ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Κορ. ις΄ 4-12
4 Ἐὰν δὲ ᾖ ἄξιον τοῦ κἀμὲ πορεύεσθαι, σὺν ἐμοὶ πορεύσονται. 5 Ἐλεύσομαι δὲ πρὸς ὑμᾶς ὅταν Μακεδονίαν διέλθω· Μακεδονίαν γὰρ διέρχομαι· 6 πρὸς ὑμᾶς δὲ τυχὸν παραμενῶ ἢ καὶ παραχειμάσω, ἵνα ὑμεῖς με προπέμψητε οὗ ἐὰν πορεύωμαι. 7 οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν παρόδῳ ἰδεῖν, ἐλπίζω δὲ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ Κύριος ἐπιτρέπῃ. 8 ἐπιμενῶ δὲ ἐν Ἐφέσῳ ἕως τῆς πεντηκοστῆς· 9 θύρα γάρ μοι ἀνέῳγε μεγάλη καὶ ἐνεργής, καὶ ἀντικείμενοι πολλοί. 10 Ἐὰν δὲ ἔλθῃ Τιμόθεος, βλέπετε ἵνα ἀφόβως γένηται πρὸς ὑμᾶς· τὸ γὰρ ἔργον Κυρίου ἐργάζεται ὡς κἀγώ· μή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήσῃ. 11 προπέμψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ ἵνα ἔλθῃ πρός με· ἐκδέχομαι γὰρ αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν. 12 Περὶ δὲ Ἀπολλὼ τοῦ ἀδελφοῦ, πολλὰ παρεκάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς μετὰ τῶν ἀδελφῶν· καὶ πάντως οὐκ ἦν θέλημα ἵνα νῦν ἔλθῃ, ἐλεύσεται δὲ ὅταν εὐκαιρήσῃ.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
4 Ἐὰν δὲ τὸ ποσόν, ποὺ θὰ συνάξετε, εἶναι μεγάλο καὶ ἀξίζῃ νὰ ὑπάγω καὶ ἑγώ, τότε θὰ ταξιδεύσουν μαζί μου. 5 Θὰ ἔλθω δὲ πρὸς σᾶς, ὅταν περάσω τὴν Μακεδονίαν. Διότι σκοπεύω ἐντὸς ὀλίγου νὰ περιοδεύσω τὴν Μακεδονίαν. 6 Πλησίον σας ὅμως θὰ παρατείνω ἴσως χρόνον ἀρκετὸν ἢ καὶ θὰ περάσω ὅλον τὸν χειμῶνα, διὰ νὰ μὲ προπέμψετε καὶ κατευοδώσετε σεῖς ὁπουδήποτε ὑπάγω. 7 Καὶ δι’ αὐτὸ δὲν θὰ ἔλθω ἀμέσως τώρα, διότι δὲν θέλω νὰ σᾶς ἴδω περαστικὸς καὶ σὰν διαβάτης, ἀλλ’ ἐλπίζω νὰ μείνω κοντά σας κάμποσον καιρόν, ἐὰν τὸ ἐπιτρέψῃ ὁ Κύριος. 8 Θὰ παραμείνω δὲ εἰς τὴν Ἔφεσον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς. 9 Διότι μοῦ παρουσιάσθη εὐκαιρία νὰ κηρύξω καὶ μοῦ ἠνοίχθη πόρτα μεγάλη μὲ ἀποτελεσματικὴν καὶ καρποφόρον δρᾶσιν. Καὶ διὰ τοῦτο, λόγῳ τοῦ φθόνου, ποὺ ἔχει ὁ σατανᾶς διὰ κάθε καλόν, πολλοὶ καὶ τώρα παρουσιάζονται οἱ ἐναντίοι καὶ πολέμιοι. 10 Ἐὰν δὲ ἔλθῃ ὁ Τιμόθεος, προσέχετε νὰ μείνῃ μαζί σας σὰν στὸ σπίτι του, χωρὶς νὰ αἰσθάνεται δειλίαν ἢ συστολήν. Εἶναι δὲ δίκαιον ἡ δρᾶσις του αὐτὴ νὰ εἶναι ἀνεμπόδιστος καὶ χωρὶς φόβον, διότι ἐργάζεται καὶ αὐτὸς τὸ ἔργον τοῦ Κυρίου, ὅπως καὶ ἑγώ. Κανεὶς λοιπὸν ἂς μὴ τὸν περιφρονήσῃ. 11 Ὅταν δὲ θὰ πρόκειται νὰ ἐπιστρέψῃ πρὸς συνάντησίν μου, κατευοδώσατέ τον μὲ εἰρήνην διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς ἑμέ. Διότι τὸν περιμένω μαζὶ μὲ τοὺς ἐδῶ ἀδελφούς. 12 Διὰ δὲ τὸν ἀδελφὸν Ἀπολλὼ ἔχω νὰ σᾶς γράψω, ὅτι τοῦ ἔκαμα πολλὰς παρακλήσεις νὰ σᾶς ἔλθῃ μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ μὲ ὅλα ποὺ ἔκαμα, δὲν ἐστάθη δυνατὸν νὰ θελήσῃ καὶ νὰ ἀποφασίσῃ νὰ ἔλθῃ τώρα, θὰ ἔλθῃ ὅμως ὅταν τοῦ δοθῇ εὐκαιρία.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. κα΄ 28-32
28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. 31 τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 32 ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
