«Ο ήλιος μη επιδυέτω επί τω παροργισμώ υμών»

Share:

Τι είπε ο Κύριος; «Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος» (Ματθ. στ , 14) Δηλαδή εάν και σεις συγχωρήσετε τις αμαρτίες των άλλων και ο Πατήρ σας ο Ουράνιος θα συγχωρήση και τα δικά σας αμαρτήματα. Γι’ αυτό και οι Άγιοι Πατέρες τις Εκκλησίας μας, όχι μόνο συγχωρούσαν τους αμαρτάνοντες, αλλά και με τον καλύτερο πνευματικό τρόπο εφέροντο.
• Κάποτε ρώτησε ένας αδελφός τον Αββά Ποιμένα και του λέγει: «Εάν συναντήσω κάποιο αδελφό, για τον οποίον άκουσα ότι έπεσε σε αμάρτημα, δεν θέλω να τον βάλω στο κελλί μου. Εάν όμως συναντήσω άλλο καλό, που έχει αγαθή φήμη, ευχαριστούμαι μαζί του». Και ο Γέροντας του είπε: «Εάν προσφέρης μικρή καλωσύνη προς τον καλό, οφείλεις να διπλασιάσης αυτήν χάριν εκείνου που άκουσες ότι έσφαλε, διότι αυτός είναι ο άρρωστος και τότε θα σε ελεήση και σένα ο Θεός». Δηλαδή με αγάπη, όπως λέγει ο Απ. Πέτρος, «η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών» (Α  Πέτρ. δ, 8).
• Στο Γεροντικό του Αγίου Όρους αναφέρεται ένα συγκλονιστικό γεγονός συγχωρητικότητος:
«Στην Καλύβα «Αγία Τριας» της Αγίας Άννας, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι οποίοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα: Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος, Φιλάρετος, και Μακάριος.
Στην αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού.
Με την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη η πρώτη ευλάβεια και λίγο το αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα που με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ο διάβολος, άρχισαν να κάνει ο καθένας ο,τι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.
Έτσι μπήκε ανάμεσά τους, χωρίς να το καταλάβουν, η ψύχρα, ακολούθησε η γκρίνια και φιλονικίες, οι οποίες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα χτυπήματα τόσο, που ο ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι η ο,τι άλλο μπορούσε του άλλου αδερφού, ώσπου να τον υποτάξει στη δική του θέληση. Δε σεβόταν ο μικρός το μεγάλο, ούτε ο μεγάλος υπολόγιζε το μικρό αδελφό.
Οι καυγάδες και τα άσχημα επεισόδια συνεχίζονταν σχεδόν κάθε μέρα, ήταν σπάνιο πράγμα να πέρναγε ημέρα και να μη ακούνε, οι γειτονικοί ασκητές, τους αδελφούς αυτούς να καυγαδίζουν και να χτυπιούνται. Όποιος από τους γείτονες η από τους άλλους Πατέρες τολμούσε να επέμβει για να τους χωρίσει, η να μεσολαβήσει να ειρηνεύσουν και να μη μαλώνουν, έφευγε ξυλοδαρμένος κι έτσι κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει τα αδέρφια αυτά.
Πέρασαν σαράντα χρόνια μαρτυρικής ζωής, που τα πέντε αυτά αδέρφια καθημερινά μάλωναν. Οι Πατέρες της Σκήτης είχαν συνηθίσει στις καθημερινές αυτές φωνές και λέγανε: «Οι ταραχοποιοί αδελφοί πάλι μαλώνουν και σκοτώνονται».
Μετά από το χρονικό αυτό διάστημα των 40 χρόνων, πέρασε μία μέρα, πέρασε δεύτερη και τρίτη μέρα και από τ’ αδέρφια αυτά δεν ακούστηκαν οι συνηθισμένες φωνές τους, αλλά στην Καλύβα τους επικρατούσε άκρα σιγή.
Στους Πατέρες φάνηκε περίεργο που δεν άκουγαν να μαλώνουν, αλλά κανείς δεν τολμούσε να πάει, για να ιδεί τι συμβαίνει.
Την τρίτη προς την τέταρτη ημέρα, στον ύπνο του Δικαίου της Σκήτης παρουσιάστηκε η Αγία Άννα και του είπε: «Πηγαίνετε με τους Πατέρες να θάψετε, με δόξα και τιμές, τους πέντε Μάρτυρες του Χριστού, τα πέντε αδέρφια, που για την αγάπη του Κυρίου γίνανε Καλόγεροι και από φθόνο του διαβόλου μαλώνανε χωρίς αιτία και παρά τη θέλησή τους, το βράδυ όμως κάθε ημέρα μετά το Απόδειπνο, συγχωρούσε από την καρδιά του ο ένας τον άλλον και δεν βάστηξε ποτέ η κακία μέσα τους ούτε μία ολόκληρη ημέρα, διότι εφάρμοζαν με ακρίβεια το ρητό που λέγει: «Οργίζεσθε, και μη αμαρτάνετε, ο ήλιος μη επιδυέτω επί τω παροργισμώ υμών» (Εφεσίους 4, 26).
Ο Δικαίος, πρόεδρος της Σκήτης, άμα άκουσε αυτά από την Αγία Άννα, αμέσως κάλεσε τους Πατέρες σε Γεροντική Σύναξη και πήγαν όλοι στην Καλύβα, που ζούσαν τα πέντε αδέρφια, βρήκαν την πόρτα ανοικτή, μπήκαν μέσα και βρήκαν σε στάση που βάνουμε μετάνοια μετά το Απόδειπνο μέσα στην Εκκλησία και τους πέντε πεθαμένους, να εκπέμπουν άρρητη ευωδία και επληρώθη σ’ αυτούς το ρητό της Αγίας Γραφής που λέγει: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε… και όπου ευρώ σε εκεί και κρινώ σε» (Ματθ. Ζ , 1 – 2).

Previous Article

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Next Article

Tά ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ανώτερα των δικαιωμάτων του Θεανθρώπου Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι Σούπερ Σταρ του Μπρόντγουεϊ, αλλά ο αληθής, μέγας και ισχυρός Θεός