ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἑβρ. ι΄ 32-38
32 Ἀναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων, 33 τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσι θεατριζόμενοι, τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες. 34 καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου συνεπαθήσατε καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς προσεδέξασθε, γινώσκοντες ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς κρείττονα ὕπαρξιν ἐν οὐρανοῖς καὶ μένουσαν. 35 Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παῤῥησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. 36 ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν. 37 ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ. 38 ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
32 Νὰ ἐνθυμῆσθε δὲ τὰς προτερινὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας ἐφωτίσθητε μὲ τὸ βάπτισμα καὶ μὲ τὴν γνῶσιν τῆς ἀληθείας καὶ ὑπεμείνατε πολλὴν ἄθλησιν καὶ ἀγῶνα παθημάτων καὶ διωγμῶν. 33 Ἀπὸ τὸ ἕνα μὲν μέρος μὲ ὀνειδισμοὺς καὶ ὕβρεις καὶ μὲ θλίψεις ἐθεατρίζεσθε καὶ διεπομπεύεσθε· ἀπὸ τὸ ἄλλο δὲ μέρος μὲ τὴν συμπάθειαν καὶ βοήθειάν σας ἐγίνατε συμμέτοχοι ἐκείνων, ὁποῖοι ἔτσι κατεδιώκοντο καὶ ἔζων ἐν μέσῳ θλίψεων καὶ κατατρεγμῶν. 34 Πράγματι δὲ ἐγίνατε καὶ σεῖς συμμέτοχοι τῶν καταδιωκομένων διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Διότι καὶ εἰς τὰ δεσμά μου, ὅταν ἤμην εἰς τὴν φυλακήν, ἐδείξατε συμπάθειαν, καὶ τὴν ἁρπαγὴν καὶ δήμευσιν τῆς περιουσίας σας ἐδεχθήκατε μὲ χαράν, ἐπειδὴ ἐγνωρίζατε, ὅτι ἔχετε διὰ τὸν ἑαυτόν σας καλυτέραν περιουσίαν είς τοὺς οὐρανούς, ποὺ εἶναι μόνιμος καὶ αἰωνία. 35 Προσέξατε λοιπὸν νὰ μὴ χάσετε τὴν ἄφοβον καὶ γεμάτην ἀπὸ θάρρος πίστιν καὶ πεποίθησίν σας, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀνταπόδοσιν μεγάλον μισθόν. 36 Σᾶς κάνω τὴν προτροπὴν αὐτήν, διότι ἔχετε ἀνάγκην ὑπομονῆς, ὥστε ἑξακολουθοῦντες νὰ μένετε πιστοὶ εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ λάβετε τὴν ἀμοιβήν, ποὺ ὁ Θεὸς ὑπεσχέθη. 37 Δείξατε ὑπομονήν, διότι ἀκόμη πολὺ ὀλίγος χρόνος ὑπολείπεται, καὶ ὁ Κύριος ποὺ τὸν περιμένομεν νὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν, θὰ ἔλθῃ καὶ δὲν θὰ βραδύνῃ. 38 Τότε δέ, καθὼς λέγει ὁ Κύριος ἐν τῇ Ἁγιᾳ Γραφῇ, ὁ δίκαιος θὰ σωθῇ καὶ θὰ ζήσῃ διὰ τῆς πίστεώς του, καὶ ἐὰν κανεὶς δειλιάσῃ καὶ ὀπισθοχωρήσῃ, δὲν εὐαρεστεῖται ἡ ψυχή μου εἰς αὐτόν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μρ. β΄ 14-17
14 Καὶ παράγων εἶδε Λευΐν τὸν τοῦ Ἀλφαίου, καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ· 15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἦσαν γὰρ πολλοί, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ. 16 καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἰδόντες αὐτὸν ἐσθίοντα μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· τί ὅτι μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει καὶ πίνει; 17 καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς λέγει αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
