ΟΙ ΑΓΙΟΙ καὶ θεοφόροι Πατέρες ἀτενίζουν μὲ δέος τὸ ὑπέρλογο καὶ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καὶ μᾶς διδάσκουν, πῶς καὶ ἐμεῖς μποροῦμε νὰ γίνουμε κοινωνοὶ τοῦ θαβωρείου φωτός. Πῶς μποροῦμε νὰ φωτίσουμε τὴν τραυματισμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία σκοτεινὴ ψυχή μας ἀπὸ αὐτό. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ κατ’ ἐξοχὴν μύστης καὶ κοινωνὸς τοῦ θαβωρείου φωτός, μᾶς συμβουλεύει σχετικά: «Καλῶς λοιπὸν πιστεύοντας, ὅπως ἐδιδαχθήκαμε, καὶ κατανοώντας τὸ μυστήριο τῆς μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, ἂς βαδίσουμε πρὸς τὴ λάμψη ἐκείνου τοῦ φωτὸς καί, ἀφοῦ ἀγαπήσουμε τὸ κάλλος τῆς ἀναλλοίωτης δόξας, ἂς ἐκκαθαρίσωμε τὸ ὄμμα τῆς διανοίας ἀπὸ τοὺς γήινους μολυσμούς, περιφρονώντας κάθε τερπνὸ καὶ ὡραῖο, ποὺ δὲν εἶναι μόνιμο τὸ ὁποῖο, καὶ ἂν ἀκόμη εἶναι γλυκύ, προξενεῖ τὴν αἰώνια ὀδύνη, καὶ ἂν φέρει ὀμορφιὰ στὸ σῶμα, ἀλλὰ ἐνδύει τὴν ψυχὴ μ’ ἐκεῖνον τὸν δυσειδῆ χιτῶνα τῆς ἁμαρτίας, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου, ἀφοῦ ἐδέθηκε χειροπόδαρα αὐτὸς ποὺ δὲν εἶχε τὸ ἔνδυμα τῆς ἄφθαρτης συναφείας ἐξάγεται σ’ ἐκεῖνο τὸ πῦρ καὶ τὸ σκότος τὸ ἐξώτερο. Ἀπὸ αὐτὸ εἴθε νὰ λυτρωθοῦμε ὅλοι μὲ τὴν ἔλλαμψη κι ἐπίγνωση τοῦ ἀΰλου καὶ ἀϊδίου φωτὸς τῆς μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, σὲ δόξα αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀνάρχου Πατρός του καὶ τοῦ ζωοποιοῦ Πνεύματος, τῶν ὁποίων μία καὶ ἡ αὐτὴ εἶναι ἡ λαμπρότης καὶ θεότης καὶ δόξα καὶ βασιλεία καὶ δύναμις, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Γένοιτο». Ἅγιε Γρηγόριε, βοήθησέ μας νὰ εἰσέλθει καὶ στὴ δική μας ψυχὴ ἔστω μία ζωογόνος ἀκτῖνα τοῦ ἀκτίστου φωτὸς τῆς Θείας Μεταμορφώσεως!
Πατερικὸς λόγος εἰς τὴν θείαν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος
