Γράφει ὁ κ. Χαράλαμπος Καϊδόγλου
Ἐδῶ καὶ δεκαετίες εἰσέβαλε στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ἡ «Νεορθοδοξία» (Μόνο ὁ π. Θεόκλητος Διονυσιάτης ἀντέδρασε) παρ’ ὅλο ποὺ ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος ἀπεφάσισε ὅτι κύριο ἐμπόδιο, γιὰ νὰ εἶναι κανεὶς Χριστιανὸς, εἶναι ἡ πορνεία, ἀφοῦ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ ἐθέσπισε θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι ἦταν αὐτονόητα, γιατί εἶχαν σχέσι μὲ τὴν ἀποστασιοποίησι ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρία. Ἐπίσης τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἄναψε πράσινο φῶς στὶς ἐκτρώσεις, γιὰ νὰ μὴ ἔχουν ἀναστολὲς οἱ νέοι νὰ συνάπτουν σχέσεις[1].
Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ἔπρεπε νὰ ἐκπλαγῆ κανεὶς ποὺ ἄκουσε (πρὸ εἰκοσαετίας) πνευματικὸ ποὺ ἐξομολογοῦσε χιλιάδες νέους καὶ ἰδίως φοιτητάς (πρόκεται γιὰ τὸν π. Συμεὼν Κραγιόπουλο) νὰ διερωτᾶται ἂν ὑπάρχει νέος ποὺ νὰ μὴ ἔχει προγαμιαῖες ἐμπειρίες. Πῶς λοιπὸν τὰ βάζαμε μὲ τὴν πολιτεία ποὺ θέσπισε (αὐτὸ ποὺ δίδασκε τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν) τὸ σύμφωνο συμβιώσεως. Πῶς διαμαρτυρόμασταν γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ πολυθρησκείας καὶ συγκρητισμοῦ καὶ μέσῳ αὐτῶν προσηλυτισμοῦ στὰ Ὀρθόδοξα Ἑλληνόπουλα, ὅταν ἤμασταν τόσο χλιαροὶ στὴν ἐπέλασι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κυρίως στὸν ἀνώτερο κλῆρο, ὅταν ἐπιτρέπαμε νὰ εἰσέρχονται στὶς τάξεις μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ θεολόγου ἄθεοι, αἱρετικοὶ καὶ πολλοὶ ἀλλότρια φρονοῦντες μὴ ἐκμεταλλευόμενοι τὴν νομοθεσία μας καὶ τὴν πρακτικὴ ἄλλων χωρῶν. Πῶς διαμαρτυρόμασταν γιὰ τὴν ἐκδίωξι τῶν πνευματικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ὅταν προηγουμένως δεχθήκαμε τὴν βεβήλωσι τοῦ μυστηρίου τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως ἀπὸ τὴν ψυχολογία ποὺ λέει ναὶ στὴν ἱκανοποίησι τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν. Ἔγιναν τόσο χαλαροὶ οἱ πνευματικοὶ στὰ θέματα αὐτὰ στέλνοντας οὐσιαστικὰ ἀμετανόητους στὴ Θ. Κοινωνία.
Δὲν εἶναι αὐτὸ βεβήλωσι τοῦ μυστηρίου ποὺ ὡδήγησε σὲ ἔξοδο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, διὰ μέσου τῆς ἐκρηκτικῆς ἐξάρσεως τοῦ ποσοστοῦ τῶν πολιτικῶν γάμων, ὥστε ἡ ἱερατικὴ συνείδησι νὰ μὴ δέχεται πρὸς βάπτισι τὰ τέκνα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τέτοιους γάμους; Πολὺ εὔλογα ἡ πολιτεία στὴν θέσι τῶν πνευματικῶν καλεῖ τοὺς ψυχολόγους νὰ λύσουν τὰ προβλήματα. Καὶ οἱ μοχλοὶ τῶν ἐκτροπῶν ποὺ προαναφέραμε εἴτε εἶναι καθηγηταὶ εἴτε ἱερωμένοι, ὅταν ἀνοίγουν τὸ στόμα τους, λαλοῦν διεστραμμένα. Καὶ τοὺς ὁποίους τὸ ἀποστατημένο Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως τιμᾶ δεόντως (π.χ. τὸν κ. Χρ. Γιανναρᾶν).
