ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ρωμ. η΄ 22-27
22 Οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· 23 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ ἐλπίζει; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι’ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. 26 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθ’ ὃ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· 27 ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδε τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
22 Αὐτὸ ὅμως θὰ γίνῃ εἰς τὸ μέλλον. Διότι ἐκ τῆς πείρας γνωρίζομεν, ὅτι ὅλη μαζὶ ἡ κτίσις στενάζει καὶ πονεῖ ἕως τώρα. 23 Δὲν στενάζει δὲ μόνον ἡ κτίσις, ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι, καίτοι ἀπολαύομεν τὰς δωρεὰς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σὰν ἄλλον ἀρραβῶνα καὶ πρώτην συγκομιδὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, στενάζομεν ἀπὸ τὸ βάθος τῶν καρδιῶν μας περιμένοντες τὴν τελειωτικὴν καὶ ὁλοκληρωτικὴν καὶ ἔνδοξον φανέρωσιν τῆς υἱοθεσίας, τὴν ἀπελευθέρωσιν δηλ. τοῦ σώματός μας ἀπὸ τὴν φθοράν. 24 Περιμένομεν δὲ τὴν φανέρωσιν τῆς υἱοθεσίας, διότι τώρα μὲ τὴν ἐλπίδα ἐσώθημεν. Ἐλπίδα δὲ ποὺ βλέπεται καὶ συνεπῶς ἐπραγματοποιήθη, παύει νὰ εἶναι ἐλπίδα. Διότι δι’ ἐκεῖνο, ποὺ τὸ βλέπει κανεὶς μὲ τὰ σωματικά του μάτια, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐλπίζῃ ἀκόμη δι’ αὐτό; 25 Ἐὰν ὅμως ἐκεῖνο, ποὺ δὲν βλέπομεν τώρα, αὐτὸ ἐλπίζωμεν νὰ ἀπολαύσωμεν εἰς τὸ μέλλον, μὲ πολλὴν ὑπομονὴν καὶ πόθον τὸ περιμένομεν. 26 Ἀλλὰ δὲν στενάζει μόνον ἡ κτίσις μαζί μας. Ἀλλ’ ὡσαύτως στενάζει μαζί μας καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Μὲ ἄλλας λέξεις καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς βοηθεῖ καὶ μᾶς ὑποστηρίζει εἰς τὰς φυσικὰς καὶ ἠθικὰς ἀδυναμίας μας. Διότι ἡμεῖς δὲν ἠξεύρομεν, τί σύμφωνα μὲ τὸ πρέπον νὰ ζητήσωμεν εἰς τὴν προσευχήν μας· ἀλλ’ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα μεσιτεύει ὑπὲρ ἡμῶν ἐμπνέον εἰς τοὺς εὐλαβεῖς Χριστιανοὺς στεναγμούς, τοὺς ὁποίους ἀδυνατεῖ ἀνθρωπίνη γλῶσσα νὰ ἐκφράσῃ, καὶ οἱ ὁποῖοι ὑψώνουν τὰς καρδίας των προσευχομένων μὲ τὴν ἔμπνευσιν τοῦ Πνεύματος εἰς ὕψη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν ἡμπορεῖ νὰ φθάσῃ ἡ πτωχὴ τῶν ἀνθρώπων διάνοια. 27 Ὁ Θεὸς ὅμως, ὁ ὁποῖος ἐρευνᾷ καὶ αὐτὰς τὰς κρυφὰς διαθέσεις τῶν καρδιῶν, γνωρίζει τί θέλει νὰ εἴπῃ μὲ τοὺς στεναγμοὺς αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα, διότι κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μεσιτεύει διὰ τῶν ἐμπνεύσεών του ὑπὲρ Χριστιανῶν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. ι΄ 23-31
