Χάνεται η «νεκρή ζώνη»– Ξυπνήστε!

Share:

Κωστής Χατζηκωστής: «Κύριε Πρόεδρε, κτύπησαν οι καμπάνες της αφύπνισης. Έχετε ιστορική ευθύνη να σώσετε την Κύπρο, όπως είχατε υποσχεθεί. Οι προκάτοχοί σας δεν έγραψαν ιστορία, έγραψαν την προσπάθεια της παράδοσης».

Οι καμπάνες αφύπνισης χτυπούν εδώ και καιρό. Τις ακούμε, όμως;
Η Κύπρος, σιωπηλά και μεθοδικά, χάνει έδαφος. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η «νεκρή ζώνη», το εύθραυστο σύνορο ανάμεσα στην ελπίδα και την κατοχή, συρρικνώνεται. Όχι από μια ορατή στρατιωτική σύγκρουση, αλλά από μιαν αδιάλειπτη, ύπουλη στρατηγική διείσδυσης της Τουρκίας. Κι εμείς παρακολουθούμε. Παθητικά. Ενοχικά.

Η «νεκρή ζώνη» δεν είναι ουδέτερο έδαφος. Είναι το τελευταίο σύνορο μιας Δημοκρατίας που αντιστέκεται στην επιβολή των τετελεσμένων. Η ύπαρξή της αποτρέπει την πλήρη αναγνώριση της διχοτόμησης. Και, όμως, βήμα με βήμα, χάνεται.

Η Τουρκία δεν σταμάτησε ποτέ. Δεν χρειάζεται πια να προελάσει με άρματα μάχης. Το πράττει με διαβήματα, με «τεχνικά έργα», με παρεμβάσεις στην UNFICYP. Όπου συναντά αδράνεια, επεκτείνεται. Όπου βρίσκει σιωπή, θεμελιώνει παρουσία. Κι εμείς, εγκλωβισμένοι σε μια ψευδαίσθηση «ρεαλισμού», δίνουμε άλλοθι στη συνεχιζόμενη κατοχή.

Η πρόσφατη βίαιη παρενόχληση μελών της UNFICYP δεν ήταν η αρχή. Ήταν η συνέχιση μιας μακράς αλυσίδας παραβιάσεων. Δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν δοκιμή ανοχής. Και, δυστυχώς, η ανοχή έγινε η σταθερά μας.

Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε ότι, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η διαχείριση των θεμάτων της «νεκρής ζώνης» και της Γραμμής Κατάπαυσης του Πυρός έχει μετατεθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών και όχι Άμυνας και την Εθνική Φρουρά!!! Αρκετές φορές στον βωμό – δυστυχώς – της πολιτικής του καλού παιδιού οι αποφάσεις και πρακτικές του Υπουργείου Εξωτερικών αδυνάτισαν εκ των πραγμάτων την άμυνά μας. Το γεγονός ότι αποδεχτήκαμε τη μη βελτίωση των οχυρωματικών έργων στη Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός (επαναλαμβάνουμε για να μην ξεχνάμε το καθεστώς), αμυνόμενοι όντες είναι απλώς τραγικό!!! Σκεφτείτε το λίγο, εμείς αμυνόμαστε ενός υπέρτερου στρατού τόσο αριθμητικά όσων και μέσων που διαθέτει και που είναι ο ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟΣ και δεχτήκαμε να μη βελτιώνουμε την άμυνά μας!!! Πραγματικά είμαστε για κλάματα!!!

Ιστορικό πλαίσιο παραβιάσεων της «νεκρής ζώνης»

Από το 1974, η Τουρκία ακολουθεί πολιτική εδαφικής επέκτασης μέσω της «νεκρής ζώνης»

  • 1974 – Μετά την εισβολή, κατάληψη εδαφών πέραν της συμφωνημένης γραμμής (βλέπε Χριστούγεννα 1974 – περιοχή Σκουριώτισσας).
  • 1981 – Αποκλεισμός φυλακίου της Ε.Φ. από δυνάμεις των Τούρκων, στην περιοχή του Αγίου Παύλου (κοντά στο σπίτι Μαρίας). Επέμβαση της Ε.Φ. (όταν είχε περισσότερη πυγμή) με μετακίνηση της 33ης Μοίρας Καταδρομών και άμεση αποχώρηση των Τούρκων.
  • 1989 – Δολοφονία εθνοφρουρού Στέλιου Παναγίδη από Τούρκους στρατιώτες, ενώ ακολούθησαν και πολλές άλλες!!!
  • 1996 – Άγρια δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στη Δερύνεια, με παγκόσμια προβολή.
  • 2000 – Παρεμπόδιση γεωργών στην περιοχή Δένειας, με συνεχή ενοχλήσεις από τουρκικά φυλάκια.
  • 2009–2019 – Πολλαπλές προωθήσεις τουρκικού στρατού σε περιοχές όπως Αθηένου, Πύλα, Άσσια – με αργή αλλά επίμονη αλλοίωση του status quo.
  • 2023 – Παρεμπόδιση προσωπικού της UNFICYP από Τούρκους στρατιώτες στην Πύλα, με αναβαθμισμένο θράσος.

