Ἀρχιεπίσκοπος τῆς ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας συλλειτουργεῖ μὲ παπικόν!(βλ. σελ. 8).
Ὀρθόδοξοι ἱερεῖς καταδικάζονται διὰ τὴν πίστιν,
ἐνῶ ἀχειροτόνητοι «Ἱεράρχαι» ἐπιδοκιμάζονται διὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν προδοσίαν!
Ἡ ΔΙΣ οὐδέποτε ἐνέτειλε τὴν παῦσιν τῆς Θ. Λειτουργίας.
Πρὸς τὶ ἡ καταδίκη;
κ. ΔΙΚΑΣΤΑΙ, ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ
ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ;
Ὁ π. Ἀν. Γκοτσόπουλος κατεδικάσθη,
ἐπειδὴ ἔπραξε τὸ κατὰ νόμον ἱερατικόν του καθῆκον!
Ἡ ἀπόφασις δὲν δίδει δικαιώματα ἐπεμβάσεως τοῦ Κράτους
εἰς τὰ ἐσωτερικὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰς τὴν θρησκευτικὴν ἐλευθερίαν;
Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος Στεφόπουλος
Σήμερα, Δευτέρα 10 Ὀκτωβρίου 2022, πληροφορηθήκαμε τὴν καταδίκη τοῦ π. Ἀναστασίου Γκοτσοπούλου, ἐπειδὴ τόλμησε νὰ ἐπιτελέσει τὸ καθῆκον του ὡς Ἱερέας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καὶ ἐνῷ εἶχαν «ἀνασταλεῖ» οἱ Θ. Λειτουργίες ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς «Πραιτωριανούς»!
Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ θέσω μόνο λίγες ἐρωτήσεις πρὸς τοὺς σεβαστοὺς δικαστὲς τῆς χώρας.
1) Καταδικάστηκε ὁ π. Ἀναστάσιος ὁ ὁποῖος, ὅπως ὅλοι οἱ κληρικοί, παντὸς βαθμοῦ ὀφείλουν ἐκ τοῦ λειτουργήματός τους, τέλεσε τὴν θεία Λειτουργία τὴν 25η Μαρτίου 2020. Ὁ λόγος τῆς καταδίκης του; Ὁ φόβος τῶν «Ἰουδαίων» πιθανῆς μετάδοσης – διασπορᾶς τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ἐρωτῶ.
– Ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας κ.κ. Νεκτάριος ἀθῳώθηκε (ἐκκρεμεῖ ἡ ἔφεση τοῦ Εἰσαγγελέως) βάσει τοῦ ἄρθρου 33 τοῦ νέου Ποινικοῦ Κώδικα. Ἐδῶ γιατί δὲν ἐλήφθη, προφανῶς, ὑπόψη; Νὰ σᾶς θυμίσω τί προβλέπει τὸ ἄρθρο 33 (Νόμος 4619/2019 περὶ ‘ἀδυναμίας ἀποφυγῆς τοῦ ἀδίκου’) :
«Ἡ πράξη δὲν καταλογίζεται σὲ ἐκεῖνον ποὺ τὴν τέλεσε, ἂν κατὰ τὴν τέλεσή της ἀδυνατοῦσε νὰ συμμορφωθεῖ πρὸς τὸ δίκαιο λόγῳ ἀνυπέρβλητου γιὰ τὸν ἴδιο διλήμματος ἐξαιτίας σύγκρουσης καθηκόντων καὶ ἡ προσβολὴ ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴν πράξη εἶναι κατὰ τὸ εἶδος καὶ τὴ σπουδαιότητα, ἀνάλογη μὲ τὴν προσβολὴ ποὺ ἀπειλήθηκε»!
Συνεπῶς, δικαίως ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας ἀθῳώθηκε, ἀφοῦ ὡς Ἕλλην πολίτης ὑποκείμενος στὸ Νόμο τῆς Πολιτείας ὄφειλε νὰ ὑπακούσει, ΑΛΛΑ, ὡς κληρικὸς καὶ μάλιστα Ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὄφειλε ἐπίσης νὰ προβεῖ στὶς θρησκευτικὲς ἐκεῖνες πράξεις, γιὰ τὶς ὁποῖες τελικὰ δικάστηκε. Τὸ δικαστήριο, προφανῶς, ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν του τὴν «σύγκρουση καθηκόντων» ἢ ὅπως ἀλλιῶς τὸ χαρακτηρίζετε ἐσεῖς οἱ δικαστὲς «τραγικὸ δίλημμα» τοῦ Ἐπισκόπου.
Στὸ ἴδιο τραγικὸ δίλημμα βρέθηκε καὶ ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος ὡς κληρικὸς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πατρῶν, ἐντεταλμένος νὰ λειτουργεῖ, νὰ ποιμαίνει καὶ διοικεῖ τὴν συγκεκριμένη ἐνορία. Καὶ μάλιστα κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, μιᾶς ἐκ τῶν κορυφαίων δογματικῶν ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Στὴ θέση τοῦ π. Ἀναστασίου, κύριοι δικαστές, ὄφειλαν νὰ βρίσκονταν ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι κληρικοὶ ὅλων τῶν βαθμίδων, γιατί αὐτὸ ἦταν φυσικὴ ἀπόρροια τῆς ἀποστολῆς καὶ τῶν ὑποχρεώσεων τοῦ κλήρου.
Βεβαίως, στὸ σημεῖο αὐτό, μπορεῖ κάποιος νὰ ἀντιτείνει τὴν σκοπιμότητα τῆς ἀπαγορεύσεως τελέσεως τῶν Θ. Λειτουργιῶν σὲ ὁλόκληρη τὴν ἐπικράτεια, συμπεριλαμβανομένου τοῦ αὐτοδιοικήτου Ἁγίου Ὄρους.
Ὅμως.
Θὰ ἔπρεπε, κατὰ τὴν ἄποψή μου νὰ ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν αὐτὸ ποὺ στὴν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας κ.κ. Νεκταρίου (imcorfu.gr 21/10/20, 7:07μ.μ.) ὑπεστηρίχθη ὑπὸ τῶν νομικῶν του συμβούλων καὶ ἔγινε ἀποδεκτὸ στὸ δικαστήριο. Δηλαδή,
ὅτι «ὁ δράστης ὁδηγήθηκε στὴν πράξη ἀπὸ βιωμένη ἐσωτερικὴ ἠθική…ἡ ἠθικὴ αὐτὴ εἶναι συμβατὴ μὲ τὴν κοινωνικὴ ἠθική»!
Τί πιὸ φυσικὸ ἀπὸ τὸ νὰ λειτουργεῖ, δηλαδή, ἕνας κληρικὸς καὶ νὰ καλεῖ μαζί του νὰ συμμετάσχει τὸ ποίμνιό του, τὸ ὁποῖο τάχθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πολιτεία νὰ ποιμαίνει.
Μὴ ξεχνᾶτε, κ. Δικαστές, τὴν περίπτωση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, ποὺ ἐνῷ ὡς Ἕλληνες πολίτες ὑποχρεοῦνται νὰ ὑπηρετοῦν τὴν στρατιωτική τους θητεία, ὡς ἀνήκοντες ὅμως στὴ συγκεκριμένη ὁμάδα, ὑπηρετοῦν σὲ κοινωνικὲς θέσεις στὸ στρατό, ἀφοῦ ἡ πίστη τους δὲν ἀποδέχεται οὔτε τὰ ὅπλα, οὔτε τὸ στρατό. Κι ἐκεῖνοι ἐπικαλοῦνται σύγκρουση καθηκόντων.
Στὸ σημεῖο αὐτό, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας νὰ παρουσιάσω τὴν ἀνάλυση στὸ θέμα αὐτὸ ἑνὸς δικηγόρου ποὺ ἐπέλεξα τυχαῖα στὸ διαδίκτυο, ἀφοῦ δὲν εἶμαι, προσωπικά, δικηγόρος ἢ νομικὸς (lagopoulou.gr, 8/2/2021).
«Στὸ πλαίσιο τῆς νεώτερης ποινικῆς διδασκαλίας, οἱ περιπτώσεις βουλητικῆς ἀδυναμίας συμμορφώσεως πρὸς τὶς ἐπιταγὲς τοῦ δικαίου ἔχουν συνδεθεῖ ἰδιαιτέρως μὲ τὴ θεωρία περὶ τοῦ ‘ἐκ πεποιθήσεως’ καὶ τοῦ ‘ ἐκ συνειδήσεως δράστη’, στὸν ὁποῖον ἡ συνειδησιακὴ σύγκρουση δημιουργεῖ μιὰ ἀφόρητη ψυχικὴ πίεση, ἐνόψει τῆς ὁποίας ἡ ἔννομη τάξη δὲν δύναται νὰ ἀξιώσει ἀπὸ αὐτὸν τὴ συμμόρφωσή του πρὸς τὶς ἐπιταγὲς τοῦ δικαίου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκλείεται ἐδῶ ἡ ‘βουλητικὴ πλευρὰ τοῦ δεοντολογικοῦ στοιχείου τοῦ καταλογισμοῦ’, ἤτοι ‘τοῦ ἄλλως δύνασθαι πράττειν’… ἡ ἀξιόποινη συνειδησιακὴ πράξη δὲν δύναται νὰ τυγχάνει πάντοτε συγγνώμης, τουλάχιστον ὄχι σὲ περιπτώσεις, ὅπου ὁ δράστης ἐμφορεῖται ἀπὸ ἀρχὲς ἐμφανῶς ἀντίρροπες πρὸς τὴν κρατοῦσα δικαιϊκὴ καὶ ἠθικὴ τάξη»!!!
Δὲν φαντάζομαι νὰ θεωρήσατε τὴν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας ἀπὸ τὸν ἐν λόγῳ ἱερέα ὡς μὴ συμβατὴ μὲ τὴν κοινωνικὴ ἠθικὴ ἢ ἀντίρροπη πρὸς τὴν κρατοῦσα ἠθικὴ τάξη!
Ὁπότε, ὁ π. Ἀναστάσιος, ὅπως θὰ ὄφειλε ὅλος ὁ κλῆρος, βρέθηκε πρὸ δεινοῦ διλήμματος καὶ συγκρούσεως καθηκόντων στὸ ὁποῖο ἐπικράτησε αὐτὸ ποὺ ἐπρόκειτο νὰ μὴ προσβάλλει τὸν πυρῆνα τῆς ἀποστολῆς, τοῦ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χειροτονηθέντος ἱερέως!
2) Θὰ ἀναφερθῶ καὶ πάλι στὴν ἐκδίκαση τῆς ὑποθέσεως τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας, γιὰ νὰ φανερωθεῖ μιὰ ἄλλη πτυχή.
Στὴν ἱστοσελίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κερκύρας ἀναφέρεται ὅσον ἀφορᾶ σὲ μιὰ ἄλλη κατηγορία κατὰ τοῦ Ἐπισκόπου, τῆς ἀναφορᾶς του σὲ ψευδῆ δήλωση μετακίνησης, πὼς στὴν ὑπερασπιστικὴ γραμμὴ τῶν δικηγόρων τοῦ Ἐπισκόπου, ἐτέθη ἐπιχείρημα ποὺ ἔπεισε τὸν δικαστή. Δηλαδή, ὑποστηρίχθηκε πὼς «ὅσον ἀφορᾶ στὴν παρότρυνση σὲ δῆθεν ψευδῆ δήλωση γιὰ ἐκεῖνα τὰ περιβόητα μηνύματα γιὰ τὶς ἐξόδους τῶν πολιτῶν στὴν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ ἦταν διασταλτικὴ ἑρμηνεία γιὰ ὅσα δὲν προβλέπονταν γιὰ ὑποπεριπτώσεις ὅπως ἦταν ἡ προσέλευση στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν ἀτομικὴ προσευχή»!
Μὲ ἁπλὰ λόγια, ἡ Πολιτεία νομοθέτησε, ἡ Ἑλληνικὴ Ἀστυνομία καταστρατήγησε καὶ ἡ τηροῦσα ἐπιλεκτικὴν σιγὴν ἰχθύος Δικαιοσύνη ἀνέχθηκε καὶ «συνταγματοποίησε» τὴν μὴ δυνατότητα τῶν θρησκευομένων, ἔστω, πολιτῶν νὰ μεταβαίνουν γιὰ ἀτομικὴ προσευχὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀφοῦ δὲν προβλεπόταν στὰ εἰδικὰ ἔντυπα σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ οἰκόσιτα ζῷα, τὰ ὁποῖα εἶχαν τὸ δικαίωμα νὰ βγαίνουν γιὰ ξεμούδιασμα καί…
Τόσο χαμηλὰ ρίξατε τὴν Ἐκκλησία καὶ προσβάλλατε δεινῶς τὴν νοημοσύνη καὶ τὴν ἀνάγκη ἐπιτέλεσης τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῶν πολιτῶν. Κατακρημνίσατε συνταγματικῶς κατοχυρωμένα δικαιώματα, προσβάλλατε τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα ἑκατομμυρίων πολιτῶν καὶ μεροληπτικὰ νομιμοποιήσατε τὸ μὴ ἠθικῶς ἀποδεκτόν. Ἀκόμη δέ, ἐξαπατήσατε τὸ λαὸ καταλογίζοντας διὰ τῆς ΕΛΑΣ χιλιάδες ὑπέρογκα πρόστιμα, ἐνῷ ἀφήσατε πολυπληθεῖς συγκεντρώσεις καὶ πορεῖες νὰ πρα-γματοποιηθοῦν καὶ μάλιστα μὲ ἐπιτήρηση καὶ περιφρούρησή των ὑπὸ τῆς Ἀστυνομίας.
Σᾶς παρακαλῶ καὶ σᾶς προκαλῶ, κ. Δικαστές, μπεῖτε στὴν ἱστοσελίδα astynomia.gr καὶ δεῖτε σὲ πόσες ὁμάδες ἐπετράπη γραπτῶς ἡ συνάθροιση καὶ πορεία στὸ κέντρο μόνο τῆς Ἀθήνας καὶ συγκρίνετέ τα μὲ τὶς περιόδους ποὺ ἀπαγορευόντουσαν αὐτὲς σύμφωνα μὲ τὶς ΚΥΑ!!!
Καραμπινάτη ἐξαπάτηση τῆς Πολιτείας, ἡ ὁποία μὲ τὸ κουτσὸ δεκανίκι τῆς Δικαιοσύνης ἀναγνώρισε τὸ δικαίωμα τοῦ συναθροίζεσθαι εἰς βάρος τῆς δημόσιας ὑγείας καὶ κυνήγησε δεόντως ὅποια γριούλα τόλμησε νὰ μεταβεῖ σὲ κάποιο Ναό.
Τὸ κοινὸ περὶ δικαίου αἴσθημα ποῦ πῆγε;
Ὁπότε, σὲ μιὰ περίοδο ψυχικῆς πίεσης, τὴ στιγμὴ μάλιστα ποὺ ἀποδεδειγμένα δὲν ἐπιβεβαιώθηκε διασπορὰ τοῦ κορωνοϊοῦ ἕνεκα τῶν πράξεων αὐτῶν, γιατί βγάζετε, ὅπως λέει ὁ λαός, “ἀπ’ τὴ μύγα ξύγκι”;
Ἀθῳῶστε, λοιπόν, τὸν π. Ἀναστάσιο καὶ μὴ ξεχνᾶτε πὼς “σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν”!!!
Ἄφησα γιὰ τὸ τέλος μιὰ παράκληση. Στὴν ἐπίμαχη ΚΥΑ ποὺ ἀπαγόρευσε στοὺς κληρικοὺς τὴν τέλεση τῶν θρησκευτικῶν τους καθηκόντων, ἐκείνη ἡ ἀπεχθὴς φράση «ἀναστέλλονται οἱ λειτουργίες» μᾶς ἄφησε πολὺ πικρὴ γεύση.
Ἀλήθεια, δὲν συνιστᾶ ὑπέρβαση ὁρίων τῆς Πολιτείας καὶ ἀνοίκεια ἀνάμιξή της στὰ τῆς Ἐκκλησίας;
Ἀλήθεια, ποιὸς ἰθύνων νοῦς χρησιμοποίησε αὐτὴ τὴν ἀνεξήγητη φράση προσβάλλοντας τὸν πυρῆνα τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας;
Ἀλήθεια, κ. Δικαστές, μπορεῖ ἡ ἀπόφαση μίας Πολιτείας νὰ ἀναστείλει τὴν κάθοδο καὶ ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
Ἀλήθεια, πιστεύετε ὅτι ὑπηρετήσατε διὰ τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς τὴν δημόσια ὑγεία;
Ἀλήθεια, πιστεύετε ὅτι ἡ κοινωνία κινδύνευσε ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη λατρεία;
Ἀλήθεια, ὅλα τὰ μέτρα ἀπέδωσαν καὶ σώσατε τοὺς πολίτες, ἐπειδὴ κλείσατε τὶς Ἐκκλησίες ποὺ εἶχαν νὰ κλείσουν, ὅπως μνημονεύει ὁ π. Ἀναστάσιος στὴν ἀπολογία του ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ;
Ὄχι. Δὲν τὸ πιστεύετε! Ἀντίθετα, ξέρετε πολὺ καλὰ ὅτι κάνατε ἕνα πείραμα. Πείραμα ἐκφοβισμοῦ, ἐκβιασμοῦ καὶ συμμορφώσεως τοῦ λαοῦ καὶ σᾶς βγῆκε. Μὴ ἀναπαύεστε στὶς δάφνες σας ὅμως. Εἴμαστε ξύπνιοι καὶ ἕτοιμοι αὐτὴ τὴ φορά καὶ πιστεύουμε καὶ ἐλπίζουμε στὸν ἀρχηγὸ τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔδωσε καὶ τὴν ὑπόσχεση «μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν» (Λουκ. κα΄ 15).