Μοναχισμὸς καὶ ἐπιχειρηματικότης εἶναι ξένα μεγέθη μεταξύ τους, ὁ Κύριος εἶναι σαφής, τονίζων «οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνά». Ἡ μονὴ Βατοπαιδίου δυστυχῶς ἀποτελεῖ παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν διὰ τὸ τί εἶναι μοναχισμὸς καὶ ποῖος ὁ σκοπός του. Ἀπατᾶται ὁ ἄνθρωπος, ὅταν πιστεύη, πὼς μὲ τὰς πολλάς μερίμνας καὶ τὴν κάλυψιν τῶν ἀναγκῶν, αἱ ὁποῖαι ἀνταποκρίνονται εἰς τὸ «φρόνημα τῆς σαρκός», θὰ δημιουργήση ἐπιγείους παραδείσους. Μοναχισμὸς καὶ ἐπιχειρήσεις παράγουν ἐκκοσμίκευσιν καὶ ὁμοίωσιν μὲ τὸν κόσμον καὶ τὰ τοῦ κόσμου. Μέσα εἰς τὴν εἰδωλολατρικὴν ἀτμόσφαιραν, οἱ πιστοὶ καὶ πόσον μᾶλλον οἱ μοναχοὶ θὰ ἀνταπεξέλθουν τοῦ προορισμοῦ τους στεκόμενοι κριτικὰ ἀπέναντι εἰς αὐτήν. Ἡ πορεία τοῦ συγχρόνου ἁγιορειτικοῦ μοναχισμοῦ καταδεικνύει ὅτι ἡ εὐλογημένη πτωχεία παράγει πνευματικοὺς καρπούς, ἐνῶ ὁ πλοῦτος, ὑποταγὴν εἰς τὸ κοσμικὸν φρόνημα.
Συμφώνως πρὸς δημοσίευμα τοῦ ἱστολογίου BusinessNews.gr τῆς 3ης Ἰουνίου:
«Μὲ φόντο τὸ Ἅγιο Ὄρος, ἕνα νέο ἐπενδυτικὸ σχέδιο ἰχθυοκαλλιέργειας ἑτοιμάζεται νὰ ρίξει δίκτυα, ὄχι μόνο στὰ νερὰ τοῦ Ὅρμου ἀλλὰ καὶ στὶς ἀγορὲς τοῦ ἐξωτερικοῦ. Μπορεῖ τὸ Ἅγιο Ὄρος νὰ εἶναι γνωστὸ γιὰ τὴν πνευματικότητα καὶ τὴν ἡσυχία του, ἀλλὰ ἡ Μονὴ Βατοπαιδίου ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια ἀποδεικνύει ὅτι ξέρει νὰ κινεῖται μεθοδικὰ καὶ στὸ πεδίο τῶν ἐπενδύσεων. Στὰ σκαριὰ βρίσκεται ἕνα νέο, φιλόδοξο ἐπιχειρηματικὸ project, ποὺ μυρίζει… ψάρι — καὶ μάλιστα πολύ. Στὸν Ὅρμο τῆς Μονῆς, ἐκεῖ ὅπου ἤδη λειτουργεῖ μία μικρὴ μονάδα ἐκτροφῆς ψαριῶν, σχεδιάζεται ἡ δημιουργία μίας νέας, πολὺ μεγαλύτερης μονάδας ἐντατικῆς ἰχθυοκαλλιέργειας. Τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι πὼς τὸ project δὲν περιορίζεται στὶς μοναστηριακὲς ἀνάγκες. Τὸ πλάνο περιλαμβάνει χονδρικὴ πώληση καὶ σὲ ἑπόμενο στάδιο ἐξαγωγές, μὲ ξεκάθαρο βλέμμα στὶς διεθνεῖς ἀγορές. Ἡ Μελέτη Περιβαλλοντικῶν Ἐπιπτώσεων βρίσκεται ἤδη σὲ δημόσια διαβούλευση μέχρι τὶς 9 Ἰουλίου, κάτι ποὺ δείχνει πὼς τὸ ἔργο προχωρᾶ καὶ μάλιστα μὲ ρυθμοὺς business plan. Μένει νὰ φανεῖ, ἂν ἡ κίνηση αὐτὴ θὰ ἀνοίξει ἕνα νέο κεφάλαιο στὸ «παραγωγικὸ Εὐαγγέλιο» τοῦ Ἁγίου Ὄρους — καὶ ἂν ὁ Ὅρμος Βατοπαιδίου μετατραπεῖ ἀπὸ καταφύγιο πνευματικότητας σὲ (ἀκόμη μεγαλύτερη) κοιτίδα ἐπιχειρηματικότητας».