ΣΤΙΣ 8 Σεπτεμβρίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει λαμπρὰ τὸ Γενέσιο τῆς Θεοτόκου ἐκ τῶν στείρων γεροντικῶν λαγόνων τῆς ἁγίας Ἄννας. Πρόκειται γιὰ μία πανάρχαια θεομητορικὴ ἑορτή, ἡ ὁποία εἰσῆλθε στὸν ἑορτολογικὸ ἐνιαυτό, ὡς σημαντικὸς σταθμὸς πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ τῶν πιστῶν. Κι’ αὐτὸ διότι ἡ συμβολὴ τῆς Θεομήτορος στὴν ὑλοποίηση τοῦ θείου σχεδίου γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου, ὑπῆρξε καθοριστική. Ἡ Ἴδια ἀξιώθηκε νὰ γίνει τὸ τιμιότατο καὶ καθαρότατο δοχεῖο, ὥστε νὰ κρατήσει στὰ πάναγνα σπλάγχνα Της τὸν «ἀχώρητον παντί», τὸ πῦρ τῆς Θεότητος. Νὰ κυοφορήσει καὶ νὰ γίνει μητέρα καὶ τροφὸς τοῦ Θεοῦ! Νὰ γίνει ἡ νοητὴ γέφυρα, ἡ ὁποία ἕνωσε τὴν γῆ μὲ τὸν οὐρανό, τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸ Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα κιόλας χρόνια καθιέρωσε καὶ τὴν συγκεκριμένη Θεομητορικὴ Ἑορτή, γιὰ νὰ γιορτάζουμε, νὰ εὐφραινόμαστε καὶ νὰ μακαρίζουμε τὴν Παναγία μας αὐτὴ τὴν ἁγία ἡμέρα. Καλούμαστε οἱ πιστοὶ νὰ τιμήσουμε καὶ ἐφέτος τὴν Παναγία μας, ἀνυμνώντας Την καὶ παρακαλώντας Την μὲ τὰ ἀνυπέρβλητα λόγια τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου: «Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον, δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας». Ἔχουμε ἀπόλυτη ἀνάγκη τὴν ἐξ οὐρανοῦ ἀρωγή Της, ὡς πρόσωπα, ὡς κοινωνία, ὡς ἔθνος, ὡς οἰκουμένη!
Μηνύματα ἀπὸ τὴν ἑορτὴν τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου
