Ὁμιλεῖ ἐκ πείρας

Share:

Ὁ Σεβ. Ναυπάκτου ἐτοποθετήθη διὰ τὰς ἀποκαλύψεις περὶ τὴν «Κιβωτὸ τοῦ Κόσμου». Τὸ κείμενόν του μὲ  τί­τλον ««Ὀμερτά», ἤτοι «ὁ νόμος τῆς σιωπῆς»» δημιουργεῖ πολλὰ ἐρωτηματικά. Ἔχει σχέσιν μὲ τὰς δίκας τῆς Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως; Μὲ τὰ ἐμβόλια; Μὲ ἐκλογὰς Ἱεραρχῶν; Μὲ τὸ Οὐκρανικόν; Παραθέτομεν ἀπόσπασμα:

«Ποιοὶ γνώριζαν σημαντικὲς πτυχὲς κατὰ τὴν πορεία του καὶ σιωποῦσαν; Τὰ ἐρωτήματα μποροῦν νὰ εἶναι περισσότερα. Γνωρίζω, βεβαίως, ὅτι καὶ οἱ δύο Ἀρχιεπίσκοποι, Χριστόδουλος καὶ Ἱερώνυμος, θέλησαν νὰ τὸ θέσουν ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν μπόρεσαν. Ποιοὶ εὐθύνονται γι’ αὐτό;

Ἔτσι, στὴν περίπτωση αὐτὴν ὑπάρχει ἕνας νόμος σιωπῆς, ποὺ σὲ τελικὴ μορφὴ εἶναι ἔνοχη σιωπή.

Τὸ θέμα, ὅμως, ἔχει καὶ ἄλλες προεκτάσεις, τὶς ὁποῖες ἀντιμετωπίζουν καθημερινῶς ὅσοι ἀσκοῦν διοίκηση, εἴτε πολιτικὴ-κρατικὴ εἴτε ἐκκλησιαστική.

Ὅποιος ἀναλάβει μιὰ διοίκηση συνήθως ἔρχεται ἀντιμέτωπος μὲ μεγάλα ἢ μικρὰ προβλήματα, μὲ παρανομίες, παρατυπίες, ἀντικανονικότητες, ἀντιδημοκρατικὲς καὶ ἀντιεκκλησιαστικὲς νοοτροπίες, ποὺ ὑποβόσκουν στὸν χῶρο τῆς διοικήσεως, εἴτε κρατικῆς εἴτε ἐκκλησιαστικῆς καὶ εἶχαν παγιωθῆ γιὰ πολὺ καιρό.

Τότε βρίσκεται μπροστὰ σὲ ἐκπλήξεις καὶ προβληματισμούς: Τί θὰ κάνη; Θὰ λειτουργήση μὲ τὸν νόμο τῆς ἔνοχης σιωπῆς, θὰ καλύψη ὅλο αὐτὸ τὸ παράνομο καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ σύστημα ποὺ ἔχει πολιτικὲς καὶ κοινωνικὲς διαστάσεις, ἀφοῦ ἐμπλέκονται διάφοροι παράγοντες μὲ ὅλες τὶς ἔκνομες συνέπειες.

Θὰ τὶς διορθώση ἂν τὸ θέλουν καὶ οἱ ἄλλοι ἢ θὰ τὶς ἀποκαλύψη, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ περιέλθη σὲ μιὰ δίνη δικαστικῶν διενέξεων, σὲ ἕνα ὄργιο συκοφαντιῶν ὅλων αὐτῶν τῶν μελῶν, ποὺ ἀνήκουν στὴν φαινομενικὰ «καλὴ» καὶ τὴν ὑπόγεια κοινωνία, ποὺ ὀνομάζεται καὶ «κίτρινη φυλή»;

Θὰ ἀποδεχθῆ νὰ μετάσχη καὶ αὐτὸς σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ἐκβιάζοντας καὶ ἐκβιαζόμενος, ἢ θὰ θελήση νὰ μείνη ἐλεύθερος, δεχόμενος, ὅμως, καταιγισμὸ ἐπιθέσεων καὶ συκοφαντιῶν, ποὺ ἂν δὲν ἔχει καλὴ νομικὴ ὑποστήριξη μποροῦν νὰ τὸν ὁδηγήσουν στὰ Δικαστήρια καὶ ἐνδεχομένως ὑπόδικο, παρὰ τὴν ἀθῳότητά του;

Καὶ ἂν ἕνας κρατικὸς ἢ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν συνάντησε στὴν διοίκησή του τέτοια «κυκλώματα», εἶναι σχεδὸν σίγουρο ὅτι θὰ τὸν πλησιάσουν, γιὰ νὰ τὸν ἐμπλέξουν, μὲ πρόφαση τὸ «καλὸ ἔργο ποὺ πρόκειται νὰ γίνη γιὰ τὸ καλό τῆς κοινωνίας, τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ λαοῦ».

Previous Article

Η ΑΓΑΠΗ «ἔκλινεν οὐρανούς καί κατέβη»

Next Article

Ἡ Ὀρθόδοξη ἀπάντηση στήν σύγχρονη οἰκονομική κρίση