Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Θὰ πραγματοποιηθεῖ σὲ λίγες μέρες στὴν Ἑλβετία, διάσκεψη γιὰ τὴν εἰρήνη, ὅπως ἰσχυρίζονται, στὴν Οὐκρανία. Μόνο ὅμως στὰ πλαίσια τοῦ ΟΗΕ θὰ ἐπιτευχθεῖ πραγματικὴ εἰρήνη. Μὲ διάσκεψη στὰ πλαίσια τοῦ ΟΗΕ, θὰ παρακαμφθεῖ ἡ Νατοϊκὴ μονομέρεια καὶ ἔτσι εὐκολότερα θὰ διερευνηθοῦν καὶ τὰ αἴτια πρὶν τὸν πόλεμο, ὁ ὁποῖος ἄρχισε τὸ 2022.
Στὰ πλαίσια αὐτὰ θὰ μπορέσουν νὰ δοῦν καὶ τὴ βαρβαρότητα τῶν παραστρατιωτικῶν φιλοναζιστῶν μέχρι τὸ ἔτος 2022. Πρὶν τὸ 2022 πολλοὶ ἦταν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι καταδίκαζαν τὴ φιλοναζιστικὴ βαρβαρότητα στὴν Οὐκρανία καὶ τώρα αἴφνης ἔγιναν διαφοροτρόπως “συνοδοιπόροι”.
Πολλοὶ ἦταν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι καταδίκαζαν καὶ ἀνησυχοῦσαν γιὰ τὴν ἀρωγὴ τῶν παραστρατιωτικῶν φιλοναζιστῶν στὴν οὐνιτικὴ κοινότητα, καθὼς καὶ στὰ δύο σχισματικὰ μορφώματα. Ἦταν καὶ εἶναι γνωστὴ ἡ ἀντιεκκλησιαστικὴ βία σὲ βάρος τῆς Αὐτόνομης Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, τῆς μόνης ἀναγνωρισμένης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἀπὸ τὴν πλειοψηφία τῶν κατὰ Τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τώρα δυστυχῶς ἐπικρατεῖ μεγάλη “σιωπὴ” καὶ μὲ πολλοὺς Ὀρθόδοξους νὰ “ἰσοκρατοῦν” τούτη τὴ “σιωπή”.
Δυστυχῶς ὁ ἀπάνθρωπος αὐτὸς πόλεμος στὴν Οὐκρανία, γίνεται μὲ κριτήριο τὴν ἔνταξη ἢ ὄχι τῆς χώρας αὐτῆς στὸ ΝΑΤΟ. Ἡ συμπόνια μας λοιπόν, φυσικὰ καὶ δὲν εἶναι γιὰ τὶς κυβερνήσεις Οὐκρανίας καὶ Ρωσίας, ἀλλὰ γιὰ τοὺς ἀδικημένους λαοὺς τῆς Οὐκρανίας καὶ τῆς Ρωσίας.
Ὅσον ἀφορᾶ τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία, στὸ τέλος θὰ δειχθεῖ ὅτι ἦταν ἄλλη ἡ ἔγνοια γιὰ τὶς ἐπιλογὲς τῆς κυβέρνησης Ζελένσκι, κι ἄλλη ἦταν ἡ πραγματικὴ ἀγάπη γιὰ τὸν δοκιμαζόμενο Οὐκρανικὸ λαό.
Ἐὰν ἐπιθυμοῦν τὴν εἰρήνη, γνωρίζουν πολὺ καλά, ὅτι μόνο στὰ πλαίσια τοῦ ΟΗΕ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτευχθεῖ, καθὼς καὶ τὸν τρόπο νὰ τερματιστεῖ ὁ πόλεμος. Τελικὰ μὲ τὴ διάσκεψη στὴν Ἑλβετία, θὰ ἐνταθεῖ ἡ ὑποστήριξη, στρατιωτικὴ καὶ ἄλλη, στὴν κυβέρνηση τῆς Οὐκρανίας, μὲ τὴ μονομέρεια νὰ γίνεται ἀκόμα πιὸ ἔντονη. Ποιὸ θὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα; Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι περισσότεροι Οὐκρανοί, ἀλλὰ καὶ Ρῶσοι, καθὼς καὶ περισσότερες ἀπώλειες ἑκατέρωθεν. Δὲν εἶναι ὅμως ἐξαιρετικὰ “σημαντικὲς” οἱ ἀπώλειες τῆς Ρωσίας γιὰ κάποιους;
Γνωρίζουν ἀκόμη καὶ τὸ πῶς θὰ ἐμποδίζετο ἡ ἀπαρχὴ ἑνὸς τέτοιου πολέμου. Τὰ δισεκατομμύρια τὰ ὁποῖα δίνονται στὴν Οὐκρανία, γιὰ τὸ καλὸ τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ δίνονται; Εἶναι πρωτόγνωρη μία τέτοια “φιλάνθρωπη” πράξη. Ἔχει μετατραπεῖ ἡ Βορειοατλαντικὴ συμμαχία αἴφνης σὲ “καθίδρυμα δικαίου”;
Στὸ τέλος δὲν ἀμφιβάλλουμε ὅτι αὐτὴ ἡ ὑπερβολικὴ καὶ ἰδιάζουσα “φιλία” πρὸς τὴν Οὐκρανικὴ κυβέρνηση, θὰ καταδείξει ἂν ἦταν προϊὸν πραγματικῆς φιλίας πρὸς τὸν Οὐκρανικὸ λαό.
