Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Σπ. Καψάλης
Ὀργὴν ἀλλὰ καὶ θλῖψιν μᾶς προκαλεῖ, ἡ ἀπέναντί μας θέσις καὶ συμπεριφορὰ τῶν φίλων καὶ συμμάχων μας, εἰς τὸ θέμα τῶν σχέσεών μας μὲ τὴν ἐξ ἀνατολῶν γειτονικήν μας χώραν τὴν Τουρκίαν. Εἰς θέσιν ἡγεσίας, αὐτῆς τῆς χώρας ὑπάρχει ἕνα ἐπικίνδυνον ἁρπακτικόν, ἕνα εἰδεχθὲς ὄρνεον, τὸ ὁποῖον ἔχει μετατραπῆ εἰς θανάσιμον κίνδυνον διὰ τὴν χώραν μας. Μὲ μίαν συνοδείαν ὑποδεεστέρων ἁρπακτικῶν, βρυχᾶται καὶ ὠρύεται καὶ μὲ λυσσαλέους ἀφρούς, ἀπειλεῖ νὰ μᾶς καταβροχθίση. Καὶ τὸ ἀπαίσιον αὐτὸ ἁρπακτικόν, εἶναι ἕνα ἄτομον, τὸ ὁποῖον εἰς τὸν κόσμον εἶναι γνωστόν, ὡς Ρετζὲπ Ταγὶπ Ἐρντογάν. Λέγεται δὲ ὅτι εἶναι ἀπόγονος Ἑλλήνων ἐξισλαμισθέντων. Ἄρα κακόψυχος καὶ ἑρπετώδης γενίτσαρος. Ἡ Χώρα μας ἀποτελεῖ τὸν ἄμεσον στόχον τῶν ἁρπακτικῶν του ἐπιδιώξεων. Καὶ δὲν περιορίζεται μόνον εἰς ἀπειλάς. Προχωρεῖ ἀκάθεκτος εἰς προκαταρκτικὰς ἐπιθετικὰς ἐνεργείας, μὲ τὰς ὁποίας ἐπιδιώκει νὰ δημιουργήση προϋποθέσεις, δι’ ἕνα ἑπόμενον στόχον, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι ἡ κατάληψις ἐδάφους τῆς Πατρίδος μας. Μᾶς δημιουργεῖ ἐπικινδύνους καταστάσεις. Μᾶς διοχετεύει διαρκῶς λαθραίους, τοὺς ὁποίους ἐπίτηδες συγκεντρώνει εἰς τὴν χώραν του, ἀπὸ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς ὑδρογείου, προκειμένου νὰ προκαλέση πληθυσμιακὴν ἀλλοίωσιν εἰς τὴν χώραν μας, δυστυχῶς ὑπὸ τὴν ἐγκληματικὴν ἀνοχὴν τῶν ἑλληνικῶν ἀρχῶν. Μεταξὺ τῶν λαθραίων διασπείρει καὶ ἰσλαμοφασίστας Τούρκους πράκτορας, πρᾶγμα ποὺ ἀποτελεῖ σαφῆ καὶ ἄμεσον κίνδυνον διὰ τὴν ἐθνικήν μας ἀσφάλειαν. Αἱ παραβιάσεις τῶν θαλασσίων, χερσαίων καὶ ἐναερίων συνόρων μας, ἀποτελοῦν καθημερινὸν φαινόμενον. Ὁ ἐπικίνδυνος αὐτὸς Τουρκομογγόλος, συμπεριφέρεται ὡς ταῦρος ἐν ὑαλοπωλείῳ. Διεκδικεῖ ὅ,τιδήποτε διέλθη ἀπὸ τὸν διεστραμμένον του ἐγκέφαλον. Τοῦ εἶναι ἀδιάφορον εἰς ποῖον ἀνήκει τὸ διεκδικούμενον, ἀρκεῖ μόνον ὅτι ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τῆς ἀρεσκείας του. Εἶναι ἐντελῶς ἀπρόβλεπος καὶ ἀνεξέλεγκτος καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος δυστυχῶς, οὐδείς εὑρίσκεται ἱκανός, νὰ τὸν ἀναχαιτίση καὶ νὰ τοῦ ἀνακόψη τὸν φρενήρη καλπασμὸν πρὸς τὸν παραλογισμὸν καὶ τὴν ἀσυδοσίαν. Ἐσχάτως ἐφεῦρεν ἕνα φαιδρὸν καὶ γελοῖον ἰδεολόγημα περὶ γαλάζιας Πατρίδος, τὸ ὁποῖον συνεχῶς ἐξαπολύει ἐναντίον μας. Καὶ ὡς τοιαύτην ἐννοεῖ τὸν θαλάσσιον χῶρον τοῦ Αἰγαίου, μὲ τὰς νήσους, αἱ ὁποῖαι εἰς αὐτὸ ὑπάρχουν καὶ τὰς ὁποίας διεκδικεῖ, διότι ἀμφισβητεῖ τὴν κυριαρχίαν των ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸν κράτος. Καὶ δὲν εὑρίσκεται δυστυχῶς ἕνας Ἕλλην ἡγέτης, νὰ τοῦ ἐπισημάνη τὰς περὶ γαλάζιας πατρίδος ἠλιθιότητας καὶ νὰ τοῦ ὑπενθυμίση ὅτι ὁλόκληρος ὁ χῶρος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἐγκατεστημένον τὸ τουρκικὸν κράτος εἶναι Ἑλληνικὸς καὶ ἡ Πατρίς μας τὸν διεκδικεῖ.
Δυστυχῶς τὰ πρόσωπα ποὺ συγκροτοῦν τὴν πολιτικήν μας ἡγεσίαν κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, δὲν εὑρίσκονται εἰς τὸ ὕψος τῶν δυσκόλων περιστάσεων, τὰς ὁποίας ἀντιμετωπίζει ἡ χώρα μας. Ἀποφεύγουν περιέργως νὰ ἐνεργοποιήσουν τὰ Ἐθνικά μας δίκαια, συμφώνως πρὸς τοὺς κανόνας καὶ τὰς δυνατότητας ποὺ μᾶς παρέχουν τὰ διεθνῆ νόμιμα. Τὰ προβλήματα ποὺ μᾶς δημιουργοῦν αἱ χῶραι τοῦ περιγύρου μας, τὰ ἀντιμετωπίζουν μὲ προχειρότητα καὶ μακαρίαν ἐπιπολαιότητα. Δὲν ἀντιμετωπίζουν τὰς ἀνθελληνικὰς βλέψεις καὶ ἐπιδιώξεις, μὲ σθένος, ἀξιοπρέπειαν καὶ πυγμήν. Συμπεριφέρονται ὡς ἐὰν ἡ ἑλληνικὴ πλευρὰ ἔχει ἄδικον καὶ αἰσθάνονται ἐνοχήν. Τὴν ἐξτρεμιστικὴν συμπεριφορὰν τῆς Τουρκίας ἀπέναντί μας, τὰ πολιτικά μας πρόσωπα, τὴν ἀντιπαρέρχονται μὲ μίαν ἐξόχως ἐπικίνδυνον ἀπάθειαν καὶ ψυχρότητα. Ἴσως ἡ ἀδρανὴς συμπεριφορά των, νὰ εἶναι ἀποτέλεσμα φόβου, τὸν ὁποῖον ἐπιχειροῦν νὰ ἀποκρύψουν, ὑπὸ τὸ εὔκολον πρόσχημα τῆς ψυχραιμίας. Ἴσως ἀκόμη ἡ ἀνεκτικὴ συμπεριφορά των ἔναντι τῆς τουρκικῆς θρασύτητος, νὰ ὀφείλεται εἰς ἔξωθεν ἐντολάς, προερχομένας ἀπὸ τοὺς καλούς μας φίλους καὶ συμμάχους, ποὺ θέλουν τὸ καλόν μας. Αὐτὸ φαίνεται ὡς τὸ πιθανότερον, χωρὶς νὰ ἀποκλείεται καὶ ἡ πρώτη ἐκδοχή. Τελευταίως δέ, ἐπειδὴ ἡ ἐκτράχυνσις τῆς Τουρκικῆς ἐξαλλότητος ἔφθασε πλέον εἰς τὸ ἔπακρον, ἡ κυβέρνησίς μας προσέφυγεν εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, τῆς ὁποίας ἡ Χώρας μας ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ παλαιότερα μέλη της καὶ ἐζήτησε τὴν ἐπιβολὴν κυρώσεων ἐναντίον τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία δὲν εἶναι μέλος καὶ παραβιάζει τὰ σύνορα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἀφοῦ τὰ σύνορα τῆς Ἑλλάδος ἀποτελοῦν καὶ σύνορα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Καὶ οἱ φίλοι μας εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν, εὐσχημόνως ἀπέφυγον τὴν ἐπιβολὴν τῶν κυρώσεων ποὺ ἐζητήσαμεν, λόγῳ τουρκολαγνείας καὶ κάποιων συμφερόντων. Φαίνεται ὅτι ἡ ἐνασχόλησίς μας μὲ τὸ παχὺ ἔντερον ἔχει μεγαλυτέραν ἀξίαν καὶ προτίμησιν ἀπὸ τὸ πατριωτικὸν φιλότιμον καὶ τὴν ἐθνικὴν ἀξιοπρέπειαν. Αὐτοὶ λοιπὸν εἶναι οἱ φίλοι καὶ σύμμαχοί μας. Περιφρονοῦν τὸ δίκαιον καὶ ὑπερασπίζονται τὸ ἄδικον, τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν ἁρπακτικότητα τῆς Τουρκίας. Ἀφήνουν ἀσύδοτον καὶ ἀνενόχλητον τὸν ταραξίαν τῆς περιοχῆς καὶ παρέχουν τὴν δυνατότητα εἰς τὸν παράφρονα Σουλτᾶνον, νὰ ἐμφανίζεται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Τουρκίας ὡς μέγας ἡγέτης, καὶ νὰ παρέχεται εἰς τὸν κόσμον ἡ πεπλανημένη ἐντύπωσις, περὶ τῆς Τουρκικῆς πονηρίας καὶ θρασύτητος ὡς θαυμασίας καὶ ὑψίστης διπλωματικῆς ἱκανότητος καὶ δεξιοτεχνίας. Χριστιανοὶ ὄντες αὐτοί, ἀντὶ νὰ ὑπερασπίζωνται τὴν χριστιανικήν, νομιμόφρονα καὶ συνεπῆ εἰς τὰς ὑποχρεώσεις της χώρας μας, παρέχουν βοήθειαν καὶ ὑποστήριξιν εἰς τὴν βάρβαρον καὶ ἀπολίτιστον Τουρκίαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν αἰχμὴν τοῦ δόρατος τοῦ φανατικοῦ Ἰσλάμ, τὸ ὁποῖον εἶναι ὁ πλέον θανάσιμος ἐχθρὸς τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Τὸ ἴδιον λεκτέον καὶ διὰ τοὺς πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὑποτιθεμένους παραδοσιακούς μας συμμάχους. Καὶ αὐτοὺς ὡς τοῦ ἰδίου φυράματος προϊόντα πρέπει νὰ τοὺς ἀντιμετωπίζωμεν. Καὶ αὐτοὶ λόγῳ τουρκολαγνείας πρὸς τὴν ἅρπαγα καὶ ἀλαζόνα Τουρκίαν στρέφουν τὴν προτίμησίν των. Ἡ χώρα μας εἰς τὸ πλαίσιον τῶν συμμαχικῶν μας ὑποχρεώσεων, τοὺς παρεχώρησε πρὸς ἰδίαν χρῆσιν, πλεῖστα νευραλγικὰ σημεῖα τῆς περιοχῆς μας, ἡ ὁποία παρουσιάζει δι’ αὐτοὺς ἐξαιρετικὸν γεωστρατηγικὸν καὶ γεωπολιτικὸν ἐνδιαφέρον. Αὐτὸ οὐδέποτε ἔδειξαν εἰλικρινῶς ὅτι τὸ ἐκτιμοῦν. Αὐτὸ θεωροῦν ὅτι τοὺς τὸ ὀφείλομεν, ἁπλῶς καὶ μόνον ἐπειδὴ καταδέχονται νὰ εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοί μας. Αὐτὸ καὶ μόνον πρέπει νὰ μᾶς ἀρκῆ. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον πολλάκις διάκεινται ἀπέναντί μας μὲ ὑποτιμητικὴν καὶ περιφρονητικὴν συμπεριφοράν. Ὁσάκις εὑρέθημεν εἰς τὴν ἀνάγκην καὶ ἐζητήσαμεν τὴν βοήθειάν των, δὲν εἴχομεν ἐκ μέρους των σαφῆ καὶ εἰλικρινῆ ὑποστήριξιν. Καὶ εἰς τὸν συμμοριτοπόλεμον χάρις εἰς τὰ πολὺ στενὰ πολιτικὰ συμφέροντά των, μᾶς παρέσχον στρατιωτικὴν καὶ οἰκονομικὴν βοήθειαν καὶ μᾶς ἐπέβαλον πλήρη ἔλεγχον καὶ ὑποταγήν. Ἑπομένως οἱ ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν τοῦ Ἀτλαντικοῦ ὑποτιθέμενοι φίλοι καὶ σύμμαχοί μας, ἀπέναντί μας ἀπεδείχθησαν ἀνωφελεῖς καὶ ἄχρηστοι. Περισσοτέραν ζημίαν μᾶς προκαλοῦν παρὰ ὠφέλειαν. Παρὰ τὴν χρησιμότητα καὶ τὴν ὠφέλειαν ποὺ τοὺς παρέχει ἡ γεωγραφικὴ θέσις τῆς Χώρας μας, ἀντὶ νὰ μᾶς συμπεριφέρωνται μὲ τὴν πρέπουσαν περιποιητικὴν διάθεσιν, ἀπεναντίας