Ἂν εἴχαμε χάρισμα νὰ διεισδύη τὸ βλέμμα μας στὰ ἄδυτα τῆς σατανιστικῆς θρησκείας τῆς μασονίας θὰ βλέπαμε ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς μοχλοὺς νὰ στρογγυλοκάθονται σὲ τιμητικὲς θέσεις. Ἀλλὰ τὸ χάρισμα αὐτὸ τὸ ἀναπληρώνει τὸ κριτήριο τῆς Ἁγίας Γραφῆς: Ἀπὸ τοὺς καρποὺς φαίνεται ἡ ποιότητα τοῦ δένδρου. Πῶς διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν ναῶν, ὅταν καὶ μεταξὺ τῶν παραδοσιακῶν Χριστιανῶν βρίσκει ἔδαφος ἡ ἰδέα ὅτι στὴν πραγματικότητα κοινωνεῖς τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν τὸ ποθεῖς, καθὼς παρακολουθεῖς τὴν Θ. Λειτουργία ἀπὸ τὴν τηλεόρασι. Πῶς διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὴν φίμωσι τῶν ἐπιστημόνων ποὺ λένε ὅτι φονεύεται ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τοῦ ἀφαιροῦν τὰ ὄργανα γιὰ μεταμόσχευσι (ἀφοῦ τὰ ὄργανα τοῦ νεκροῦ εἶναι ἀκατάλληλα γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ) καὶ ἡ φίμωσι αὐτὴ περιβάλλεται ἀπὸ τὴν ἠθικὴ δικαίωσι τῆς δεχομένης τὶς μεταμοσχεύσεις ἐπιτροπῆς τῆς βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀλλὰ ἡ ἐπιτροπὴ αὐτὴ ἐμμέσως ἐπιτρέπει τὴν φίμωσι τῆς ἀληθινῆς ἐπιστήμης ποὺ θεωρεῖ φόνο τὴν ἔκτρωσι, διότι δέχεται ἐμβόλια μὲ περιεχόμενο κυττάρων προερχομένων ἀπὸ ἐκτρωθέντα ἔμβρυα. Ἐπίσης, ὅταν χλιαρὰ ἀντιματωπίζει τὴν ἔκτρωσι, οὐσιαστικὰ τὴν ἐπιτρέπει, γιατί δίνει ἐπιχειρήματα στοὺς ὑπερασπιστάς τῶν ἐκτρώσεων νὰ ποῦν ὅτι ἐξαιτίας τῶν ἀκραίων ἀναγκάζεται ἡ Ἐκκλησία νὰ ψελλίσει κάτι ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων.