Ἐμεῖς ποὺ μάθαμε νὰ ζοῦμε στὸν ταραχώδη βίο, δυσκολευόμαστε δυστυχῶς νὰ καταλάβουμε ὅτι οἱ διεθνεῖς συγκυρίες στὴν πολιτικὴ σκηνὴ ἀλλάζουν καὶ δὲν ἀποκλείεται νὰ μὴ ἀργήσει νὰ δειχθεῖ, ἂν ἡ ὑπερβολικὴ αὐτὴ καὶ ἰδιάζουσα “φιλία” πρὸς τὴν Οὐκρανικὴ κυβέρνηση, εἶχε καὶ ἄλλες πτυχές.
Ὁ λαὸς τῆς Κύπρου, ὁ πονεμένος λαὸς τῆς Κύπρου, γνωρίζει τὸ ρόλο στὸ πρόβλημα τῆς Κύπρου, ἀρκετῶν ἀπὸ αὐτὲς τὶς χῶρες, οἱ ὁποῖες θὰ παρευρεθοῦν στὴ διάσκεψη αὐτὴ στὴν Ἑλβετία, καθὼς καὶ τὴ σημαντικότητα καὶ τὴ προτεραιότητα τῶν γεωστρατηγικῶν συμφερόντων τους.
Εἶναι γνωστὸς ὁ “σημαντικὸς” ρόλος, πολλῶν Νατοϊκῶν κρατῶν στὸ συνεχιζόμενο δρᾶμα τῆς Κύπρου, ὅπως τῶν ΗΠΑ, τῆς Μεγάλης Βρετανίας καὶ ἐξόχως τῆς Ὁλλανδίας. Ἕτοιμοι εἶναι νὰ ἀρχίσουν νὰ συναγελάζονται μὲ τὴν Τουρκικὴ κυβέρνηση ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ (ὄχι μόνο αὐτοί), γιὰ τοὺς γνωστοὺς γεωστρατηγικοὺς λόγους.
Τὸ ρόλο εἰδικὰ τῆς Ὁλλανδίας, τῆς “συμμάχου” μὲ τὴν Ἑλλάδα Ὁλλανδίας, ὁ λαὸς τῆς Κύπρου τὴ γεύθηκε ἀρκετὰ καλά. Ὁ λαὸς τῆς Κύπρου, γνώρισε τὴ διαχρονικὴ φιλοτουρκική ἔγνοια της γιὰ τὸ “δίκαιο”. Γνωρίζει ὁ λαὸς τῆς Κύπρου, τὴ διαχρονικὴ στάση τῆς Ὁλλανδικῆς κυβέρνησης. Ὁ πονεμένος Ἑλληνισμὸς τῆς Κύπρου, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἐγκλωβισμένος στὴν ὑποχρεωτικὴ καὶ στυγνὴ διπλωματία, γνωρίζει ἀρκετὰ καλὰ τὴ στάση αὐτή.
Οἱ μεγαλόστομες διακηρύξεις γιὰ τὴ Βορειοατλαντικὴ συμμαχία, προβληματίζουν τὸν ἁπλὸ λαὸ τῆς Κύπρου. Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Ἑλλάδας, εἶναι ἡ “σύμμαχος” στὸ ΝΑΤΟ Τουρκία καὶ ἂς τὴν καλοῦν τεχνηέντως “γείτονα” καὶ μὲ σημασία πέραν τῆς γεωγραφικῆς. Γείτονας εἶναι φυσικὰ ἡ Τουρκία, ἀλλὰ ἀναμφισβήτητα κακὸς γείτονας, ὅσον ἀφορᾶ τὴν πολιτική της. Ἡ πρόσφατη ἰσλαμικὴ καυχησιολογία τοῦ Ἐρντογάν, κατέδειξε πολλά, ἂν καὶ ἄφησε ἀδιάφορους αὐτοὺς ποὺ θέτουν τὰ γεωστρατηγικὰ σχέδιά τους, πάνω ἀπὸ ὅλα.
Νομίζουν ὅτι μᾶς ξεγελοῦν οἱ Νατοϊκοὶ μὲ κάποιες μεγαλόστομες διακηρύξεις τους, ὅτι δῆθεν τὸ πρώτιστο γιὰ αὐτοὺς δὲν εἶναι τὰ γεωστρατηγικὰ συμφέροντά τους; Δὲν ἐλπίζουμε στὴ δικαιοσύνη τους. Οὔτε στὴ συμπαράσταση τῶν ΗΠΑ ἐλπίζουμε, οὔτε ὅμως καὶ τῆς Ρωσίας.
Τὸ πρώτιστο γι’ αὐτούς, εἶναι τὰ γεωστρατηγικὰ συμφέροντά τους. Ξέρει ὁ λαὸς τῆς Κύπρου ὅτι δὲν πρόκειται νὰ ὑπάρξει τέτοια θέρμη, παρόμοια μὲ ἐκείνη ἡ ὁποία ἐπιδεικνύεται γιὰ τὴν Οὐκρανία καὶ γιὰ τὴ συνεχιζόμενη κατοχὴ τῆς Κύπρου καὶ γιὰ τὶς βεβηλώσεις ἐκκλησιῶν μας.
Πόσοι ἀπὸ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι θὰ παρευρεθοῦν στὴ διάσκεψη, ἡ ὁποία θὰ πραγματοποιηθεῖ σὲ λίγες μέρες στὴν Ἑλβετία, γιὰ τὴν εἰρήνη ὅπως λένε στὴν Οὐκρανία, θὰ τολμήσουν νὰ ποῦν τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους γιὰ τὴν συνεχιζόμενη βάρβαρη Τουρκικὴ κατοχή;