μὲ μίαν περίεργον καὶ ἐξοργιστικὴν ἀχαριστίαν ἀλληθωρίζουν πρὸς τοὺς ἀντιπάλους μας. Τώρα μᾶς ἐξωθοῦν πρὸς διάλογον μὲ τὴν Τουρκίαν. Ἀλλὰ ποῖον εἶναι τὸ νόημα αὐτοῦ τοῦ διαλόγου; Τί πρόκειται νὰ προκύψη ἀπὸ αὐτὸν τὸν διάλογον, ἀφοῦ ἡμεῖς, βάσει ἑνὸς ἀνοήτου ἰδεολογήματος οὐδὲν διεκδικοῦμεν, ἐνῷ ἡ Τουρκία διεκδικεῖ εἰς βάρος μας ἐδάφη καὶ τὸ ἥμισυ τοῦ θαλασσίου χώρου μας; Οἱ φίλοι μας ὅμως, οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφέρονται διὰ τὸ καλόν μας, ἐννοοῦν ὅτι ἀπὸ τὸν διάλογον, εἰς τὸν ὁποῖον μᾶς ἐξωθοῦν, πρέπει νὰ ἐξέλθη ὠφελημένη ἡ Τουρκία. Δηλαδὴ νὰ ἱκανοποιήσωμεν ἡμεῖς ὅλας τὰς παραλόγους ἀπαιτήσεις τῆς Τουρκίας καὶ νὰ τῆς παραδώσωμεν ὅλα ὅσα ἀπαιτεῖ ἢ μερικὰ ἐξ αὐτῶν τώρα ὡς πρώτην δόσιν καὶ τὰ ὑπόλοιπα ἐν εὐθέτῳ χρόνῳ. Ἀλλὰ ἂν αὐτὸ πραγματοποιηθῆ θὰ ἀποτελέση ἀπόλυτον θρίαμβον διὰ τὴν Τουρκίαν καὶ ὁλοσχερῆ ὄλεθρον διὰ τὴν Ἑλλάδα. Ποσῶς τοὺς ἐνδιαφέρει. Ἀρκεῖ ἀπὸ τὴν διαδικασίαν τοῦ διαλόγου νὰ ἐξέλθη εὐχαριστημένη ἡ ἀγαπημένη φίλη των Τουρκία. Δὲν ἀποκρύπτεται ἡ περιφρονητικὴ ἐπιδίωξίς των νὰ αὐξηθοῦν οἱ γείτονες καὶ νὰ ἐπέλθη σμίκρυνσις τῆς Πατρίδος μας. Ἡ δολία καὶ ἀλληθωρικὴ πρὸς τοὺς ἀντιπάλους μας συμπεριφορὰ τῶν φίλων μας, δὲν πρέπει νὰ ὀφείλεται εἰς τὰ ἐπικατάρατα οἰκονομικὰ καὶ λοιπὰ συμφέροντα, τὰ ὁποῖα πρὸς δικαιολογίαν κάποιοι ἐπικαλοῦνται, διότι τὰ συμφέροντα ταῦτα ἐξυπηρετοῦνται καὶ μάλιστα καθ’ ὑπερβολὴν ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας. Ἡ κακόβουλος καὶ κακοήθης αὐτὴ συμπεριφορά, ὀφείλεται μᾶλλον εἰς τὸ μῖσος καὶ εἰς τὴν ἀπέχθειαν, ποὺ τρέφουν ἐναντίον μας, ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν σιωνιστικῶν κύκλων, λόγῳ τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς μας πίστεως καὶ τοῦ ὑπερόχου πνευματικοῦ πολιτισμοῦ, τὸν ὁποῖον ἀνεπτύξαμεν, καὶ ὠφελήσαμεν πολλαπλῶς καὶ ποικιλοτρόπως τὴν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρον. Ὁ φθόνος καὶ ὁ ζηλότυπος ψυχισμός τους δὲν τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ἀνεχθοῦν τὴν πνευματικὴν ἀνωτερότητα.
Ἀνάγκη λοιπὸν νὰ ἀπαγκιστρωθῶμεν ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἀσφυκτικὸν καὶ ἀνωφελῆ ἐναγκαλισμόν, εἰς τὸν ὁποῖον εὑρισκόμεθα, μὲ τοὺς κακοβούλους καὶ ἀχρείους αὐτοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἀναζητήσωμεν ἀλλοῦ εἰλικρινεῖς φίλους καὶ συμμάχους.
