21 Ιανουαρίου

Share:

 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἑβρ. ιβ΄ 25-27 – ιγ΄ 22-25

   25 Βλέπετε μὴ παραιτήσησθε τὸν λαλοῦντα. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι οὐκ ἔφυγον τὸν ἐπὶ τῆς γῆς παραιτησάμενοι χρηματίζοντα, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς οἱ τὸν ἀπ᾿ οὐρανῶν ἀποστρεφόμενοι· 26 οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευσε τότε, νῦν δὲ ἐπήγγελται λέγων· ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείω οὐ μόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν. 27 τὸ δὲ ἔτι ἅπαξ δηλοῖ τῶν σαλευομένων τὴν μετάθεσιν ὡς πεποιημένων, ἵνα μείνῃ τὰ μὴ σαλευόμενα.

  ιγ΄ 22 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆς παρακλήσεως· καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν. 23 Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ᾿ οὗ, ἐὰν τάχιον ἔρχηται, ὄψομαι ὑμᾶς. 24 Ἀσπάσασθε πάντας τοὺς ἡγουμένους ὑμῶν καὶ πάντας τοὺς ἁγίους. Ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας. 25 Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

 

Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ

  25 Σεῖς λοιπὸν ποὺ ἀξιώθητε νὰ ἀπολαύσετε τὰ θαυμαστὰ αὐτά, προσέχετε νὰ μὴ ἀρνηθῆτε καὶ ἀπειθήσετε πρὸς τὸν Θεόν, ποὺ σᾶς λαλεῖ. Διότι, ἐὰν δὲν διέφυγαν τὴν τιμωρίαν ἐκεῖνοι, ποὺ ἠπείθησαν εἰς τὸν Μωϋσῆν, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐφανέρωνε θείας ἐντολὰς ἐπὶ τῆς γῆς, πολὺ περισσότερον δὲν θὰ ξεφύγωμεν ἡμεῖς, ποὺ ἀποστρεφόμεθα τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος μᾶς ὁμιλεῖ ἀπὸ τοὺς οὐρανούς. 26 Τοῦ Θεοῦ δὲ αὐτοῦ ἡ φωνὴ ἐσάλευσε καὶ τότε εἰς τὸ ὅρος Σινᾶ τὴν γῆν· τώρα δὲ ἔχει δώσει ὑπόσχεσιν διὰ μέσου τοῦ προφήτου Ἄγγαίου καὶ εἶπεν· Ἀκόμη μίαν φορὰν ἐγὼ θὰ σείσω ὄχι μόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἔναστρον οὐρανόν. 27 Ὅταν δὲ λέγῃ ἀκόμη μίαν φοράν, φανερώνει τὴν μετακίνησιν ἐκείνων, ποὺ σαλεύονται καὶ μετακινοῦνται ὡς κτίσματα φθαρτά, ἔχοντα ἀρχὴν καὶ τέλος. Θὰ μετακινηθοῦν καὶ θὰ φύγουν αὐτά, διὰ νὰ μείνουν τὰ ἐν οὐρανοῖς ἀσάλευτα καὶ ἄφθαρτα.

ιγ΄ 22 Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, νὰ δεχθῆτε μὲ προθυμίαν τὸν λόγον τῆς προτροπῆς καὶ παρηγορίας τῆς ἐπιστολῆς μου αὐτῆς. Ἄλλως τε δὲν σᾶς ἐκούρασα πολύ. Διότι σᾶς ἔγραψα μὲ ὀλίγα λόγια. 23 Μάθετε διὰ τὸν ἀδελφὸν Τιμόθεον, ὅτι εἶναι πλέον ἐλευθερωμένος. Θὰ σᾶς ἴδω δὲ μαζὶ μὲ αὐτόν, ἐὰν ἔλθῃ γρήγορα νὰ μὲ συναντήσῃ. 24 Ἀσπασθῆτε ὅλους τοὺς προεστούς σας καὶ ὅλους τοὺς πιστούς. Σᾶς ἀσπάζονται οἱ ἀδελφοί, ποὺ κατάγονται ἀπὸ τὴν Ἰταλίαν. 25 Ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς παρέχει τὴν σωτηρίαν καὶ κάθε πνευματικὸν ἀγαθόν, εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.

 

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Μρ. ς’ 1-7

   1 Καὶ ἐξῆλθε ἐκεῖθεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν πατρίδα ἑαυτοῦ· καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 2 καὶ γενομένου σαββάτου ἤρξατο ἐν τῇ συναγωγῇ διδάσκειν· καὶ πολλοὶ ἀκούοντες ἐξεπλήσσοντο λέγοντες· Πόθεν τούτῳ ταῦτα; καὶ τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσα αὐτῷ, καