Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί ἡ συνοδεία του συναγελαζόμενοι μετά τοῦ Προέδρου τῆς Οὐκρανίας Ζελένσκι προσφάτως εἰς Νέαν Ὑόρκην.
Ἐπικίνδυνος ἐπέμβασις ἡ ἀναθεώρησις τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης!
ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟ ΣτΕ!
«Ἡ κατάτμησις ἐκκλησιαστική καί πολιτική τῆς Πατρίδος μας, στόχος τῶν σκοτεινῶν κέντρων. Οἱ Πατριαρχικές περιοδεῖες,
οἱ κινήσεις, τά γραπτά καί τά προφορικά τοῦ Πατριαρχείου περί τοῦ θέματος αὐτοῦ δέν μᾶς ἀφήνουν περιθώρια νά θεωροῦμε τήν σκέψη μας αὐτή ὡς καχυποψία!». Ὁ Πατριάρχης πηγὴ διχοστασιῶν, σχισμάτων καὶ διχογνωμιῶν.
Τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, θεολόγου
Ὁ μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Βολουδάκης σέ ἐμπερίστατο ἄρθρο του στόν Ὀρθόδοξο Τύπο τόν Μάϊο τοῦ 2016, ἀναφερόμενος στήν ἀπόλυτη Αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σημείωνε ὅτι αὐτή «στίς ἡμέρες μας δέν εἶναι ἁπλή διοικητική ἀναγκαιότητα, ἀλλά Ἐκκλησιολογικῆς προστασίας τῆς Ἑλλάδικῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν “ὀθνείαν” καί ἐξευρωπαϊσμένη Παποπροτεσταντική παραλλαγή τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, πού διαμορφώνει καί διοχετεύει στά πέρατα τῆς Οἰκουμένης τό Πατριαρχικό ἐπιτελεῖο». Αὐτά τόνιζε ὁ ἀείμνηστος πατήρ μέ ἀνυπέρβλητο διορατικό βλέμμα σχεδόν δέκα χρόνια πρίν καί αὐτά σήμερα εἶναι ἐπίκαιρα ὅσο ποτέ ἄλλοτε.
Πρός ἀναθεώρησιν τό Καταστατικόν τῆς ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίας
Μέ ἐνδιαφέρον ἀναμένονται οἱ ἐξελίξεις γά τήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης μετά τήν ἀπόφαση τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως γιά τήν ἔναρξη τῆς διαδικασίας πρός ἀναθεώρηση τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, ἀλλά καί τήν δήλωση τοῦ πρωθυπουργοῦ κατά τήν πρόσφατη συνάντησή του μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης, ὅτι ἐμμένει στήν ἀπόφασή του γιά τό ἀμετάθετο τῶν Κρητῶν Μητροπολιτῶν.
Στήν οὐσία, τό Φανάρι προτίθεται νά προχωρήση, σύμφωνα μέ δημοσιογραφικές πληροφορίες, ἐκτός ἐάν δέν ὑπάρξουν ἔντονες ἀντιδράσεις ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, σέ δραστικές ἀλλαγές, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν τό ἰσχῦον καθεστώς τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, πού δέν ἀποκλείεται νά φέρουν ἀνακατατάξεις πού θά ἐπηρεάσουν σημαντικά τήν λειτουργία της. Τώρα διαφάνηκε ὅτι, ὅταν τούς κολάκευε “ἀναβιβάζοντάς” τους σέ Μητροπολίτες (Πατριαρχικός Τόμος 301 τῆς 9ης Μαρτίου 1993) οὐσιαστικά ἄνοιγε τήν κερκόπορτα, γιά τήν ἅλωση τῆς Κρήτης.
Ἡ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία εἶχε συνέλθει τήν 29η Αὐγούστου (2025), στήν τακτική αὐτῆς συνεδρία τοῦ μηνός Αὐγούστου, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου πῆρε τίς ἑξῆς ἀποφάσεις, σύμφωνα μέ τήν Ἀρχιγραμματεία τοῦ Πατριαρχείου:
«α) συνεζητήθη τό θέμα τῆς ἐκκλήτου προσφυγῆς τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου πρῴην Πάφου Τυχικοῦ καί ἀπεφασίσθη ἡ πρόσκλησις καί ἐμφάνισις αὐτοῦ ἐνώπιον τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, κατά τήν προσεχῆ συνεδρίαν αὐτῆς περί τά μέσα Ὀκτωβρίου,
β) ἀπεφασίσθη ἡ ἔναρξις τῆς διαδικασίας πρός ἀναθεώρησιν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίας, κατά τόν προβλεπόμενον ὑπό τοῦ ἰσχύοντος τρόπον,
γ) ἐπί τῇ ἀναγνώσει γράμματος τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανοῦ, ἐξεφράσθη ἡ συμπαράστασις πρός αὐτόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖον θεωρεῖ αὐτόν νόμιμον καί κανονικόν Ἀρχιεπίσκοπον καί Ἡγούμενον, ἐνῷ ἐξακολουθεῖ νά ἀναγνωρίζῃ τό ἀπό αἰώνων καθεστώς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σινᾶ».
Ἀνύπαρκτα προνόμια
Εἶναι γεγονός ὅτι τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, μή ἔχοντας ποίμνιο, γιά νά ἀσκῆ ἔλεγχο στίς ἀντικανονικές ἐκκλησιαστικές του ἀποφάσεις, δικαιολογεῖ τήν ὕπαρξή του ἀσχολούμενο μέ τά προβλήματα τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν· καί μάλιστα, ὅπως ἄλλοτε ἡ ἐκκλησία τῆς Ρώμης, γιά νά δικαιολογήση ἀνύπαρκτα πρωτεῖα ἐφηῦρε τίς ψευδοϊσιδώρειες καί ψευδοκωνστανίνειες διατάξεις, κατ’ ἀνάλογο τρόπο τό σύγχρονο Φανάρι, διακηρύσσει ὅτι ἔχει τό δικαίωμα τοῦ παγκόσμιου ἐκκλήτου, νά κρίνη δηλαδή ἐφέσεις παγκοσμίως, ἀπό ἐπισκόπους καί κληρικούς ὁπουδήποτε ἀνά τόν Ὀρθόδοξο κόσμο. Ὅτι ἔχει δῆθεν τήν ἐξουσία νά ἐπιβλέπη καί νά ρυθμίζη τήν πορεία τῶν ἄλλων τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὡς “πρῶτος κριτής καί ἐπόπτης ὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου”, προνόμιο τό ὁποῖο κανένας Ἱερός Κανόνας καί ἀπόφαση Οἰκουμενικῆς Συνόδου δέν τοῦ τό ἀναγνωρίζει ἤ ὡς “πρῶτος ἄνευ ἴσων”(!!!), ὅπως ὁ Μητρ. Ζηζιούλας, ὁ Ἀρχ. Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος καί ὁ Μητροπολίτης Κρήνης τόν ἀναγνώρισαν γραπτῶς!
Τό Φανάρι σήμερα προβάλλει τήν ἀξίωση νά καταστήση τόν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ὡς τόν νέο Μιλλέτ-μπασὴ τῆς καθ’ ὅλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς τόν μόνον Ὀρθόδοξο προκαθήμενο, μέ τόν ὁποῖο θά ἔρχεται σέ συνδιαλλαγή ὁποιαδήποτε πολιτική καί θρησκευτική ἡγεσία στόν οἰκουμένη καί θά ἐξαντλῆ τήν ἐκκλησιαστική του δικαιοδοσία μέ τήν διοίκηση ὄχι μόνον τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν πού ἔχουν τήν ἀναφορά τους στό Πατριαρχεῖο, ἀλλά καί τήν ἐποπτεία ὅλων τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἄν εἶναι δυνατόν ὄχι μόνον τῶν ἑλληνοφώνων, ἀλλά καί τῶν σλαυοφώνων. Σέ αὐτά τά πλαίσια ἀναγνωρίσθηκε ἡ σχισματική ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας τοῦ Μητροπολίτου Ἐπιφανίου ἀλλά καί ἡ ἐπιχειρούμενη παρέμβασή του στά ἐσωτερικά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας.Τά ἴδια στήν Λετονία (romfea.gr) καί τήν Λιθουανία (fosfanariou.gr), ὥστε οἱ χῶρες τῆς Βαλτικῆς καί ἡ Φιλανδία, νά ἐνταχθοῦν στό Νατοϊκό Πατριαρχεῖο… Εἶναι γεγονός ὅτι τό Φανάρι μιμούμενο τήν παπική ἐκκλησία ὁδηγεῖται σήμερα στήν πλήρη βατικανοποίησή του.