Πιστεύομεν ὅτι ἂν προσεγγίζαμε τὴν Ὀρθόδοξον Ρωσίαν, μὲ τὸν λαὸν τῆς ὁποίας, μᾶς συνδέουν μακροχρόνιοι δεσμοὶ φιλίας καὶ ὀρθοδόξου θρησκευτικῆς παραδόσεως καὶ ἀναζητούσαμε μὲ αὐτὴν φιλίαν καὶ συμμαχίαν, ὁ Παγκοσμίου ἀκτινοβολίας καὶ κύρους ἡγέτης της, ὁ Βλαδίμηρος Πούτιν, πιστὸς καὶ εὐλαβὴς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ αὐτός, θὰ ἦτο εἰλικρινὴς φίλος καὶ σύμμαχός μας, πιστὸς συμπαραστάτης καὶ βοηθός μας. Ἄλλωστε πολλάκις ἐζήτησε τὴν φιλίαν καὶ τὴν συνεργασίαν μας καὶ ἡμεῖς τὴν ἠρνήθημεν, ἐπειδὴ αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τῶν ἀσπόνδων δυτικῶν φίλων μας. Βεβαίως μᾶς προέκυψαν ὡρισμέναι ἐπιφυλλάξεις καὶ ἀνησυχίαι ἀπὸ τὴν ἐνέργειαν τῆς πωλήσεως ρωσικῶν ὁπλικῶν συστημάτων ὑψηλῆς τεχνολογίας, ὅπως εἶναι οἱ πύραυλοι S 400 εἰς τοὺς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι ὡς φανατικοὶ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰσλὰμ εἶναι θανάσιμοι ἐχθροὶ τῶν χριστιανῶν ἑπομένως καὶ τῆς Πατρίδας μας ὡς χριστιανικῆς χώρας, ἀλλὰ τὰ ὁπλικὰ αὐτὰ συστήματα τὰ προσέφερε καὶ εἰς τὴν χώραν μας καὶ δὲν τὰ ἐδέχθηκε προκειμένου νὰ μὴ προκαλέσωμεν δυσαρέσκειαν εἰς τοὺς δῆθεν φίλους καὶ συμμάχους μας Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς. Θέλομεν πάντως νὰ πιστεύωμεν ὅτι οἱ Ρῶσοι, ἐπειδὴ εἶναι προνοητικοὶ καὶ εὐφυεῖς ἄνθρωποι, θὰ ἔλαβον τὰ μέτρα των, ὥστε νὰ δύνανται νὰ ἐμποδίσουν τὴν πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν, ἐπικίνδυνον κι ἀνεξέλεγκτον χρῆσιν τῶν ὁπλικῶν συστημάτων ποὺ παρέδωσαν εἰς τοὺς Τούρκους. Ἄλλωστε οἱ Ρῶσοι γνωρίζουν καλῶς, ὅτι οἱ Τοῦρκοι οὐδέποτε δύνανται νὰ ἐκληφθοῦν ὡς πραγματικοὶ καὶ εἰλικρινεῖς φίλοι. Εἶναι ἄνθρωποι μοχθηροί, ἄπιστοι καὶ ἅρπαγες. Καὶ δὲν ἀποκλείεται τὸ ἐνδεχόμενον, οἱ Τοῦρκοι ἂν τὸ κρίνουν σκόπιμον νὰ στρέψουν τὰ ὁπλικὰ συστήματα καὶ ἐναντίον τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία τοὺς τὰ ἐπώλησε. Διότι καὶ ἡ Ρωσία, ὡς χριστιανικὴ χώρα, δὲν διαφεύγει ἀπὸ τὸ στόχαστρον τοῦ φανατικοῦ Ἰσλάμ.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, διὰ νὰ πραγματοποιηθῆ αὐτὴ ἡ στροφὴ πρὸς τὴν Ρωσίαν, θὰ πρέπη νὰ εὑρεθῆ ἕνας ἀκραιφνὴς καὶ τίμιος Ἕλλην ἡγέτης καὶ πατριώτης, ὁ ὁποῖος θὰ τὸ τολμήση, ἀφοῦ βεβαίως ἐξαφανισθῆ προηγουμένως, ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸν πολιτικὸν προσκήνιον, ὅλη αὐτὴ ἡ ξενόδουλος γενεὰ τῶν πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι προσκεκολλημένοι ὡς ὄστρακον, εἰς τὸ δουλοπρεπὲς καὶ ταπεινωτικὸν δόγμα «ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν».