Τὰ δεδομένα εἰς τὴν οὕτως λεγομένην «χριστιανικὴν» Εὐρώπην ἐδῶ καὶ πολὺ καιρὸν ἔχουν ριζικὰ ἀλλάξει. Ὄχι μόνον φανερώνει ἀδιαφορίαν ὡς πρὸς τάς χριστιανικάς ἀξίας, ἀλλὰ αὐταί διὰ πολλοὺς Εὐρωπαίους ἔγιναν καὶ μισηταί. Τὸ φανερώνει ἡ ἔκθεσις «Μισαλλοδοξία καὶ διακρίσεις κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη», ἡ ὁποία ἐδημοσιεύθη ἀπὸ τὸ «Παρατηρητήριο γιὰ τὴ Μισαλλοδοξία καὶ τὶς Διακρίσεις κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη (OIDAC Europe)». Οἱ Χριστιανοὶ πλέον εὑρίσκονται ὑπὸ διωγμὸν εἰς τάς Εὐρωπαϊκάς χώρας εἰς σημεῖον μάλιστα, ὥστε πολλοὶ νὰ φοβοῦνται νὰ φανερώσουν τὴν πίστιν τους. Ὁ ἱστότοπος «bankingnews.gr» τῆς 19ης Νοεμβρίου 2024 ἀποτυπώνει μὲ τὰ ἑξῆς λόγια αὐτὴν τὴν κλιμάκωσιν τῆς βίας καὶ τῶν διακρίσεων εἰς βάρος τῶν Χριστιανῶν:
«Τὸ 2023, καταγράφηκαν 2.444 ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν σὲ 35 εὐρωπαϊκὲς χῶρες.
Αὐτὰ τὰ ἐγκλήματα κυμαίνονταν ἀπὸ βανδαλισμοὺς καὶ ἐμπρησμοὺς ἕως σωματικὴ βία καὶ περιορισμοὺς στὶς θρησκευτικὲς ἐλευθερίες.
Τὰ εὑρήματα ἀποκαλύπτουν μία ἀνησυχητικὴ τάση ποὺ ἔχει κάνει τὶς χριστιανικὲς κοινότητες νὰ αἰσθάνονται ὅλο καὶ πιὸ εὐάλωτες». Ἀναφέρεται μάλιστα, ὅτι «ἕνα περιστατικὸ προφὶλ ἀφοροῦσε τὴν καταδίκη ἑνὸς ἀτόμου, ἐπειδὴ προσευχόταν σιωπηλὰ ἔξω ἀπὸ μία κλινικὴ ἀμβλώσεων, καταδεικνύοντας τὴν αὐξανόμενη ἔνταση γύρω ἀπὸ τὶς δημόσιες ἐκφράσεις πίστης».
Εἰς τὴν κορυφὴν τῶν ἐκδηλώσεων ἐγκλημάτων μίσους εὑρίσκεται ἡ Γαλλία μὲ σχεδὸν 1.000 περιστατικὰ τὸ 2023. Ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὸ Ἡνωμένον Βασίλειον μὲ περισσότερα ἀπὸ 700 περιστατικά. Ἀρκετὰ πιὸ κάτω εὑρίσκεται ἡ Γερμανία μὲ 277 ἐγκλήματα μίσους, παρουσιάζουσα ὅμως συγκριτικὰ μὲ τὸ 2022 (135) τὴν πολὺ ἀνησυχητικὴν αὔξησιν τοῦ 105%.
«Οἱ ἐκκλησίες ἦταν συχνοὶ στόχοι, μὲ βανδαλισμοὺς καὶ ὑλικὲς ζημιὲς ποὺ συχνὰ δὲν ἀναφέρονται στὰ ἐπίσημα στατιστικὰ στοιχεῖα … Ἕνα μικρὸ ποσοστὸ περιπτώσεων ἀφοροῦσε ἀκόμη καὶ ἀπόπειρες ἢ ὁλοκληρωμένες δολοφονίες».
Ἰδιαίτερα ἀνησυχητικὴ εἶναι ἡ ὀλιγωρία τῶν κυβερνήσεων εἰς τὴν ἀντιμετώπισιν αὐτοῦ τοῦ φαινομένου τῆς κλιμακουμένης βίας ἐναντίον τοῦ Χριστιανισμοῦ, τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν πολιτιστικῶν στοιχείων του. Ἐντελῶς ἀντίθετα αἱ ἴδιαι κυβερνήσεις ἐπιδεικνύουν τὴν ἰδιαιτέραν εὐαισθησίαν τους (καὶ καλῶς κάνουν) εἰς τὴν προστασίαν ἄλλων θρησκειῶν, ἰδίως τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Ὁ Χριστιανισμὸς καὶ οἱ χριστιανοὶ ὅμως δὲν ἀξίζουν τῆς ἰδίας προστασίας;