Κανονικὰ ἡ διοίκησις τῆς Ἐκκλησίας ἔπρεπε νὰ χάσει τὸν ὕπνο της, ὅταν διαπίστωνε ὅτι πραγματοποιήθηκε ἔστω καὶ μία ἔκτρωσι (ὁ πιὸ ἄδικος φόνος). Σὲ κάθε συνεδρία της νὰ προέτασσε τὸ θέμα αὐτὸ (Ἐνῷ ἔχει μὲ τὸ μέρος της τὴν ἀνθρώπινη συνείδησι, τὴν ἀληθινὴ ἐπιστήμη καὶ κυρίως τὴν μαρτυρία τοῦ Πνεύματος τῆς Ἀληθείας εἶναι ἐγκληματική, ἀνθελληνική, ἀντιχριστιανικὴ καὶ προδοτικὴ ἡ σιωπηρὴ ἢ χαλαρὴ στάσι της). Τότε ἕνα ρῖγος θὰ διαπερνοῦσε τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία ποὺ θὰ προερχόταν κυρίως ἀπὸ τὴν ἀφύπνισι τῆς συνειδήσεως τῆς γυναίκας. Σ’ αὐτὸ θὰ συντελοῦσε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ παράδοσι τῆς πατρίδος μας (Κάθε οἰκογένεια ἔχει προγόνους ἁγίους καὶ ἥρωες). Θὰ ἐπικρατοῦσε λοιπὸν ἡ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας (Ὅτι δηλ. ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς συλλήψεως ὑπάρχει ἄνθρωπος, ὑπάρχει εἰκόνα Θεοῦ καὶ ὁ Θεὸς στὴν Δευτέρα Παρουσία ὅ,τι κάναμε στὸν ἄνθρωπο θὰ λογαριάσει ὅτι τὸ κάναμε σ’ Αὐτόν. Ἡ ἔκτρωσι περιλαμβάνει ἑπομένως καὶ τὰ γονιμοποιημένα ᾠάρια ποὺ καταστρέφονται μὲ τὴν ἀντισύλληψι καὶ τὴν τεχνητὴ γονιμοποίησι) καὶ θὰ ἠχοῦσε στὴν συνείδησι τῶν Ἑλλήνων ὡς ἁμαρτία ἡ διάπραξι ἐκτρώσεως, ὅπως ἐπεκράτησε στὴν Φλώρινα ἡ φωνὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου π. Αὐγουστίνου Καντιώτη καὶ ἐξαλείφθηκαν οἱ ἐκτρώσεις καὶ γέμισε ἡ Φλώρινα ἀπὸ πολύτεκνες οἰκογένειες καὶ ζηλωτάς ἱερεῖς. Ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ πραγματοποιηθοῦν αὐτὰ ὅταν ζῆ καὶ βασιλεύει μία ἐπιτροπὴ βιοηθικῆς ποὺ ἄγεται καὶ φέρεται ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὸν θάνατο, ἀπὸ τὸν ψεύτη καὶ ἀνθρωποκτόνο καὶ ἐπιστρατεύεται, γιὰ νὰ κατευνάσει τὶς ἀντιδράσεις γιὰ τὴν ὑποδοχὴ αἱρετικῶν, μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι μποροῦμε νὰ συνεργαστοῦμε μαζί τους σὲ θέματα βιοηθικῆς.
Τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα μισεῖ τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, γιατί φωτίζονται οἱ ἀντιφάσεις του. Π.χ. λέγει τὸ κράτος τῆς ἀποστασίας ὅτι ὑπερασπίζεται τὴν ζωή καὶ νομοθετεῖ ὑπὲρ τῶν ἐκτρώσεων καὶ μεταμοσχεύσεων, ἐνῷ ἡ Ὀρθόδοξη πίστις μας προστατεύει τὴν ζωή ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς συλλήψεως μέχρι τὴν τελευταία πνοή. Ἐπιβάλλονται ἀντιχριστιανικοὶ νόμοι στὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας, ἀλλὰ κάθε παρέκκλισι ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἁμαρτία καὶ ὁ Χριστὸς λέγει ὅτι εἶναι ἀνελεύθερος αὐτὸς ποὺ τὴν διαπράττει. Ἡ σημερινὴ κατάντια εἶναι εὔγλωττη καὶ ἂν θέλουμε νὰ γίνουμε ἐλεύθεροι νὰ γίνει αἴτημα καρδιᾶς καὶ στόχος μαζὶ μὲ τὸ «ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου» τὸ «γενηθήτω τὸ θέλημά Σου», ὅπως μᾶς ὑπέδειξε ὁ ἐλευθερωτὴς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων Κύριος στοιχούμενοι στὸ ἐγερτήριο σάλπισμα τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 «Γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν Ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία». Οἱ ἀντίχριστοι Ἰεχωβάδες ἀπαγορεύουν τὴν μετάγγισι αἵματος, ἐνῷ ἡ κόρη τοῦ ἀρχηγοῦ τους στὴν Ἀμερικὴ μόλις ἦλθε ἐδῶ πλημμύρισε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὰ ποτάμια αἵματος τῶν ἐκτρώσεων, ἀφοῦ ἔπαιξε τὸν ρόλο τοῦ ἠθικοῦ αὐτουργοῦ φτιάχνοντας ὀργάνωσι, γιὰ νὰ τὶς προωθήσει, ἀφοῦ προηγουμένως μείωσε τὴν Ἑλληνίδα ὡς ὀπισθοδρομικὴ (δὲν παρέλειψε νὰ εἰρωνευθεῖ καὶ τὴν Παναγία). Τὸ κόμμα τῆς κ. Μάργκαρετ πῆρε τὴν σκυτάλη ἀπὸ αὐτὴν νομιμοποιώντας τὶς ἐκτρώσεις, δίδοντας κίνητρο προωθήσεως μὲ τὴν ἐπιδότησί τους. Τελευταῖα ἐπιδοτοῦνται καὶ οἱ ὁμοφυλόφιλοι καὶ βλέπουμε ὅτι τὸ σύστημα ποὺ ἔχει συνέχεια ἔχει σκοπὸ νὰ ἐξοντώσει τοὺς Ἕλληνες. Ὁ σύζυγος τῆς προαναφερθείσης ἠθικῆς μαχαιροβγάλτου Ἀνδρέας Παπανδρέου τὴν χώρισε, πῆγε στὴν Φλώρινα καὶ μπροστὰ στὸν Φλωρίνης Αὐγουστῖνο Καντιώτη ὡμολόγησε ὅτι, ἐνῷ πρῶτα δὲν πίστευε, μετὰ ἀπὸ τὴν περιπέτειά του μὲ τὴν καρδιὰ πιστεύει. Μπροστὰ στὸν κόσμο ἔκανε στρωτὲς μετάνοιες στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ μετέθεσε τὴν ἑορτὴ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Θεοτόκου. Ἐνῷ ἡ κ. Μάργκαρετ ἀνέλαβε νὰ ἀφανίση τοὺς Ἕλληνες, ὁ γυιὸς της ἐργάσθηκε νὰ ἐξοντώσει τοὺς Ἕλληνες ποὺ εἶδαν τὸ φῶς τῆς ἡμέρας μὲ τὴν διὰ μέσου τῆς πλαστογραφήσεως δεικτῶν στὴν οἰκονομικὴ ἐξαθλίωσι, τὴν ἀνεργία, τὸ διώξιμο τῶν νέων, τὶς αὐτοκτονίες, τὶς μειοδοσίες, τὴν λεηλασία τῶν ταμείων, τοῦ ὁποίου τὸ δεξὶ χέρι, ὁ κ. Παμπούκης, μαζὶ μὲ τὸ δεξὶ χέρι τοῦ κ. Σημίτη (ὁ ὁποῖος ἄλλαξε τὸ ὄνομά του ἀπὸ Ἀαρών Ἄβουρι) τὸν κ. Ροζάκη, ποὺ πρὶν ὀνομαζόταν Ρόζενταλ ἔγιναν σύμφωνα μὲ τὸν νόμο Κοτζιᾶ (4451/ 2017) ἀρχιτέκτονες τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν. Ὁ κ. Ροζάκης εἶναι καὶ σήμερα στὰ μέσα καὶ στὰ ἔξω. Ἁλωνίζουν τὰ πρωτοπαλλήκαρα τοῦ κοσμοκράτορα τοῦ σκότους καὶ μέσα καὶ ἔξω.
Πῶς ζητᾶμε τὸν λόγο ἀπὸ τὸν κ. Τσίπρα γιὰ τὴν προδοσία τῆς Μακεδονίας ὅταν τὸν ψηφίσαμε, ἐνῷ γνωρίζαμε ὅτι εἶναι ἄθεος (ἀφοῦ χωρὶς Θεὸ ὅλα ἐπιτρέπονται καὶ προδοσίες καὶ ἐγκλήματα καὶ ψέματα καὶ κάθε παλιανθρωπιὰ) ποὺ δὲν εἶχε πρόβλημα νὰ λέει ὅτι ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου εἶναι πρότυπό του, ὅταν τὸ πρότυπό του αὐτὸ, ὅπως εἴδαμε, εἶχε πιστέψει στὸν Χριστὸ καὶ διεκήρυσσε ὅτι τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας εἶναι ἡ ψυχή μας· ποὺ δὲν εἶχε πρόβλημα (ὁ κ. Τσίπρας) νὰ συνεργασθεῖ μὲ τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ καὶ ὄχι μόνο μὲ αὐτὴ ἀλλὰ καὶ μὲ ὁλόκληρο τὸ σάπιο σύστημα (ἐγὼ αὐτὸ εἶδα), γιὰ νὰ δυσφημίσει τὰ συλλαλητήρια μὲ ἐλεεινὲς ὕβρεις καὶ ψέματα καὶ νὰ ἀσκήσει πρωτοφανῆ δολοφονικὴ βία. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν συνεργασία του μὲ τὴ Χρυσὴ Αὐγὴ συνηγορεῖ ὁ χαρακτηρισμὸς ποὺ τοῦ πέταξε τὸ σύμβολο τῆς Ἀριστερᾶς Μίκης Θεοδωράκης καὶ ἡ κατηγορία ποὺ τοὺς φόρτωσε ὁ ὑπουργός του τῆς Δικαιοσύνης κ. Κοντονῆς ὅτι μὲ νόμο εὐνόησε τοὺς Νεοναζί. Καὶ μὴ μοῦ πεῖτε ὅτι ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ καταδικάστηκε, γιατί τὸ ἴδιο θεατρικὸ ἔργο τὸ εἴδαμε μὲ τὴν καταδίκη τῆς Χούντας. Πῶς ζητᾶμε τὸν λόγο ἀπὸ τὸν κ. Μητσοτάκη, ὅταν τὸν ψηφίσαμε, ἐνῷ γνωρίζαμε ὅτι ἀνήκει στὴν λέσχη Μπίλντεμπεργκ γιὰ διωγμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας μέσῳ τῆς προφάσεως τοῦ κορωνοϊοῦ (κάτι ποὺ ἀπὸ πολλὰ σημεῖα φαίνεται ὅτι ἦταν προσχεδιασμένο καὶ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ σημεῖα εἶναι ὅτι τὸ πρῶτο του μέλημα ἦταν πρὶν ξεσπάσει ἡ ἐπιδημία, ἀπὸ τὸ 2019 νὰ δεχθεῖ γιὰ ἐπενδύσεις τὴν Φάϊζερ καὶ τὸν Γκέϊτς καὶ νὰ ἐγκαταστήσει στὴν ἐπικράτεια δολοφονικὲς ἀκτινοβολίες) τῆς συμπορεύσεως στὴν προδοσία τῶν Πρεσπῶν καὶ τοῦ προσφυγικοῦ καὶ σὲ ὅλα τὰ ἀντίχριστα καὶ ἀνθελληνικὰ, ὅπως δημογραφικὸ, ξεπούλημα καὶ ὑποθήκευσι τῆς δημοσίας περιοσίας, κτύπημα τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, ἱστορίας, θρησκευτικῶν, ἀνεργία, νέκρωσι παραγωγῆς, ἐκποίησι ζωτικῶν βιομηχανικῶν ἐγκαταστάσεων ἐνέργειας, ὀρυκτοῦ πλούτου, ἄθλιες ρυθμίσεις στὰ ἐθνικὰ θέματα, πλήρης ἐξάρτησις ἀπὸ ξένους καὶ ἀγαθὰ ποὺ εἰσάγουμε, ἐνῷ μπορούσαμε νὰ παράγουμε…
