Η περίπτωση του Αγίου Κυρίλλου δεν συνηγορεί στα περί Αποστολικής διαδοχής σχισματικών

Share:

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στην εκληφθείσα ως ολοκληρωμένη ‘’μελέτη’’ – απάντηση προς τον π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, στο ιστολόγιο ‘’Φως Φαναρίου’’, η οποία τιτλοφορείτο ‘’Απάντηση στον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών για το Ουκρανικό’’, από ‘’ανώνυμο κειμενογράφο, με την βάναυση απαξιωτική αναφορά για ‘’επιχειρηματολογία εστερημένη εκκλησιαστικής εμπειρίας’’, έγινε αναφορά για Αποστολική διαδοχή στα δύο σχισματικά μορφώματα της Ουκρανίας.

Αποτελεί η περίπτωση του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων ‘’πειστικό’’ και ‘’ατράνταχτο’’ προηγούμενο, υποστήριξης της ‘’θέσης’’ για Αποστολική διαδοχή στα δύο σχισματικά μορφώματα της Ουκρανίας, μετά τις καθαιρέσεις και την αποκοπή τους από την Εκκλησία; Παρόμοια αναφορά έγινε και για τον Άγιο Ανατόλιο Κωνσταντινουπόλεως.

Ο ‘’ανώνυμος’’ παρατηρεί ότι ‘’ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων και αυτός από Αρειανούς χειροτονήθηκε και όχι μόνον έγινε δεκτός στην Εκκλησία στον βαθμό του αλλά και αγίασε’’.

Ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος όμως είχε εντελώς αντίθετη άποψη, παρά το ότι θωρήθηκε ολοκληρωμένη η μελέτη του ‘’ανώνυμου’’, αναφέροντας ότι ‘’ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων εχειροτονήθη Επίσκοπος παρά του αρειανού Μητροπολίτου Καισαρείας Ακακίου, εντός της Εκκλησίας ακόμη διατελούντος και ενεργούντος’’*. Η επισήμανση του π. Επιφανίου, ‘’εντός της Εκκλησίας ακόμη διατελούντος και ενεργούντος’’, δεν χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη επεξήγηση και καταρρίπτει την άποψη τούτη, που θέλει την περίπτωση του Αγίου Κυρίλλου να συνηγορεί στα περί Αποστολικής διαδοχής σε καθαιρεθέντες και αποκοπέντες από την Εκκλησία σχισματικούς.

Το αυτό παρατηρεί ‘’ανώνυμος’’ και για τον Άγιο Ανατόλιο σημειώνοντας ότι ‘’ο Άγιος Ανατόλιος Κωνσταντινουπόλεως χειροτονήθηκε από τον αιρεσιάρχη Διόσκορο, παρακαλώ, τον φονιά του Αγίου Φλαβιανού Κωνσταντινουπόλεως. Κι όμως η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος ουδόλως αμφέβαλλε περί του εγκύρου της χειροτονίας του’’.

Ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος όμως είχε και γι’ αυτό αντίθετη άποψη, σημειώνοντας ότι ‘’ο Άγιος Ανατόλιος εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως παρά του Μονοφυσίτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας Διοσκόρου, πριν ή καθαιρεθή ούτος υπό της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου και εκβληθή της Εκκλησίας’’*. Δεν μπορεί να αποδοθεί και για τον π. Επιφάνιο το απαξιωτικό, ότι η επιχειρηματολογία του είναι ‘’εστερημένη εκκλησιαστικής εμπειρίας’’ και ως εκ τούτου ούτε για τον π. Αναστάσιο.

Η αιτιολόγηση της θέσης αυτής του π. Επιφανίου καταγράφεται ως εξής : ‘’Αι χειροτονίαι Κληρικών Ορθοδόξων γενόμεναι υπό Επισκόπων αιρετικών μεν, αλλ’ ενεργούντων εντός της Εκκλησίας, ουδέποτε ετέθησαν εν αμφιβόλω υπό της Εκκλησίας, ουδ’ εχρειάσθη δι’ αυτάς εφαρμογή «οικονομίας»’’*.

