευχόμεθα διά…καὶ διά… Εὐδόκησον ὥστε ἡ κοινὴ ζωή των νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἐμπιστοσύνην καὶ σεβασμὸν διὰ τὴν μοναδικότητα ἑκάστου. Βοήθησον αὐτοὺς νὰ ζοῦν μὲ ἀμοιβαίαν κοινωνίαν καὶ νὰ εἶναι ἀνοκτοὶ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, ὥστε νὰ ἐκπληροῦν τὸ θέλημά σου. Ὅταν ἀντιμετωπίζουν δυσκολίας, φέρε αὐτοὺς πλησιέστερα πρὸς σὲ καὶ πρὸς ἀλλήλους. Βοήθησον αὐτοὺς νὰ συγχωροῦν ὁ εἷς τὸν ἄλλον καὶ εὐδόκησον ὥστε, ἡμέραν καθ’ ἡμέραν, νὰ λαμβάνουν χαρὰν καὶ δύναμιν παρὰ τῆς χειρός σου. Βοήθησον ἡμᾶς νὰ ζῶμεν πλησίον σου, πάντοτε. Ἀμήν»*.
Ἐπιζητοῦν μὲ τὴν βλάσφημη αὐτὴ “προσευχὴ” «νὰ μεταμορφώσουν τὸν κόσμον ἐν τῷ φωτὶ τοῦ Θεοῦ», μὲ πράξεις ποὺ δὲν συνάδουν μὲ τὴν ἐν Χριστῷ ζωή; Πῶς μποροῦν νὰ ἀπευθύνονται στὸν Ζωοδότη Κύριο, μὲ τέτοια βλάσφημη θρασύτητα, μὲ πράξεις, οἱ ὁποῖες ἀντίκεινται στὴν χριστιανικὴ διδασκαλία;
Νὰ ἀναφέρουμε ἐπίσης ὅτι στὴν Ἀγγλικανική “ἐκκλησία”, συνέταξαν βλάσφημη “ἀκολουθία” τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἡ ὁποία ἀντίκειται στὴ χριστιανικὴ διδασκαλία καὶ ὡς ἐκ τούτου προκλήθηκε πρόβλημα διχασμοῦ, μετὰ καὶ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων.
Ἀρκετὲς Προτεσταντικὲς ὁμάδες, προσπαθοῦν στὰ πλαίσια τοῦ Π.Σ.Ε., στὸ ὁποῖο ἀποτελοῦν καὶ τὴν πνιγηρὴ πλειοψηφία, νὰ περάσουν τὶς ὑπὲρ τῶν ὁμοφυλοφίλων ἀντιχριστιανικὲς θέσεις τους. Αὐτὸ ἄρχισε στὰ πλαίσια τοῦ Π.Σ.Ε., κυρίως ἀπὸ τὴν συνάντηση τῆς Καμπέρα, καὶ ἔγινε πιὸ ἔντονη στὴ συνάντηση τῆς Χαράρε, ὅπου ἡ πίεση ἀπὸ Προτεσταντικὲς ὁμάδες γιὰ τὸ θέμα τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἦταν ἐντονότερη.
Νὰ ἐνθυμίσουμε τὴν τέλεση τοῦ “μυστηρίου” (ἄπαγε τῆς βλασφημίας), ἐκ μέρους Ἀγγλικανῶν τὸ ἔτος 2014, ὅπως ἔγραφαν τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, σὲ ἀγγλικανικὸ ναὸ στὸ Μπόρνμουρθ, τὴν ὁποίαν ἡ “Guardian” χαρακτήρισε “ἱστορικὴ μέρα”.
Ἀγγλικανοὶ μέχρι και “ἀκολουθία” γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων συνέταξαν καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἀγγλικανικὴ κοινότητα ἀντιμετωπίζει σοβαρὸ πρόβλημα διχασμοῦ, μετὰ καὶ τὴν ἀποδοχὴ ἀρκετῶν ἀπὸ αὐτοὺς τοῦ “γάμου” τῶν ὁμοφυλοφίλων.
Ὅπως ἀνεφέρετo παλαιότερα σὲ μέσα ἐνημέρωσης, ἡ Λουθηρανική “ἐκκλησία” τῆς Νορβηγίας, τάχθηκε ὑπὲρ τοῦ “γάμου ὁμοφυλοφίλων”. Ἀπὸ τοὺς 115 συνέδρους στὴ Λουθηρανική “ἐκκλησία”, οἱ 88 ψήφισαν ὑπὲρ τοῦ “γάμου” τῶν ὁμοφυλοφίλων. Ἀκόμα ἕνα μέλος τοῦ Π.Σ.Ε. εἶχε ἐπιλέξει τὸν “γάμο” τῶν ὁμοφυλοφίλων. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι καὶ ἡ Γαλλικὴ Προτεσταντική “ἐκκλησία” ἐνέκρινε τὸν γάμο τὸν ὁμοφυλοφίλων. Αὐτοὶ εἶναι οἱ καρποὶ ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὸ βαβέλειο συνονθύλευμα τοῦ Π.Σ.Ε.;
Ἡ πρόταση παλαιότερα ἐπίσης τοῦ “ἀρχιεπισκόπου” τοῦ Καντέρμπουρι, γιὰ ἕνα «σύστημα ἐπιλογῶν», ὅπου κάποιος μπορεῖ νὰ ἐπιτελεῖ “γάμο” ὁμοφυλοφίλων ἢ ὄχι, εἶχε προκαλέσει πολλὲς ἀντιδράσεις. Χαρακτηριστικὴ ἦταν ἡ ἀντίδραση τοῦ Ἀγγλικανοῦ “ἐπισκόπου” Michael Nazir-Ali στὸ θέμα τοῦτο, ποὺ καταδεικνύει τὸ μέγεθος τοῦ προβλήματος. Νὰ σημειωθεῖ ἐπίσης ὅτι ὁ Ἀγγλικανός “ἐπίσκοπος” Gene Robinson ἔκανε πολιτικό “γάμο” μὲ ἄνδρα.
Αὐξάνονται ὅπως παρατηροῦμε τὰ μέλη τοῦ Π.Σ.Ε. ποὺ ἐπιλέγουν τὸν “γάμο” τῶν ὁμοφυλοφίλων, ὁ ὁποῖος ἀντίκειται στὴ χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἡ καλούμενη «Ἐπισκοπικὴ ἐκκλησία τῶν ΗΠΑ» μὲ ἀνακοίνωσή της ἀνέφερε παλαιότερα ὅτι, εἶχε ἐγκρίνει τὶς θρησκευτικὲς τελετὲς ὁμοφυλοφιλικῶν γάμων. Αὐτὸ εἶχε ἀποφασισθεῖ στὴν ἐτήσια Γενικὴ Συνέλευση τῆς λεγόμενης «Ἐπισκοπικῆς ἐκκλησίας τῶν ΗΠΑ» στὴ Salk Lake City.
Ὡς γνωστὸ ἡ καλούμενη «Ἐπισκοπικὴ ἐκκλησία τῶν ΗΠΑ», ἀνήκει στην «Ἀγγλικανικὴ Κοινωνία» (Anglican community), ἡ ὁποία ἀριθμεῖ περισσότερα ἀπὸ 80 ἑκατομμύρια μέλη. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι αὐτὸ εἶχε ψηφιστεῖ ἀπὸ τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία της Γενικῆς Συνέλευσης, τῆς λεγόμενης «Ἐπισκοπικῆς ἐκκλησίας τῶν ΗΠΑ».
Ἡ παλαιότερη ἐπισήμανση τοῦ Πατριάρχη Ρωσίας Κύριλλου, πρὶν γίνει Πατριάρχης, γιὰ “ἄκρα φιλελευθεροποίηση καὶ ριζοσπαστικὸ ἐκμοντερνισμὸ τῆς πνευματικῆς ζωῆς” σὲ ἀρκετὲς προτεσταντικὲς κοινότητες, ὡς αἰτία τῆς κρίσης τῆς οἰκουμενικῆς κίνησης, εἶναι γνωστὸ τὶ καταδεικνύει.
Στὸ λεγόμενο Π.Σ.Ε. συχνὰ ὁμιλοῦν περὶ “κοινῆς μαρτυρίας”. Ποιὰ “κοινὴ” μαρτυρία μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, μὲ τέτοια βαβέλειο παρουσία; Ἂν πάρουμε γιὰ παράδειγμα τὴ πολυπληθῆ συμμετοχὴ τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων τῶν Μεθοδιστῶν, στὸ θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, θὰ παρατηρήσομε ὅτι ὑπάρχουν τόσες διαφορετικὲς θέσεις τῶν Μεθοδιστῶν μεταξύ τους καὶ σὲ γενικότερα θέματα, ποὺ θὰ ἦταν μεγάλη ἀφέλεια νὰ προσμένει κανεὶς κάτι ἀπὸ τὸ λεγόμενο “διάλογο” μὲ τοὺς Μεθοδιστὲς στὰ πλαίσια τοῦ Π.Σ.Ε. Ἀφοῦ μεταξύ τους οἱ αἱρετικοὶ αὐτοὶ δὲν συμφωνοῦν, πῶς μπορεῖ νὰ γίνει διάλογος μὲ αὐτούς;
Μὲ τέτοια δεδομένα, ποιὸς εἶναι ὁ καρπὸς καὶ ἡ χρεία τῆς παρουσίας Ὀρθοδόξων στὸ Π.Σ.Ε.; Ἡ πρόφαση περὶ διαλόγου δὲν εὐσταθεῖ. Δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ὑπάρξει κανένας διάλογος μὲ τέτοια πολυμέρεια. Ἡ πρόφαση τῆς Ὀρθόδοξης παρουσίας στὸ Π.Σ.Ε., περὶ δῆθεν διαλόγου, εἶναι ἁπλὰ δικαιολογία. Ποιὸς ἀμφιβάλλει ὅτι τὸ Π.Σ.Ε. εἶναι ἡ σύγχρονη Βαβέλ, ὅπου τὸ μεγαλύτερο μέρος του ἀποτελεῖται ἀπὸ αἱρετικὲς προτεσταντικὲς παραφυάδες. Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς τὸ ἀπαράδεκτο καὶ ἀνώφελο τῆς συμμετοχῆς σὲ αὐτὴ τὴ σύγχρονη Βαβὲλ τοῦ λεγόμενου Π.Σ.Ε.
* Ἀπὸ τὸ Περιοδικὸ «Ὅσιος Γρηγόριος» (Τεῦχος Ἀρ. 38) ποὺ κάνει ἀναφορὰ στὴ βλάσφημη αὐτή “προσευχή”.