Καλή, ευλογημένη, αγιασμένη Θεία Κοινωνία…, σεβαστέ γέροντα

Share:

«Καλή, ευλογημένη, αγιασμένη Θεία Κοινωνία…,
σεβαστέ γέροντα»
Λόγος εις Εκδημίαν π. Γερβασίου Ραπτοπούλου, στον Ι.Ν. της Αγίας Φοίβης στην Αδελφότητα της Οσίας Ξένης κατά την τέλεση της ιεράς αγρυπνίας το βράδυ πριν την εξόδιο ακολουθία. 8 Μαρτίου 2020

Πως μία καρδιά σχισμένη στα δύο μπορεί να μιλήσει απόψε, αδελφοί μου, που συγκεντρωθήκαμε, εδώ στο ναό, για να αποχαιρετήσουμε τον γέροντά μας τον π. Γερβάσιο. Λόγια ατάκτως ειρημένα θα ακολουθήσουν. Και για εμάς τους απλούς και μικρούς στον νου και στην καρδιά και γεμάτους λογική ανθρώπους, ο γέροντας κείτεται τώρα, ενώπιόν μας, κεκοιμημένος, νεκρός, σχεδόν παγωμένος. Και μαζί με αυτήν την σκέψη κάνουμε και μία άλλη. Πως έφυγε από αυτήν την ζωή και μας άφησε; Πως τα φτερά αυτού της αετού της Πίνδου έκλεισαν και δεν θα ξαναπετάξει πια; Πως σίγησε για πάντα ο φλογερός κήρυκας του Ευαγγελίου;
Αν ισχύει, όμως, αυτή η σκέψη της λογικής, τότε θα πρέπει να ενημερώσουμε τις φυλακές να μην περιμένουν άλλη εκπόρθηση των τειχών τους. Τα πνευματικά παιδιά του αντί να στηριχτούν στο πετραχήλι του, θα πρέπει να βάλουν ένα σχοινί στον τράχηλό τους. Πως τα παιδιά της κατασκήνωσης δεν έχουν λόγο πια να συμμετέχουν στην ομορφιά της…
Όμως, αδελφοί μου, ευτυχώς που η Εκκλησία μας δεν στηρίζεται στην λογική αλλά στο υπέρλογο. Γιατί η ίδια στηρίζεται στην υπέρλογη Ανάσταση του Κυρίου. Είναι η ίδια Ανάσταση που όλοι μας λέμε πως πιστεύουμε και προσδοκούμε. Αυτή η Ανάσταση μας αναγκάζει και μας οδηγεί να σκεφτούμε όχι λογικά αλλά υπέρλογα. Γι’ αυτό τώρα είναι που ο γέροντας Γερβάσιος ανοίγει τα φτερά του ακόμη πιο πολύ, ώστε να πετάξει ακόμη πιο ψηλά. Τώρα είναι που ο γέροντας Γερβάσιος θα εισχωρήσει ως ηλιαχτίδα ακόμη πιο βαθιά και θα αλώσει τις κλειδαμπαρωμένες καρδιές των κρατουμένων. Τώρα είναι που ο γέροντας Γερβάσιος θα μιλάει πιο έντονα, γιατί βρίσκεται πιο κοντά στο αυτί του Θεού. Τώρα είναι που ο γέροντας Γερβάσιος θα ευλογεί έτι περισσότερο τα παιδιά και το έργο του.
Μόνο, πολιέ και σεβαστέ, γέροντα, σε παρακαλώ και σου ζητώ κάτι. Σε παρακαλώ, τώρα που ανεβαίνεις ψηλά και χάνεσαι στο μεγαλείο του ουρανού, γράπωσε με τα αετίσια νύχια σου κι εμάς, ώστε να ανέβουμε μαζί σου…
Και ακόμη: Όταν ένας κρατούμενος αποφυλακίζεται, οι υπόλοιποι του εύχονται: Καλή κοινωνία. Γι’ αυτό ταπεινά ζητώ την ευχή σου, ώστε, όταν την ερχόμενη εβδομάδα επιστρέψω στην διακονία μου στις Φυλακές Γρεβενών, επίτρεψέ μου, να ανοίξω τα χέρια μου, όπως συνήθιζες, και να βροντοφωνάξω στους εν φυλακή αδελφούς μας: «Αδέλφια μου φυλακισμένοι, σάρκα από την σάρκα μου και από την σάρκα του Χριστού μας, ο γέροντα Γερβάσιος, ο άγιός σας, ανέβηκε στους ουρανούς, αλλά δεν μας άφησε ορφανούς. Είναι μαζί μας, μας ευλογεί, μας στηρίζει». Και τότε, σεβάσμιε γέροντα, οι κρατούμενοι των Γρεβενών, είμαι σίγουρος, θα σου φωνάξουν όλοι με μία στεντόρεια φωνή και μαζί με αυτούς και όλοι οι φυλακισμένοι της γης: «Καλή, ευλογημένη, αγιασμένη Θεία Κοινωνία, άγιέ μας, με Αυτόν που αγάπησες πιότερο στην ζωή σου».

π. Χρήστος Κούρτης

Ο π. Χρήστος Κούρτης διακονεί ως υπεύθυνος ιερέας της Ι.Μ. Γρεβενών στις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας Γρεβενών, ενώ διατελεί και Αρχηγός Αγοριών στην Κατασκήνωση «Θαβώρ»

Previous Article

Ἡ Ἐκκλησία δὲν συνηγορεῖ εἰς τὴν ἀφαίρεσιν τοῦ δικαιώματος ζωῆς ἑνὸς ἐμβρύου

Next Article

Ορθόδοξοι Έλληνες Ιερείς ξεσηκωθείτε και αντισταθείτε