Εἴδαμε τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου νὰ διαφωνεῖ στὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου καὶ στὴν συνέχεια νὰ συντάσσεται ἢ ὅσον ἀφορᾶ τὸ Οὐκρανικὸ, πρὶν νὰ ὑποστηρίζει ὅτι ἀπαραίτητη προϋπόθεσι γιὰ τὴν χορήγησι αὐτοκεφαλίας εἶναι ἡ συμφωνία ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ στὴν συνέχεια νὰ συντάσσεται μὲ τὸν Πατριάρχη ποὺ παρέβη τὴν ἀρχὴ αὐτὴ (ὁ π. Ἰωάννης Διώτης ἐπεσήμανε ἀντιφάσεις καὶ στὸ θεολογικό του ἔργο). Μιλάει γιὰ θέωσι, ὅταν προτάσσει τὸν κοσμικὸ ἄρχοντα ἔναντι τοῦ Χριστοῦ, ὅσον ἀφορᾶ τὴν Θ. Κοινωνία. Ὁ Θεὸς θὰ κρίνει ἂν ἐκεῖ ποὺ τὸν ἔστειλαν νὰ διδάξει, πρὶν ἰσοπεδωθοῦν τὰ πάντα ἀπὸ τὴν καταστροφὴ, ὠφέλησε. Πάντως μετὰ βεβαιότητος λέμε ὅτι ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἐπιτροπὴ βιοηθικῆς ἔβλαψε. Πρὶν εἰσβάλει ὁ Οἰκουμενισμὸς οἱ Πατριάρχαι διώκονταν καὶ μαρτυροῦσαν ἀλλὰ τὸ ποίμνιο σῳζόταν, ἐνῷ μετὰ τὴν εἰσβολὴ συμβαίνει τὸ ἀντίθετο. Ἀντὶ νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀλήθεια ὁ Πατριάρχης μαϊμουδίζει καὶ συντάσσεται μὲ ὅποια μαϊμοὺ ξεπροβάλει ὅπως τὴν ψευτοεκκλησία τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστῶτος τῆς Σοβιετικῆς (γιὰ νὰ πολεμηθεῖ ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία), τὶς ψευτοκκλησίες τῶν αἱρετικῶν τοῦ Κολυμπαρίου, τὴν ψευτοεκκλησία τῶν ἀχειροτονήτων καὶ σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας καὶ ἕπεται συνέχια. Ὁ κοσμοκράτορας τοῦ σκότους βλέπει ὅτι ὁ Θεὸς προστατεύει τὴν Ἑλλάδα καὶ δραστηριοποιεῖ τὰ ὄργανά του γιὰ νὰ ἄρει (ὁ Θεὸς) τὴν προστασία αὐτή. Μὲ αὐτὰ τὰ ὄργανα συνεργάζονται οἱ λυκοποίμενες καὶ οἱ ψευτοχριστιανοί.
Ἂς ἀντισταθοῦμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις ὑπερασπιζόμενοι τὴν παιδικὴ καθαρότητα. Ὁ διάβολος θὰ φύγει τότε, μᾶς τὸ ἐγγυᾶται ὁ Θεός. Καὶ στὴν συνέχεια ἂς τὸν διώξουμε ἀπὸ παντοῦ ἐλευθερώνοντας τὴν πατρίδα μας, ὑποδεχόμενοι τὸν ἐλευθερωτὴ ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, Θεὸ Ἰσχυρὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ δικαιώνοντας τοὺς τιτάνιους ἀγῶνες τῶν Ἑλλήνων μὲ ὅλη τὴν σημασία τῆς λέξεως τοῦ 1821, ποὺ ἀγωνίσθηκαν γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν Ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν Ἐλευθερία.
«Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ, ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ καὶ φεύξεται, ἐγγίσατε τῷ Θεῷ καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν… ἁγνίσατε τὰς καρδίας» (Ἰακ. δ΄ 7-8).