28 Τί δὲ σᾶς φαίνεται δι’ αὐτό, ποὺ θὰ σᾶς εἴπω; Ἔνας ἄνθρωπος εἶχε δύο υἱούς.Καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν πρῶτον τοῦ εἶπε· Παιδί μου, πήγαινε σήμερον καὶ δούλεψε εἰς τὸ ἀμπέλι μου. 29 Αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε· Δὲν θέλω νὰ ὑπάγω.Ὕστερον ὅμως μετεμελήθη καὶ ἐπῆγε. 30 Καὶ ἀφοῦ ἦλθεν εἰς τὸν δεύτερον υἱόν, εἶπε τὰ ἴδια.Αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν· Ἐγώ, κύριε, πηγαίνω.Καὶ δὲν ἐπῆγε. 31 Ποῖος ἀπὸ τοὺς δύο ἔκαμε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; Λέγουν εἰς αὐτόν, ὁ πρῶτος· λέγει εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι, αἱ ὁποῖαι ἐν τῇ ἀρχῇ ἐπέδειξαν ἀπείθειαν εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, προλαμβάνουν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ σᾶς τοὺς Φαρισαίους καὶ γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι μὲ λόγους μόνον ἐδείξατε ὑπακοὴν εἰς τὸν Θεόν, εἰς τὰ πράγματα ὅμως ὑπήρξατε ἀπειθεῖς καὶ ἄπιστοι. 32 Διότι ἦλθε πρὸς σᾶς ὁ Ἰωάννης κηρύττων συμπεριφορὰν καὶ βίον συμμορφωμένον πρὸς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς δικαιοσύνης καὶ δὲν ἐπιστεύσατε εἰς αὐτόν.Οἱ τελῶναι ὅμως καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.Σεῖς δέ, ὅταν τοὺς εἴδατε νὰ πιστεύουν, οὐδὲ κὰν ὕστερον μετεμελήθητε, ὥστε νὰ πιστεύσετε καὶ σεῖς εἰς αὐτόν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Στίς 13 Αὐγούστου ἑορτάζουμε τό κόσμημα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τήν ἀοίδιμον βασίλισσα Εἰρήνη, τήν κτιτόρισσα τοῦ μοναστηρίου τοῦ Παντοκράτορος. Ἡ βασίλισσα αὐτή συγκέντρωσε παιδιόθεν ὅλες τίς ἀρετές κι ἔγινε κόσμημα τοῦ θεοστέπτου βασιλέα και συζύγου της. Γεννήθηκε ἀπό γονεῖς εὐτυχεῖς καί βασιλεῖς τῆς Δύσεως καί ἀπό μικρή ἠλικία φαινόταν ἡ εὐγένεια καί ἡ ἀρετή της. Ἔγινε σύζυγος τοῦ Ἰωάννη Κομνηνοῦ, γυιοῦ τοῦ Ἀλεξίου Κομνηνοῦ, τό 1070 καί γέμισε τά πάντα μέ εὐφροσύνη καί ἀγαλλίαση. Γέννησε ὀκτώ παιδιά μέ τόν Ἰωάννη, τά ὁποῖα ἀνέθρεψε ἐπιμελῶς καί μεγαλοπρεπῶς. Ἔβλεπε ὅτι τά ἐγκόσμια πράγματα καί αὐτή ἀκόμα ἡ βασιλεία δέν ἀξίζουν τίποτα, γι’αύτό δέν ἔπαυε μέρα νύχτα νά λατρεύει τόν Θεό καί διαρκῶς μεσίτευε πρός τόν βασιλέα καί σύζυγό της, γιά τήν βοήθεια τῶν πτωχῶν, ὑπερασπιζόμενη καί εὐεργετώντας ὅσους εἶχαν ἀνάγκη. Χαιρόταν περισσότερο να δίνει καί νά ἐλεεῖ, παρά νά λαμβάνει ἀπό ἄλλους. Προστάτευε χῆρες καί ὀρφανά, ἐνίσχυε μοναστήρια καί συγχρόνως ἦταν πάντοτε σεμνή, σώφρων, ταπεινή, συμπαθής καί προσηνής. Ποτέ δέν θύμωνε, ποτέ δέν ὀργιζόταν καί ἦταν ἐξαιρετικά ἀσκητική καί ἐγκρατής. Ἔγινε κτιτόρισσα τῆς βασιλικῆς μονῆς τοῦ Παντοκράτορος, ἀλλά καί ἄλλων ναῶν, γηροκομείων καί πτωχοκομείων. Συνεργάτης της σέ αὐτά τά καλά ἔργα στάθηκε ὁ ἀοίδιμος Νικηφόρος, ὁ ὁποῖος νύχτα καί ἡμέρα ἐργαζόταν γιά νά πραγματοποιηθοῦν οἱ καλές ἐπιθυμίες τῆς ἁγίας. Βοηθός της στάθηκε ὅμως καί ὁ βασιλέας καί σύζυγός της στά καλά της ἔργα, ἰδίως δε στή Μονή Παντοκράτορος. Τό τίμιο λείψανό της ἐτάφη στό μοναστῆρι αὐτό, μετά δε ἀπό λίγο ἐκοιμήθη καί ὁ σύζυγός της.