ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Α΄ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ
Στίς 12 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Γρηγορίου Πάπα Ρώμης τοῦ Διαλόγου. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος καταγόταν ἀπό τήν Ρώμη. Ἔζησε στήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ, καταγόταν ἀπό εὔπορο γένος καί οἱ γονεῖς του διακρίνονταν γιά τήν εὐσέβεια. Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα του μοίρασε τήν περιουσία του στούς πτωχούς καί ἵδρυσε μοναστήρια, ἀφοῦ μετέτρεψε τό σπίτι του σέ μονή ἀφιερωμένη στόν ἅγιο Ἀνδρέα, ἔγινε μοναχός καί ἀργότερα ἡγούμενος, ὅπου διακρίθηκε γιά τούς ἀσκητικούς του ἀγῶνες καί τήν μελέτη τῶν Γραφῶν. Ἀργότερα χειροτονήθηκε διάκονος καί ἐστάλη στήν Κωνσταντινούπολη ὡς ἀντιπρόσωπος τοῦ Πάπα, μετά την κοίμηση τοῦ Πάπα Πελαγίου Β΄. Ὁ Γρηγόριος παρά τούς ἔντονους ἐνδοιασμούς του χειροτονήθηκε Πάπας Ρώμης καί ἀναλώθηκε στήν ὑπηρεσία τόσο τοῦ ποιμνίου του ὅσο καί ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, διακρίθηκε μάλιστα γιά τήν ἀγάπη του πρός τους πτωχούς. Κάποτε ἔδωσε ἐντολή νά ἔλθουν στό ἐπισκοπεῖο δώδεκα πτωχοί, γιά νά συμφάγουν. Τήν ὥρα πού ἔτρωγαν ὁ ἅγιος ἔβλεπε δεκατρεῖς καί ὁ ἕνας ἦταν διαφορετικός στήν ὄψη, εἶχε πρόσωπο φωτεινό καί πότε ἔμοιαζε μέ γέροντα καί πότε μέ νέο. Ὅταν τελείωσε τό γεῦμα καί οἱ ἄλλοι ἔφυγαν τόν ρώτησε ποιός ἦταν καί αὐτός ἀπάντησε ὅτι εἶναι ἄγγελος Κυρίου καί ὅτι «σέ ἔχω ἐπισκεφθῆ καί ἄλλη φορά, ὅταν ἤσουν μοναχός καί μοῦ ἔδωσες ἐλεημοσύνη. Ὁ Θεός θέλησε νά δοκιμάση τήν προαίρεσή σου καί μέ τό παράδειγμά σου νά διδάξης καί τούς ἄλλους. Μάλιστα, ἀπό τότε ἔλαβα τήν ἐντολή νά εἶμαι πάντα κοντά σου, γιά νά σέ προστατεύω καί ὅ,τι θέλεις ἀπό τόν Θεό νά μοῦ τό λές καί θά τό μεταφέρω». Ὁ ἅγιος Γρηγόριος διακρίθηκε ἐπίσης γιά τήν συγγραφή θεολογικῶν ἔργων καί γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν προκλήσεων τῶν βαρβάρων, οἱ ὁποῖοι ἀπειλοῦσαν ἐκείνη τήν ἐποχή νά καταλάβουν τήν Ρώμη. Ἦταν ἄνθρωπος ἰδιαίτερα ταπεινός καί κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ τό 604.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Θείας Πίστεως
Στόμα γρήγορον, καταπλουτήσας, νομεὺς ἄριστος, τοῦ θείου λόγου, ἀνεδείχθης Ἱεράρχα Γρηγόριε· τῶν ἀρετῶν γὰρ ἐκφάντωρ γενόμενος, δικαιοσύνης ἐκφαίνεις τὴν ἔλλαμψιν. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Μεγαλυνάριον
Νᾶμα θεηγόρε ζωοποιόν, ἐκ τῶν πηγῶν αΰλων, ἀρυσάμενος δαψιλῶς, βλύζεις ἐκ χειλέων, ὡς ὕδωρ ἀφθαρσίας, τοῦ Πνεύματος τήν χάριν Πάτερ Γρηγόριε.