Ο Σεβ. Δημητριάδος παρεχώρησε συνέντευξιν εις το ΑΜΗΝ της 24ης Ιουνίου 2016. Ανέφερεν ότι «Η ομιλία του Πατριάρχη σημάδεψε την Θ. Λειτουργία με τη φράση δεν υπάρχει Πάπας στην Ανατολή…», όμως είναι γνωστόν ότι κρινόμεθα από τα έργα και όχι από τα λόγια. Απεκάλυψεν επίσης ότι «όταν ξεκίνησε η Σύνοδος όλοι είχαμε το ερώτημα «άρα θα μιλήσω σε αυτή τη Σύνοδο;» Έδωσε όμως το στίγμα η Σύνοδος ότι είναι Αγιοπνευματική, επειδή ο Πατριάρχης δεν στέρησε τον λόγο από κανένα…». Δηλαδή, ήτο έτοιμος να στερηθή εκουσίως το αυτονόητον Επισκοπικόν δικαίωμα; «Μας έλειπε η εμπειρία της Πανορθόδοξης συνοδικότητας, της οικουμενικής μάλλον συνοδικότητας…. Μακάρι να ήμαστε όλοι εδώ, αλλά δεν ήταν δυνατόν… Τώρα όλοι θα ομιλούν για το πριν της Συνόδου και το μετά της Συνόδου…. Αποδεικνύεται από το Θεό ότι έπρεπε να είμαστε εδώ και η Συνοδος έπρεπε να γίνη… Σε καμία Συνοδο δεν ήταν όλα έτοιμα…» είπεν, αλλά παρεσιώπησε το ότι ενεβλήθη η Ορθοδοξία εις μέγαν κίνδυνον με την επιβολήν της Συνόδου. Επίσης προσέθεσεν ότι «Οι Προκαθήμενοι αποφάσισαν όλοι μαζί να γίνη στην Κρήτη… επελέγη ένας χώρος που ανήκει εις το Φανάρι» προφανώς μη γνωρίζων εκκλησιολογίαν καθώς η Εκκλησία της Κρήτης είναι αυτόνομος! Με έμφασιν εδήλωσεν ότι «Αυτοί που αμφισβητούν την Σύνοδον θα έρθει η ώρα που θα την αναγνωρίσουν ως Αγία και Μεγάλη Σύνοδο…» λησμονών ότι το πλήρωμα της Εκκλησίας ονομάζει τας Συνόδους. Ακατανόητος υπήρξεν η φράσις «Αν όντως είμαστε η Μία Εκκλησία πως θα αρνηθούμε εις τους άλλους (τους ετεροδόξους) να βιώσουν αυτή την πραγματικότητα και πως αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό παρά μόνο μέσα από τον διάλογο και την ορθόδοξη μαρτυρία;». Δηλαδή, δεν χρειάζεται να γίνουν μέλη της Εκκλησίας;