Ἀθέλητοι καί κακόβουλοι καλοθεληταί
Τό Πατριαρχεῖο, χρησιμοποιώντας πότε ἀθέλητους καί πότε κακόβουλους καλοθελητές, ἄλλοτε τήν πολιτική ἐξουσία, ἄλλοτε τήν καλλιεργούμενη ψευδή καί ἀνυπόστατη ἀντίληψη ὅτι πρόκειται γιά ἕνα διαχρονικό θεσμό, ὁ ὁποῖος προβάλλει τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό σέ ὅλη τήν οἰκουμένη καί μάλιστα ὅτι βρίσκεται ὑπό τήν ἀσφυκτική ἐπιτήρηση τῶν ἀλλοθρήσκων, (τήν στιγμή πού εἶναι δεδομένη ἡ σχέση καί ἡ προστασία πού τοῦ παρέχει ἡ μεγάλη ὑπερδύναμη), ἄλλοτε ἐκμεταλλευόμενο τήν συναισθηματική φόρτιση πού ἔχουν οἱ Ἕλληνες γιά τήν Πόλη, ἐπιβεβαιώνει καί ἐπιβάλλει τό ἀνύπαρκτο ἔκκλητο, γιά τό ὁποῖο διακηρύσσει ψευδῶς ὅτι ἔχει. Ἔτσι, τίθενται μία σειρά ἐρωτημάτων μέ ἀφορμή τήν ἀπόφαση τῆς 29ης Αὐγούστου.
Γιατί τό Φανάρι παρενέβη ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμιανοῦ, ὁ ὁποῖος κατέφυγε ἀντικανονικά σέ αὐτό, ἀφοῦ ἡ πνευματική ἀρχή τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ εἶναι τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καί στήν προκειμένη περίπτωση ἡ Σιωνίτιδα Ἐκκλησία εἶχε ἤδη δικαιώσει τούς μοναχούς τῆς Ἱ. Μ. τοῦ Σινᾶ; Στήν προκείμενη περίπτωση τό Φανάρι δέν χρησιμοποίησε τό Ἀρχιεπίσκοπο, γιά νά ἐπιβεβαιώση τό ἀνύπαρκτο ἔκκλητό του;
Ὁ Μητροπολίτης Τυχικός, γιατί νά προσφύγη στό Φανάρι, μετά τήν ἄδικη καί ἀντικανονική ἀπομάκρυνσή του ἀπό τήν Μητρόπολη Πάφου; Βεβαίως τό Καταστατικό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου τοῦ δίνει αὐτήν τήν δυνατότητα, (ὅπως ἐμπεριέχει καί ἄλλα ἄρθρα ἀντικείμενα πρός τούς Ἱερούς Κανόνες), ὅμως πῶς εἶναι δυνατόν νά πιστεύη ὅτι τό Πατριαρχεῖο θά τόν δικαιώση, ὅταν αὐτό κατ’ ἐξοχήν αὐθαιρετῆ στά θέματα τῆς πίστεως; Ἔμμεσα ὁ Μητροπολίτης Τυχικός δέν ἐπιβεβαίωσε μέ τήν προσφυγή του τό ἀνύπαρκτο ἔκκλητο τοῦ Πατριαρχείου; Ἀντιλαμβάνεται τό ἐπιπόλαιον τῆς πράξης του;
Ἡ Κρήτη θά τηλε-διοικῆται ἀπό τήν ἄλλοτε ἕδραν τοῦ Σουλτάνου…;
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί οἱ Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης σέ δηλώσεις τους ἐπανειλημμένα τονίζουν τήν πλήρη ἀφοσίωσή τους στό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Δέν κατανοοῦν ὅτι στόχος τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἡ κατάλυση τοῦ ἡμιαυτόνομου χαρακτήρα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί γιά τόν λόγο αὐτό προχωρᾶ στήν ἀλλαγή τοῦ Καταστατικοῦ της; Δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι τό Φανάρι εἶναι αὐτό πού ὑπαγορεύει στήν κυβέρνηση νά ἐμμείνη στήν ἀπόφασή της γιά τό ἀμετάθετο τῶν Κρητῶν Μητροπολιτῶν; Ἡ Κρήτη σέ ἀντίθεση μέ τήν Κωνσταντινούπολη εἶναι Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅπως μαρτυρά ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὑπεβιβάσθη σκοπίμως εἰς “ἡμιαυτόνομη” (ἀνύπαρκτο καθεστώς σύμφωνα μέ τούς Ἱ. Κανόνες!) καί τώρα ἀδιαμαρτύρητα θά τηλε-διοικεῖται ἀπό τήν ἄλλοτε ἕδρα τοῦ Σουλτάνου…;
Στό Ἄρθρο 4 τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης τοῦ 1961 ἀναφέρεται ὅτι «Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος ἐξετάζει τά ἀφορῶντα εἰς τήν ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίαν ζητήματα καί ἀποφαίνεται ἐπ’ αὐτῶν κατά τό πνεῦμα τῆς καθόλου Ἐκκλησίας, ἐκδίδουσα διατάξεις ἰσχυούσας μόνον ἐν Κρήτῃ. Τά πρακτικά αὐτῆς κοινοποιοῦνται εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου». Μελετώντας τά Ἄρθρα τοῦ Καταστατικοῦ παρατηρεῖται ἡ τάξη: ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης νά ἀποφασίζη καί τό Πατριαρχεῖο νά ἐνημερώνεται ἁπλῶς, ἔτσι τίθεται τό ἐρώτημα, δέν θά ἔπρεπε καί στό ζήτημα τοῦ Καταστατικοῦ νά ἀκολουθηθῆ ἡ ἴδια ὁδός; Πῶς τό Πατριαρχεῖο προχωρᾶ στήν ἀναθεώρηση τοῦ Καταστατικοῦ, χωρίς τήν ἔγκριση τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας; Ἡ πράξη του δέν ἀποτελεῖ αὐθαίρετη ἐπέμβαση στήν ἐσωτερική λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης;
Στό Ἄρθρο 36 στήν παρ. 1 ἀναφέρεται ὅτι «Ὁ Μητροπολίτης Κρήτης ἐν τῇ θείᾳ Λειτουργίᾳ μνημονεύει τοῦ ἑκάστοτε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, οἱ δέ Ἐπίσκοποι τοῦ ἑκάστοτε Μητροπολίτου», στήν ὑποσημείωση τῆς παρούσας παραγράφου σημειώνεται ὅτι «Μετά τήν ἔκδοσιν τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου (28.2.1967) διά τήν ἀνύψωσιν τῆς Μητροπόλεως Κρήτης εἰς Ἀρχιεπισκοπήν καί τῶν Ἐπισκοπῶν εἰς Μητροπόλεις τόσον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ὅσον καί οἱ Μητροπολῖται μνημονεύουν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου». Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι, μέ τήν ἔκδοσιν τοῦ Πατριαρχικοῦ Τόμου τοῦ 1967 δέν διαφαίνεται μία πρώτη προσπάθεια τοῦ Πατριαρχείου γιά τήν ἀλλοίωση τοῦ ἡμιαυτόνομου χαρακτήρα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τώρα ὡς συνεχείᾳ ἐκείνης τῆς ἀλλαγῆς, τό Φανάρι προχωρᾶ στήν ἐνίσχυση τοῦ ρόλου του ὄχι μόνον στήν ἐκλογή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἀλλά καί τῶν τοπικῶν Μητροπολιτῶν; Ἐάν τελικά πραγματοποιηθῆ ἡ ἀλλαγή τοῦ Καταστατικοῦ, δέν θά ἔχουμε τήν ἐξάρτηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί τῶν Μητροπολιτῶν τῆς Κρήτης ἀπό τό Πατριαρχεῖο θεσμοθετημένα;
Στήν κρίσιμη αὐτή στιγμή, ὅπου διακυβεύεται τό μέλλον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, γιατί οἱ Κρῆτες Ἱεράρχες δέν καταφεύγουν στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, γιά νά ἐλέγξουν τήν αὐθαίρετη ἐπέμβαση τοῦ Πατριαρχείου στήν ἐσωτερική λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης; Καί μάλιστα γιατί δέν ἐκμεταλλεύονται τήν εὐκαιρία, γιά νά ἐκζητήσουν τήν πλήρη αὐτονομία της ἀπό τό Πατριαρχεῖο; Δέν ἀντιλαμβάνονται οἱ Κρῆτες Ἱεράρχες ὅτι σέ διαφορετική περίπτωση εἶναι ἀναπόφευκτο ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης νά ὁδηγηθῆ στήν ἀπορρόφησή της ἀπό τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ πρόσφατη περίπτωση μέ τόν ἀρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ δέν πρέπει νά διερευνηθῆ σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο καί νά ἀποδοθοῦν εὐθύνες;