Η επιστολιμαία μάλιστα απάντηση του π. Επιφανίου στην εφημερίδα ‘’Η Φωνή της Ορθοδοξίας’’ δεν αφήνει περιθώρια άλλων εξηγήσεων. Σ’ αυτή ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Υπήρξαν κατά καιρούς Επίσκοποι, και μάλιστα και Πατριάρχαι, οι οποίοι, παρόλον ότι περιέπεσαν εις αιρέσεις, τας οποίας εκήρυττον δημοσία, εν τούτοις δεν καταδικάσθηκαν μέχρις του θανάτου αυτών, αλλ’ απέθανον επισκοπεύοντες ή πατριαρχεύοντες!…Αφού η αίρεσις φυγαδεύει αυτομάτως και παραχρήμα την Χάριν, κατά τον κ. Κ., αφού, κατ’ αυτόν, αι λειτουργίαι του εις αίρεσιν πεσόντος Επισκόπου «είναι ψευδολειτουργίες, οι χειροτονίες του ψευδοχειροτονίες, το Μύρον του δεν είναι Άγιον Μύρον, όλα τα Μυστήριά του είναι χωρίς αγιαστικό περιεχόμενο», τότε τι έχει μείνει όρθιον εν τη Εκκλησία; Διότι οι εν λόγω Πατριάρχαι εχειροτόνησαν Επισκόπους, εκείνοι άλλους κ.ο.κ. Οπότε δεν διεσπάσθη η αποστολική διαδοχή, αφού «οι χειροτονίες των είναι ψευδοχειροτονίες»; Δεν ενοθεύθη ανεπανορθώτως η Ιερωσύνη; Θα είπη ίσως ο κ. Κ. ότι, έστω και βραδύτερον, η Εκκλησία «ερύθμισε» τα ζητήματα αυτά. Αλλ’ όσοι πιστοί είχον κατά την εποχήν της «ρυθμίσεως» αποθάνει τι εγένοντο, αφού τα Μυστήρια, τα οποία ελάμβανον, ζώντες ήσαν «χωρίς αγιαστικό περιεχόμενο»;;;’’*

Και συνηγόρησαν τα ‘’ατράνταχτα’’ τούτα παραδείγματα του ‘’ανώνυμου’’, για να συμπληρώσει τα ακόλουθα : ‘’Eάν αρχίσω τα πολλά και δυσαρίθμητα παραδείγματα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, σεβαστέ μου πάτερ, ή θα μετανοήσετε πικρώς δια τα γραφέντα ή θα ομολογήσετε ότι δεν υφίσταται Αποστολική διαδοχή εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία’’. Και ακολούθησε ο παρερμηνευτικός παραλληλισμός με τη μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου, στον οποίο ηθελημένα ή άθελα, άλλου είδους πρωτείο κατέδειξε.

Η θεωρηθείσα ως ολοκληρωμένη ‘’μελέτη’’ του’’ανώνυμου’’ κατ’ ουσίαν ‘’κατέρριπτε’’ τις εύστοχες και Ορθόδοξες επισημάνσεις του π. Επιφανίου, περί Αποστολικής διαδοχής σε καθαιρεθέντες και αποκοπέντες από την Εκκλησία σχισματικούς. Δεν υφίσταται Αποστολική διαδοχή σε καθαιρεμένους και αποκοπέντες από την Εκκλησία σχισματικούς. Με την καθαίρεση ευθέως, όχι σταδιακά, αυτομάτως και παραχρήμα παύει να υφίσταται Αποστολική διαδοχή. Κακώς χρησιμοποιήθηκαν τα δύο τούτα παραδείγματα του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων και του Αγίου Ανατολίου Κωνσταντινουπόλεως, για να στηριχθεί η ‘’θέση’’ περί Αποστολικής διαδοχής σε καθαιρεθέντες και αποκοπέντες από την Εκκλησία σχισματικούς.

*‘’Τα δύο άκρα’’ , Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος

Previous Article

Είμαστε υπο την εξουσία των Ευρωπαϊκών δυνάμεων

Next Article

Ενω εκκρεμεί δικαστική απόφαση το Υπουργείο Παιδείας αφαιρεί το θρήσκευμα απο τα απολυτήρια