Τοῦ κ. Σάββα Ἰακωβίδη, δημοσιογράφου
«Στὴν Ἀθήνα καὶ στὴ Λευκωσία, κάποιοι πιστεύουν ἀφελῶς ὅτι ὁ Ἐκρὲμ Ἰμάμογλου, νεοεκλεγεὶς δήμαρχος, ξανά, τῆς Κωνσταντινουπόλεως, θὰ εἶναι ὁ ἑπόμενος Πρόεδρος τῆς Τουρκίας. Καὶ προσδοκοῦν σὲ καλύτερες σχέσεις. Τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν τῆς περασμένης Κυριακῆς δικαιώνει τὸν ὑποψήφιο τῆς ἀντιπολίτευσης, ἀφοῦ γιὰ τρίτη φορὰ νικᾶ τὸν Ἐρντογὰν στὸν πιὸ σημαντικὸ Δῆμο τῆς χώρας. Ἡ ἀντιπολίτευση κέρδισε καὶ τοὺς Δήμους τῆς Σμύρνης καὶ τῆς Ἄγκυρας. Ἡ νίκη της στέλνει ἠχηρὸ μήνυμα στὸν σουλτᾶνο ὅτι δὲν εἶναι ἀνίκητος, παρὰ τὴ διαφθορά, τὸν ἔλεγχο τῆς κρατικῆς μηχανῆς καὶ τῶν περισσότερων ΜΜΕ. Μετὰ ἀπὸ 20 χρόνια στὴν ἐξουσία, καὶ μὲ ἀφορμὴ πρόσφατη δήλωσή του, φαίνεται πὼς ἄρχισε ἡ ἀντίστροφη μέτρηση γιὰ τὴν ἀποχώρηση τοῦ Ἐρντογάν. Ὅμως ἔχει στὴ διάθεσή του ἀκόμα τέσσερα χρόνια μέχρι τὶς Προεδρικὲς τοῦ 2028…
Ἡ ἧττα τοῦ κόμματος ΑΚΡ τοῦ Ἐρντογὰν ὀφείλεται περισσότερο στὴν καταβαράθρωση τῆς οἰκονομίας καὶ στὴν ἔκδηλη ἀπογοήτευση τῆς πλειοψηφίας τῶν πολιτῶν, ποὺ μὲ δυσκολία τὰ φέρνουν βόλτα ἐξαιτίας καὶ τῆς ἐκτόξευσης τοῦ πληθωρισμοῦ στὰ ὕψη. «Ἦταν ἕνα ‘ὄχι’ στὸν Ἐρντογάν, εἰδικὰ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα μέρη ἐπίσης», διαπιστώνει στοὺς «Financial Times» ὁ Selim Koru, ἀναλυτὴς στὸ think tank Tepav μὲ ἕδρα τὴν Ἄγκυρα. Ἐξάλλου, ἡ γνωστὴ Τουρκάλα ἀναλύτρια, Asl Aydntasbas, συνεργάτιδα τοῦ Ἰνστιτούτου Brookings στὴν Οὐάσιγκτον, ἐπισημαίνει ὅτι οἱ ἐκλογὲς «μᾶς δείχνουν ὅτι ὑπάρχει εὐρεῖα δυσαρέσκεια γιὰ τὶς πολιτικὲς τῆς κυβέρνησης καὶ τοὺς χειρισμοὺς στὴν οἰκονομία». Ὁ Ἐρντογάν, ὅμως, εἶναι ἕνας ἐλέφαντας καὶ μεγάλος πολιτικὸς παίκτης. Ὅπως καὶ στὸ παρελθόν, εἶναι ἱκανὸς νὰ ἀνατρέψει τὴν παροῦσα κατάσταση καὶ στὴν οἰκονομία καὶ στὴν πολιτική. Σὲ δηλώσεις του μετὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν εἶπε: «Ἔχουμε ἄλλα τέσσερα χρόνια, γιὰ νὰ ἀνασυντάξουμε τὶς σεισμόπληκτες περιοχὲς καὶ νὰ ἀποκαταστήσουμε τὴν οἰκονομία». Πρόσθεσε ὅτι θὰ μειώσει τὸν πληθωρισμὸ καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι ἡ χώρα θὰ ἐπιστρέψει στὴν κανονικότητα μέχρι τὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς τοῦ 2028.
…Τὸ δῆθεν καλὸ κλῖμα, ποὺ τάχα ἐπικρατεῖ τὸν τελευταῖο καιρὸ στὶς ἑλληνοτουρκικὲς σχέσεις, ὥστε γνωστὸς ἀκαδημαϊκὸς καὶ πρώην ὑπουργὸς νὰ ὑποστηρίζει ὅτι ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ προχωρήσει στὸν διάλογο μὲ τὴν Τουρκία καὶ νὰ ἀφήσει κατὰ μέρος τὸ ἀσήκωτο βαρίδι, ποὺ λέγεται Κυπριακό.
