ΜΕΤΑ τὴν σφοδρὴ κατακραυγὴ ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη ὑποδοχὴ καὶ ἐθελοδουλία τῶν ἁγιορειτῶν πρὸς τὸν ἀσεβῆ Πρωθυπουργό «μας», ἀναγκάστηκαν νὰ βγάλουν ἀνακοίνωση, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀδικαιολόγητα. Πρόβαλαν ἕνα γλυκανάλατο δῆθεν «ἐκκλησιαστικὸ ἦθος», «βαπτίζοντας» τὴν θερμὴ ὑποδοχὴ τοῦ κ. Μητσοτάκη καὶ τοὺς ταπεινωτικοὺς τεμενάδες, ὡς «ἐπιβεβλημένη προσευχὴ ὑπὲρ τῶν ἀρχόντων». Καὶ γιὰ νὰ ἐντυπωσιάσουν, παρέθεσαν καὶ χωρία ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο! «Πέταξαν» ἐπίσης καὶ ἕνα «βεβαίως καὶ ἐτονίσθη πρὸς τὸν κ. Πρωθυπουργὸ ἡ πικρία καὶ ὁ προβληματισμὸς τῶν Ἁγιορειτῶν γιὰ τὰ πρόσφατα νομοθετήματα, τὰ ὁποῖα προκαλοῦν ἀνησυχία στὴν συνείδηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ, καθ’ ὅσον θεωροῦνται ὡς ἀπειλὴ πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου». Ὅμως οὐδόλως τόλμησαν νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἀκύρωση τῶν κατάπτυστων νομοθετημάτων! Ἀρκέστηκαν στὸ εὔκολο εὐχολόγιο: «ἐξεφράσθη ἡ εὐχὴ νὰ ἐπικρατήση πνεῦμα σεβασμοῦ πρὸς τὴν πνευματικὴ ταυτότητα τοῦ Γένους»! Ἡ ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, ὄχι ἁπλὰ τοὺς διαψεύδει, ἀλλὰ κυριολεκτικὰ τοὺς ξεγυμνώνει! Ἐντελῶς διαφορετικὴ ὑπῆρξε ἡ διαχρονικὴ στάση τῶν Πατέρων ἀπέναντι στοὺς ἀσεβεῖς ἄρχοντες. Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος πέταξε ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸ καὶ ἀφόρισε τὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἤλεγξε τὴν ἀσεβέστατη αὐτοκράτειρα Εὐδοξία, προτιμώντας τὶς διώξεις καὶ τὴν ἐξορία. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης συγκρούστηκε μὲ σφοδρότητα μὲ τὸν αὐτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄. Ἀνάλογα ἔπραξαν καὶ πάμπολλοι ἄλλοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι, ὅταν χρειάστηκε, προχώρησαν στὸν δημόσιο ἔλεγχο, ἀκόμα καὶ στὴν σύγκρουση, σὲ ἀντίθεση μὲ ἐτούτους, οἱ ὁποῖοι τὸ «ἔριξαν» στὶς «προσευχὲς» καὶ στὰ εὐχολόγια!
Ἡ ἀπαράδεκτος ἀνακοίνωσις τῆς Ἁγιορείτικης Κοινότητος!
