ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Β΄ Κορ. β΄ 14 – γ΄ 3
14 Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι’ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ· 15 ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σωζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, 16 οἷς μὲν ὀσμὴ θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ζωῆς εἰς ζωήν. καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός; 17 οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ λοιποὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ὡς ἐξ εἰλικρινείας, ἀλλ’ ὡς ἐκ Θεοῦ κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.
γ΄ 1 Ἀρχόμεθα πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνειν; εἰ μὴ χρῄζομεν ὥς τινες συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ὑμᾶς ἢ ἐξ ὑμῶν συστατικῶν; 2 ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε, ἐγγεγραμμένη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων, 3 φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ’ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
14 Εὐχαριστία δὲ ὀφείλεται εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος νικῶν καὶ θριαμβεύουν περιφέρει καὶ ἡμᾶς πάντοτε εἰς τὸν θρίαμβόν του, ὡς διακόνους τῆς νίκης του, ποὺ συντελεῖται διὰ τὸν Χριστὸν καὶ τὸ εὐαγγέλιόν του.Ὁ Θεὸς κατὰ τὴν θριαμβευτικὴν αὐτὴν πορείαν τοῦ εὐαγγελίου του φανερώνει διὰ μέσου ἡμῶν τὴν εὐωδίαν τῆς γνώσεώς του εἰς κάθε τόπον. 15 Διότι πράγματι ἠμεῖς οἰ ἀπόστολοι καὶ κήρυκες τοῦ εὐαγγελίου εἴμεθα Χριστοῦ εὐωδία, εὐχάριστος εἰς τὸν Θεόν· εὐωδία δὲ μεταξὺ τῶν σωζομένων, καθὼς καὶ μεταξὺ ἐκείνων ποὺ καταδικάζονται εἰς αἰωνίαν ἀπώλειαν. 16 Εἰς ἄλλους μὲν μυρωδιὰ θανατηφόρος, ποὺ φέρει θάνατον, εἰς ἄλλους δὲ μυρωδιὰ ζωηφόρος ποὺ παρέχει ζωήν. Καὶ ποῖος εἶναι ἱκανὸς νὰ ἐπιτελέσῃ τὰ κατορθώματα καὶ ἀποτελέσματα αὐτά; Ὄντως κανεὶς ἄλλος παρὰ μόνος ὁ Θεός. 17 Ἂς καυχῶνται ἄλλοι, ὅτι τάχα εἶναι ἱκανοί. Ἡμεῖς ὅμως δὲν εἴμεθα σὰν τοὺς πολλούς, ποὺ ἐμπορεύονται τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐξ ἰδιοτελείας τὸν νοθεύουν. Ἀλλὰ κηρύττομεν, ὅπως κηρύττει καθένας ποὺ κινεῖται ἀπὸ εἰλικρίνειαν καὶ ἄδολον ἐνδιαφέρον ὅπως ὁμιλεῖ ἕνας ποὺ ἐμπνέεται ἀπὸ τὸν Θεόν, ἔτσι ὁμιλοῦμεν ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, ἐνωμένοι ἀχώριστα μὲ τὸν Χριστόν.
γ΄ 1 Αρχίζομεν πάλιν νὰ συσταίνωμεν τὸν ἑαυτόν μας; Ἢ μήπως χρειαζόμεθα, ὅπως μερικοὶ ἄλλοι, συστατικὰ γράμματα πρὸς σᾶς ἢ νὰ πάρωμεν ἀπὸ σᾶς συστατικὰ πρὸς ἄλλους; 2 Ἡ συστατική μας ἐπιστολή, ποὺ βεβαιώνει ποῖοι εἴμεθα, εἶσθε σεῖς· ἐπιστολὴ γραμμένη μέσα εἰς τὰς καρδίας μας, ἡ ὁποία παραμένει ἀνεξάλειπτος καὶ γνωρίζεται καὶ ἀναγινώσκεται ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. 3 Καὶ γίνεσθε εἰς ὅλους φανεροί, ὅτι εἶσθε ἐπιστολή, ποὺ τὴν ἔγραψεν ὁ Χριστὸς μὲ διακόνους του ἠμᾶς. Καὶ ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ ἔχει γραφῆ ὄχι μὲ μελάνι, ἀλλὰ μὲ τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Καὶ ἐγράφη ὄχι εἰς πλάκας λιθίνας, ὅπως ἄλλοτε ὁ Μωσαϊκὸς νόμος, ἀλλ’ εἰς ἄλλου εἴδους πλάκας, δηλαδὴ εἰς καρδίας σαρκίνας, αἱ ὁποῖαι αἰσθάνονται καὶ κατανοοῦν καὶ ἐγκολπώνονται αὐτά, ποὺ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα γράφει εἰς αὐτάς.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. κγ΄ 23-28
23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες! 25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόν. 27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
23 Ἀλλοίμονόν σας, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, διότι δίδετε δεκάτην καὶ ἀπὸ τὸν δυόσμον ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ ἄνηθον καὶ ἀπὸ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ σπουδαιότερα τοῦ νόμου, δηλαδὴ τὴν δικαίαν κρίσιν καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ τὴν τιμιότητα, ποῦ κάμνει τὸν ἄνθρωπον ἀξιόπιστον.Ἐνῷ ἔπρεπε πρωτίστως τὰς τελευταίας αὐτὰς ἀρετὰς νὰ πράττετε καὶ νὰ ἀσκῆτε, κατὰ δεύτερον δὲ λόγον νὰ μὴ ἀφίνετε καὶ ἐκεῖνα. 24 Ὁδηγοὶ τυφλοί, ποὺ στραγγίζετε ἀπὸ τὸν οἶνον τὸ κουνούπι ὡς ἀκάθαρτον κατὰ τὸν νόμον, καταπίνετε ὅμως τὴν γκαμήλα, ποὺ καὶ αὐτὴ κατὰ τὸν νόμον εἶναι ἀκάθαρτος.Εἰς τὰ μικρὰ μόνον δίδετε ὁλόκληρον τὴν προσοχήν σας, εἰς καιρὸν ποὺ χωρὶς τύψιν κάνετε μεγάλα καὶ χονδρὰ ἁμαρτήματα. 25 Ἀλλοίμονόν σας, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, διότι καθαρίζετε τὴν ἐξωτερικὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς πιατέλλας, μέσα δὲ εἶναι αὐτὰ γεμᾶτα ἀπὸ τροφάς, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἁρπαγὴν καὶ ἀδικίαν. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισε πρῶτον ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι μέσα εἰς τὸ ποτήριον καὶ εἰς τὴν πιατέλλαν, φροντίζων νὰ μὴ προέρχεται τοῦτο ἐξ ἀδικίας καὶ ἁρπαγῆς, διὰ νὰ γίνῃ καὶ τὸ ἀπ’ ἔξω τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς πιατέλλας καθαρόν.Διαφορετικά, ὅσον καὶ ἂν καθαρίζῃς τὰ σκεύη αὐτά, μένουν ἀκάθαρτα καὶ μολυσμένα. 27 Ἀλλοίμονόν σας, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, διότι ὁμοιάζετε πρὸς τάφους ἀσβεστωμένους, οἱ ὁποῖοι ἀπ’ ἔξω μὲν φαίνονται ὠραῖοι καὶ κατάλευκοι, ἀπὸ μέσα ὅμως εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ κόκκαλα ἀποθαμένων καὶ ἀπὸ κάθε ἀκαθαρσίαν. 28 Ἔτσι καὶ σεῖς, ἀπ’ ἔξω μὲν φαίνεσθε εἰς τοὺς ἀνθρώπους δίκαιοι, ἀπὸ μέσα ὅμως εἶσθε γεμᾶτοι ἀπὸ ὑπόκρισιν καὶ ἀπὸ κάθε παράβασιν τοῦ νόμου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΑΓΑΠΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΚΛΑ
Στίς 19 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Τροφίμου, Ἀγαπίου καί Θέκλης. Ὁ ἔνδοξος μάρτυς Τιμόθεος καταγόταν ἀπό τήν Παλαιστίνη καί χάρις στήν ἄμεμπτη ζωή του καί τόν μελίρρυτο λόγο του ἔγινε διδάσκαλος τῆς εὐσεβείας. Συνελήφθη καί στήν ἐρώτηση τοῦ ἄρχοντα τῆς πόλεως Γάζα, Οὐρβανοῦ, ὁμολόγησε τήν χριστιανική του πίστη, ἀλλά καί δίδαξε ὅλη τήν ἔνσαρκο τοῦ Χριστοῦ οἰκονομία. Γιά αὐτό του τό θάρρος, τόν ἔδειραν δυνατά καί τόν βασάνισαν ποικιλοτρόπως. Παρέμεινε ἀμετακίνητος στήν πίστη του καί δέν δείλιασε οὔτε στιγμή. Τέλος τόν ἔριξαν στή φωτιά καί παρέδωσε τό πνεῦμα του λαμβάνοντας τόν ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Στήν ἴδια πόλη βρίσκονταν οἱ ἅγιοι Ἀγάπιος καί Θέκλα, βασανίστηκαν σκληρά, ἀλλά δέν λύγισαν. Τούς παρέδωσαν στά θηρία, ἀπό τά ὁποία θανατώθηκαν καί συγκαταλέχθησαν στή χορεία τῶν ἁγίων τοῦ Χριστοῦ Μαρτύρων.