23 Ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς τὴν ἄλλην· ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 24 Οὐκ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύριον αὐτοῦ. 25 ἀρκετὸν τῷ μαθητῇ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ, καὶ τῷ δούλῳ ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ. εἰ τὸν οἰκοδεσπότην Βεελζεβοὺλ ἐκάλεσαν, πόσῳ μᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ; 26 μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς· οὐδὲν γάρ ἐστι κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται, καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήσεται. 27 ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ, εἴπατε ἐν τῷ φωτί, καὶ ὃ εἰς τὸ οὖς ἀκούετε, κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμάτων. 28 καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ. 29 οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. 30 ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί. 31 μὴ οὖν φοβηθῆτε· πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
23 Ὅταν δὲ σᾶς διώχνουν εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, φεύγετε καὶ πηγαίνετε εἰς τὴν ἄλλην, διὰ νὰ ἑξακολουθήσετε ἐκεῖ τὸ ἔργον σας.Μὴ σᾶς περάσῃ δὲ ἀπὸ τὸν νοῦν, ὅτι ἠμπορεῖ νὰ μὴ σᾶς ὑπολειφθοῦν πλέον πόλεις, εἰς τὰς ὁποίας νὰ καταφεύγετε, ὅταν θὰ σᾶς διώχνουν.Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι δὲν θὰ προφθάσετε νὰ περιέλθετε ὅλας τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραήλ, ἕως ὅτου ἐπέλθῃ ἡ δικαία κρίσις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ θὰ τιμωρήσῃ τοὺς διώκτας σας. 24 Μὴ παραξενεύεσθε δὲ ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς αὐτούς.Κάθε μαθητής, ἐνόσῳ ἑξακολουθεῖ νὰ εἶναι μαθητής, δὲν εἶναι ποτὲ ἀνώτερος ἀπὸ τὸν διδάσκαλόν του· οὔτε κανεὶς δοῦλος εἶναι ἀνώτερος ἀπὸ τὸν κύριόν του. 25 Εἶναι ἀρκετὸν εἰς τὸν μαθητὴν νὰ λάβῃ τὴν ἰδίαν τύχην, τὴν ὁποίαν καὶ ὁ διδάσκαλός του· καὶ πρέπει νὰ μένῃ ἰκανοποιημένος ὁ δοῦλος, ἐὰν λάβῃ τὴν αὐτὴν τύχην, τὴν ὁποίαν καὶ ὁ κύριός του.Καὶ ἑμέ, ποὺ εἶμαι ὁ διδάσκαλός σας καὶ κύριός σας, δὲν μὲ καταδιώκουν; Ἐὰν ἑμέ, ποὺ εἶμαι νοικοκύρης εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, ἐκάλεσαν Βεελζεβούλ, ἄρχοντα τῶν δαιμονίων δηλαδή, πόσῳ μᾶλλον θὰ καλέσουν ἔτσι σᾶς, ποὺ εἶσθε οἱ οἰκιακοί μου; 26 Ἀφοῦ δὲ ἀπὸ προτήτερα ξεύρετε, ὅτι ὅπως ἐδίωξαν καὶ ἐσυκοφάντησαν ἑμέ, ἔτσι θὰ διώξουν καὶ θὰ συκοφαντήσουν καὶ σᾶς, λοιπὸν μὴ φοβηθῆτε αὐτούς.Ὁποίαν συκοφαντίαν καὶ ἂν εἴπουν ἐναντίον σας, γρήγορα θὰ καταπέσῃ.Διότι δὲν ὑπάρχει τίποτε σκεπασμένον, ποὺ νὰ μὴ ξεσκεπασθῇ, καὶ τίποτε κρυφόν, ποὺ νὰ μὴ γίνῃ γνωστόν.Καὶ τὸ εὐαγγέλιον λοιπόν, ἐὰν τώρα εἶναι γνωστὸν εἰς ὀλίγους μόνον, εἰς τοὺς πολλοὺς δὲ εἶναι ἄγνωστον καὶ σκεπασμένον, θὰ γίνῃ γνωστὸν μὲ τὸ κήρυγμά σας καὶ θὰ φανερωθῇ ἡ ἀλήθειά του, τότε δὲ καὶ αἱ συκοφαντίαι ποὺ θὰ εἴπουν ἐναντίον σας καὶ κατὰ τοῦ κηρύγματός σας, θὰ καταπέσουν. 27 Ἐκεῖνο ποὺ τώρα σᾶς λέγω ἰδιαιτέρως, εἴπατέ το δημοσίᾳ.Καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἀκούετε τώρα μυστικὰ εἰς τὸ αὐτί, κηρύξατέ το ἀπὸ τὶς ταράτσες, ὥστε νὰ τὸ ἀκούσουν ὅλοι. 28 Καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ κηρύττουν τὸ εὐαγγέλιον, θὰ καταδιώκωνται ἀπὸ τοὺς ἀπίστους, μὴ φοβηθῆτε ἀπ’ ἐκείνους, ποὺ θανατώνουν τὸ σῶμα, ἀλλὰ δὲν ἔχουν τὴν δύναμιν νὰ θανατώσουν καὶ τὴν ψυχήν.