Η επανάληψη είναι το μοτίβο. Η ανοχή είναι η δική μας αδυναμία. Η τουρκική στρατηγική είναι σταθερή. Η δική μας; Απουσιάζει.

Ο προμηθής Κωστής Χατζηκωστής

Ο Κωστής Χατζηκωστής είχε κρούσει τον κώδωνα από νωρίς. Επέμενε – η Τουρκία δεν επιδιώκει συμβίωση – επιδιώκει κυριαρχία. Και το πράττει μέσω μιας στρατηγικής μεθοδικότητας και διαχρονικότητας. Το έργο του, τα άρθρα του, είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Η αγωνία του ήταν κραυγή εθνικής αφύπνισης – όχι προφητεία αλλά διάγνωση.

Οι “μεσολαβητές” της Διεθνούς Κοινότητας

Η στάση του επικεφαλής της UNFICYP, Κόλιν Στιούαρτ, είναι ενδεικτική της γενικότερης παρακμής της διεθνούς ουδετερότητας. Οι δηλώσεις του περί «ίσης απόστασης» αποτελούν de facto αποδοχή των τουρκικών θέσεων. Πρόκειται για έναν επικίνδυνο εξωραϊσμό της κατοχής, που ενισχύεται από τη δική μας ανοχή. Οι διπλωματικοί «ουδέτεροι» μετατρέπονται σε διαμεσολαβητές αλλοίωσης της αλήθειας.

Στρατηγική και ευθύνη

Δεν μπορούμε να μιλούμε για λύση του Κυπριακού όταν ανεχόμαστε την αποδόμηση της ίδιας της κρατικής μας υπόστασης. Δεν μπορούμε να επικαλούμαστε την ευρωπαϊκή πορεία, όταν εμείς οι ίδιοι αποδεχόμαστε μια μορφή de facto διχοτόμησης. Δεν μπορεί η δημοκρατία να συρρικνώνεται και εμείς να την αποκαλούμε διπλωματία.

Η «νεκρή ζώνη» είναι εθνικό σύνορο. Δεν είναι χώρος συμβιβασμού. Είναι το τελευταίο οχυρό αντίστασης. Αν χαθεί, δεν θα φταίει η Τουρκία. Αυτή απλώς εφαρμόζει το σχέδιό της. Θα φταίμε εμείς – για τη σιωπή, την απραξία, την ηττοπάθεια. Θα φταίμε γιατί δεν αρθρώσαμε τη λέξη «Αρκετά!».

Η Ιστορία καταγράφει, δεν συγχωράει. Βρισκόμαστε σε σημείο καμπής. Ίσως η τελευταία ευκαιρία να διασώσουμε τη συλλογική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία. Η «νεκρά ζώνη» δεν είναι «αδιέξοδο» – είναι το πιο κρίσιμο έδαφος της ελευθερίας μας.

Αν δεν αντιδράσουμε τώρα, οι επόμενες καμπάνες δεν θα είναι καμπάνες αφύπνισης. Θα είναι πένθιμες. Και θα χτυπούν για όλους μας.

Υ.Γ.: Από καιρό η Λευκωσία καταγράφει τις περίεργες και προκλητικές μεθοδεύσεις του αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ, με τις οποίες προωθεί και προάγει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Εκμεταλλευόμενος τη θέση του, ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ εμφανίζει κάθε μονομερή συμφωνία του με την τουρκική πλευρά και κάθε υποχώρησή του στις τουρκικές απαιτήσεις, ως επιθυμητή και ως προσέγγιση των δυο μερών.

Αξιολογώντας τις διαφορετικές αυτές συμπεριφορές του, εύκολα κανείς διακρίνει τον μεροληπτικό ρόλο του σε βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς και υπέρ των τουρκικών θέσεων. Διαπιστώνει πόσο φιλοτουρκικά ενεργεί, εκφεύγοντας από την αποστολή του που επιβάλλει να συμπεριφέρεται και να ενεργεί αντικειμενικά και με ουδέτερο τρόπο κι όχι να ευνοεί τη μια ή την άλλη πλευρά. Αποστολή του είναι να υπηρετεί το δίκαιο και τις αρχές του ΟΗΕ κι όχι να υπηρετεί ξένα συμφέροντα και να προάγει θέσεις εχθρών της υπόθεσης της Κύπρου και του κυπριακού λαού.

simerini.sigmalive.com

Previous Article

Σφίγγει ο κλοιός γύρω από το Κυπριακό

Next Article

Δεν υπερασπίζονται τη γλώσσα, υπερασπίζονται έναν ρόλο