Δὲν ἔχει ἐπαρκῶς κατανοηθεῖ ἀπὸ τὶς λεγόμενες πολιτικὲς «ἐλὶτ» τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὅτι, ἀνεξαρτήτως ποιὸς βρίσκεται στὴν ἐξουσία στὴν Τουρκία, ἡ ἐξωτερικὴ πολιτική της δὲν μεταβάλλεται, δὲν ἀκυρώνεται, ἁπλῶς προσαρμόζεται μὲ βάση τὰ διαχρονικὰ τουρκικὰ ἐθνικὰ συμφέροντα. Μόλις πρόσφατο παράδειγμα: Μιλώντας σὲ στρατιῶτες (18/3/2024), ὁ Ἐρντογὰν ἀναφέρθηκε στὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ στὴν Κύπρο καὶ εἶπε: «Ἂν δὲν ὑπῆρχε ἡ παρέμβαση τῆς Τουρκίας, δὲν θὰ ὑπῆρχε σήμερα οὔτε ἡ Τουρκικὴ Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου, οὔτε οἱ Τουρκοκύπριοι. Στὴν πραγματικότητα, ἴσως ἂν εἴχαμε πιέσει πρὸς τὸν νότο, δὲν θὰ ὑπῆρχε πιὰ νότος καὶ βορρᾶς καὶ ἡ Κύπρος θὰ ἦταν ἐντελῶς δική μας». Ἀντηχώντας καὶ ἀπηχώντας τὶς γνωστὲς θέσεις Νταβούτογλου γιὰ τὸ «Στρατηγικὸ βάθος τῆς Τουρκίας», ὁ ἀρχηγὸς τοῦ τουρκικοῦ ναυτικοῦ, Τατλίογλου, δήλωσε (18/11/ 2023):
«Ἡ Κύπρος εἶναι πολὺ σημαντικὴ γιὰ ἐμᾶς. Βρίσκεται κοντὰ στὴ διώρυγα τοῦ Σουὲζ καὶ ἐλέγχει ὁλόκληρη τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο. Δὲν θέλουμε μία δύναμη (τὴν Ἑλλάδα), ποὺ θὰ μποροῦσε ν’ ἀποτελέσει ἀπειλὴ γιὰ τὴν Τουρκία, νὰ ἔλθει σὲ ὁποιοδήποτε μέρος τῆς Κύπρου». Ἂς θυμηθοῦμε τὶς ὑλακὲς τοῦ Ἐρντογὰν ὅτι «θὰ ἔλθει μία νύκτα ξαφνικά», ὅτι τὰ νησιὰ πρέπει νὰ ἀποστρατιωτικοποιηθοῦν καὶ ὅτι ἡ Τουρκία ἀπαιτεῖ λύση δύο κρατῶν στὴν Κύπρο. Τὸ Τουρκικὸ Ρεπουμπλικανικὸ Κόμμα τοῦ Κιλιντσντάρογλου, στὸ ὁποῖο ἀνήκει ὁ Ἰμάμογλου, δὲν εἶναι πιό… ἤπιο στὶς διεκδικήσεις του κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου. Μετὰ τὴν ἀνακοίνωση τῆς ὑποψηφιότητάς του (9/3/2023) γιὰ τὴν προεδρία, ὁ Κιλιτσντάρογλου ἀναφέρθηκε στὰ συμφέροντα τῆς Τουρκίας στὴ Συρία, στὸ Κυπριακό, στὸ Αἰγαῖο, στὴ Μαύρη Θάλασσα καὶ στὸν Καύκασο, καὶ εἶπε: «Δὲν θὰ ὑπάρξει καμία ὑποχώρηση ὡς πρὸς τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα τῆς χώρας μας σὲ αὐτὰ τὰ ζητήματα».
Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2017 (ὅπως γράφει ὁ Λεωνίδας Κουμάκης, 18/4/2023), ὁ Κιλιτσντάρογλου ἰσχυρίστηκε πὼς «18 νησιὰ εἶναι ὑπὸ κατάληψη ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες στρατιῶτες». Ὅταν ὁ Ἕλληνας τότε ΥΠΕΘΑ ἀπάντησε, «Μολὼν λαβέ», ἐπανῆλθε μὲ προκλητικότητα, λέγοντας: «Τὸ 2019 θὰ ἔλθω στὴν ἐξουσία καὶ θὰ τὰ πάρω, ὅπως πῆρε ὁ Ἐτζεβὶτ τὴν Κύπρο». Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2022 ὁ Κιλιτσντάρογλου ἀπαξίωσε τὶς ἀπειλὲς τοῦ Ἐρντογάν, «θὰ ἔλθουμε μία νύκτα ξαφνικά», λέγοντας: «Δὲν εἴμαστε σὰν κι αὐτοὺς ποὺ λένε ὅτι θὰ ἔλθουν ξημερώματα. Τί περιμένουν; Πρόσκληση; Ἂν ἔχουν τὸ θάρρος καὶ τὴ δύναμη, ἂς πᾶνε!». Μέχρι σήμερα δὲν ἀκούσαμε ποτὲ τὸν Ἰμάμογλου νὰ διαφωνήσει μὲ τὶς θέσεις τοῦ Προέδρου τοῦ κόμματός του.
…Συνεπῶς, Ἀθήνα καὶ Λευκωσία νὰ μὴ ὑποτιμοῦν τὸν σουλτᾶνο ἀλλ’ οὔτε νὰ ὡραιοποιοῦν τὸν Ἰμάμογλου, τὸν δῆθεν «Μπὶλ Κλίντον ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα… χωρὶς τὴν ἀπιστία». Ἐξάλλου, ὅλες οἱ ἐκτιμήσεις ὑποβάλλουν ὅτι διεκδικητὴς τῆς τουρκικῆς Προεδρίας, τὸ 2028, μᾶλλον θὰ εἶναι ὁ ἀκραῖος ἐθνικιστὴς δήμαρχος τῆς Ἄγκυρας, Γιαβᾶς, καὶ ὄχι ὁ Ἰμάμογλου».
Πηγή: Ἱστοσελὶς «simerini.sigmalive.com», 07.04.2024.