Φοβήθητε ὅμως ἀσυγκρίτως περισσότερον τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν δύναμιν νὰ ρίψῃ εἰς τὴν κόλασιν καὶ εἰς τὴν αἰωνίαν δυστυχίαν τοῦ Ἅδου καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα. 29 Καὶ ἂν ἀκόμη σᾶς θανατώνουν, μὴ νομίσετε ὅτι ὁ Θεὸς σᾶς ἐγκατέλιπε καὶ δι’ αὐτὸ θανατώνεσθε.Ὄχι.Δύο σπουργίτια δὲν πωλοῦνται ἀντὶ δέκα λεπτῶν; Καὶ ὅμως ἕν ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ πέσῃ νεκρὸν εἰς τὴν γῆν, χωρὶς νὰ τὸ ἐπιτρέψῃ ὁ Πατήρ σας. 30 Ὅσον δὲ διὰ σᾶς, μάθετε ὅτι ἀκόμη καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς σας, διὰ μίαν ἀπὸ τὰς ὁποίας σεῖς μικρὰν ἢ καμμίαν φροντίδα λαμβάνετε, καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ὁποίων ἁγνοεῖτε, ὅλαι ἔχουν ἀριθμηθῇ.Ὁ Θεὸς δηλαδὴ ἔχει γνῶσιν καὶ περὶ αὐτὼν ἀκόμη τῶν ἐλαχίστων, ποὺ σᾶς συμβαίνουν, εἰς τὰ ὁποῖα σεῖς μικρὰν δίδετε σημασίαν. 31 Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ Θεὸς τόσον ἐνδιαφέρεται διὰ σᾶς καὶ τόσον παρακολουθεῖ ὅσα συμβαίνουν, μὴ φοβηθῆτε ποτέ.Διαφέρετε σεῖς καὶ εἶσθε ἀσυγκρίτως ἀνώτεροι ἀπὸ πολλὰ στρουθία.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΔΑΒΙΔ
Στίς 26 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Δαβίδ τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ὁ ὁσιομάρτυς Δαβίδ καταγόταν ἀπό τό Ἀϊβαλί τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί σέ νεαρά ἡλικία ἐκάρη μοναχός στήν σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου πολιτεύθηκε μέ μεγάλη αὐταπάρνηση. Ἐπειδή ὁ ναός τοῦ Σωτῆρος στήν κορυφή τοῦ Ἄθωνα εἶχε κατεδαφισθεῖ τήν ἐποχή ἐκείνη ἀπό κεραυνό, ἡ δε ἐκκλησία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στούς πρόποδες ἦταν ἑτοιμόρροπη, ἀνεχώρησε γιά τήν Σμύρνη, ὅπου, ἀφοῦ συνέλεξε ἀπό τούς πιστούς ἐλεημοσύνες, ἐπέστρεψε στό Ἅγιο Ὄρος καί ἐπισκεύασε τά κτίρια. Ἐπιθυμώντας νά μαρτυρήση γιά τόν Χριστό πῆγε στήν Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἄσία, ὅπου ἦλθε σέ λογομαχία μέ τούς Ἀγαρηνούς γιά τήν πίστη, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ τόν ἔδειραν τόν ἄφησαν ἐλεύθερο. Ἔτσι χωρίς νά ἐπιτύχη τό ποθούμενο γύρισε στό Ἅγιο Ὄρος, ὅπου παρέμεινε ἕως ὅτου ἔλαβε τήν εὐλογία νά πάη στήν Θεσσαλονίκη μέ σκοπό καί πάλι νά μαρτυρήση. Τήν ἐποχή ἐκείνη στήν Θεσσαλονίκη βρισκόταν ἕνας μοναχός πού εἶχε ἀπαρνηθεῖ τήν πίστη του καί στόν ὁποῖο πῆγε ὁ ἅγιος Δαβίδ, γιά νά τόν νουθετήση. Ἐπειδή ὅμως τόν ἀντιλήφθηκαν οἱ Τοῦρκοι, τόν συνέλαβαν καί φοβούμενοι ὅτι θά μεταπείση τόν μοναχό τόν ὁδήγησαν στόν κριτή, ὁ ὁποῖος ἔδωσε σύντομη ἀπόφαση νά τόν κρεμάσουν. Ἔτσι ὁ ἀθλητής τοῦ Κυρίου Δαβίδ κρεμάσθηκε τό ἔτος 1813 καί ἔλαβε τόν ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου, πρός δόξαν τοῦ Κυρίου καί χαρά τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν, πού εἶχαν λάβει μεγάλη λύπη λόγῳ τοῦ ἐξωμότη μοναχοῦ.