14 Καὶ καθὼς διέβαινεν, εἶδε τὸν Λευῒν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀλφαίου νὰ κάθηται εἰς τὴν τράπεζαν τῆς εἰσπράξεως τῶν φόρων καὶ τοῦ λέγει· Ἀκολούθει με. Καὶ ἐκεῖνος ἐσηκώθη καὶ τὸν ἠκολούθησε. 15 Καὶ ὅταν αὐτὸς ἦτο καθισμένος εἰς τὴν τράπεζαν τοῦ φαγητοῦ μέσα εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Λευΐ, συνέβη νὰ κάθηνται καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ τοὺς μαθητάς του. Καὶ ἦσαν ἐκεῖ τόσοι, διότι κατὰ τὴν ὥραν τῆς προσκλήσεως τοῦ Λευῒ παρευρίσκοντο πολλοί, οἱ ὁποῖοι καὶ ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ματθαίου καὶ ἔλαβαν μέρος εἰς τὴν τράπεζαν.16 Καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, ὅταν τὸν εἶδον νὰ τρώγῃ μαζὶ μὲ τοὺς τελώνας καὶ ἁμαρτωλούς, ἔλεγον εἰς τοὺς μαθητάς του· Πῶς συμβαίνει νὰ τρώγῃ καὶ νὰ πίνῃ ὁ διδάσκαλός σας μαζὶ μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς; 17 Καὶ ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἤκουσε ταῦτα, λέγει εἰς αὐτούς· Δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἰατροῦ οἱ ὑγιεῖς, ἀλλ’ ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν ἄσχημα εἰς τὴν ὑγείαν τους. Δὲν ἦλθα εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ καλέσω ἐκείνους, ποὺ ἔχουν τὴν ἰδέαν ὅτι εἶναι δίκαιοι, ἀλλὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἦλθα νὰ καλέσω εἰς μετάνοιαν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Στίς 22 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Βασιλείου. Ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Βασίλειος ἔζησε στούς χρόνους τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτη καί ἦταν πρεσβύτερος στήν Ἐκκλησία τῆς Ἄγκυρας, ὅταν ἡγεμόνας τῆς πόλης αὐτῆς ἦταν κάποιος Σατορνίνος. Ἐπειδή κατηγορήθηκε στόν ἡγεμόνα ὅτι ἦταν χριστιανός, συνελήφθηκε καί ἀφοῦ ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του, τόν κρέμασαν σέ ἕνα ξύλο καί τοῦ ξέσκισαν τά πλευρά καί τέλος τόν φυλάκισαν. Ὅταν τόν ἀποφυλάκισαν τόν κτύπησαν ξανά ἀνελέητα καί ἐπειδή συνέχιζε νά ὁμολογῆ τόν Κύριο, τόν ξαναφυλάκισαν ἁλυσοδεμένο. Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες περνοῦσε ἀπό τήν Ἄγκυρα ὁ Ἰουλιανός καί τοῦ παρουσίασαν τόν μάρτυρα. Ἐπειδή ὁ Βασίλειος ἔμεινε σταθερός στόν Χριστό, διέταξε ὁ αὐτοκράτορας νά τοῦ ξεσκίσουν λουρίδες ἀπό τό σῶμα του, τότε, ἀφοῦ τοῦ ἔβγαλαν πολλές λουρίδες, ὁ γενναῖος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Βασίλειος παίρνει μία ἀπό αὐτές καί τήν πετάει στό πρόσωπο τοῦ Ἰουλιανοῦ. Αὐτός θυμωμένος διέταξε νά πυρώσουν σουβλιά καί νά τρυπήσουν μέ αὐτά τήν κοιλιά, τήν ράχη καί τούς ἁρμούς τοῦ μάρτυρα. Τέλος, ὁ μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Βασίλειος παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Κύριο, ἀφοῦ ὑπέμεινε μέ μεγάλη ὑπομονή καί ἀνδρεία τούς βασανισμούς καί ἔτσι ἀξιώθηκε τῆς οὐρανίου μακαριότητος.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως
Θείου Πνεύματος, τὴ ἐπινεύσει, χρῖσμα ἅγιον, ἱεροσύνης, ἐπαξίως ὑπεδέξω Βασίλειε, ὅθεν ὡς θῦμα βασίλειον ἔθυσας, τῷ βασιλεῖ τῶν αἰώνων τοὺς ἄθλους σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Μεγαλυνάριον
Ἔθυσας τήν ἄμωμον προσφοράν, τῷ ἐπουρανίῳ, ὦ Βασίλειε Βασιλεῖ, καί στερρῶς ἀθλήσας, γενναιοτάτῃ γνώμῃ, θυσία προσηνέχθης αὐτῷ εὐάρεστος.