Ὁ Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως προέβη εἰς πρωτοφανῆ, ἀποτρόπαιον, ἀντιεκκλησιαστικήν καί ἀντεθνικήν ἐνέργειαν
Ἡ κατάτμηση τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας σέ πέντε ἐκκλησιαστικά διοικητικά καθεστῶτα, τά ὁποῖα ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τά ἄλλα τέσσερα (οἱ Ἐκκλησίες Κρήτης καί Δωδεκανήσου, τό Ἅγιον Ὄρος καί οἱ Μητροπόλεις τῆς βορείου Ἑλλάδος) συνδέονται ἄμεσα ἤ ἔμμεσα μέ τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, θά πρέπη νά προβληματίζουν κάθε νουνεχῆ ἄνθρωπο καί εἰδικά τώρα μετά τήν προώθηση ἀπό τό Φανάρι τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Ὁ μακαριστός πατὴρ Βασίλειος Βολουδάκης σέ ἄρθρο του στίς 26 Φεβρουαρίου 2016 στόν Ο.Τ. μέ τίτλο “Κωνσταντινούπολις: Φανάρι ἤ Λυχνία” σημείωνε:
«δέν ἀποκλείεται νά ἐπιφυλάσσουν καί μία “ἔκπληξη” στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί, κατά συνέπεια, στήν Πατρίδα μας: Νά θέσουν ἐντελῶς αἰφνιδιαστικά οἱ Πατριαρχικοί, ἐκεῖ στή Σύνοδο, θέμα ἐπανυπαγωγῆς τῶν λεγομένων “Νέων Χωρῶν”, δηλαδή ὁλοκλήρου τῆς Βορείου Ἑλλάδος στήν Ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (!), ὁλοκληρώνοντας τά σχέδια Ἀμερικῆς καί Τουρκίας γιά τόν κατακερματισμό τῆς Πατρίδος μας! Οἱ μέχρι σήμερα Πατριαρχικές Περιοδεῖες, οἱ κινήσεις, τά γραπτά καί τά προφορικά τοῦ Πατριαρχείου περί τοῦ θέματος αὐτοῦ δέν μᾶς ἀφήνουν περιθώρια νά θεωροῦμε τήν σκέψη μας αὐτή ὡς καχυποψία!».
Ὁ ἀείμνηστος πατήρ Βασίλειος σέ βαρυσήμαντο ἄρθρο του στόν Ο.Τ. στίς 8 Ἀπριλίου 2016 τόνιζε ὅτι «Ἐγκυρότατες πληροφορίες πού περιῆλθαν εἰς γνῶσιν μου ἀπό κορυφαίους παράγοντες τῆς Πατρίδας μας ἀποκαλύπτουν ὅτι ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος προέβη εἰς πρωτοφανῆ, ἀποτρόπαιον, ἀντιεκκλησιαστικήν καί ἀντιεθνικήν ἐνέργειαν. Ἐκορύφωσε τίς ἐπιδιώξεις του διά ἐπικυριαρχίαν του ἐπί τῶν “Νέων Χωρῶν”, ζητώντας ἀπό τήν Κυβέρνηση τήν ἐπανυπαγωγή τῶν “Νέων Χωρῶν” εἰς τήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως!
Ἡ ἐγκυροτάτη καί ἐξακριβωμένη αὐτή πληροφορία» τόνιζε ὁ μακαριστός πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης «ἑρμηνεύει καί τήν πρό τῆς συγκλήσεως τῆς προσφάτου Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δημοσιευθεῖσα εἴδηση ὅτι ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος παρέδωσε πρός φύλαξιν εἰς τήν Κρύπτην τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὀγκώδη ἀπόρρητον Φάκελλον, προφανῶς μέ ἔγγραφα, τά ὁποῖα σχετίζονται μέ αὐτήν τήν ὑπόθεση».
Θέλουμε νά πιστεύουμε ὅτι οἱ Κρῆτες Ἱεράρχες ἔχουν πλήρη γνώση τῆς καταστάσεως καί θά πράξουν τά δέοντα! Βρισκόμαστε στήν κορύφωση γεγονότων, τόσο ἐκκλησιαστικῶν, ὅσο καί πολιτικῶν καί ὀφείλουμε νά ἐπαγρυπνοῦμε.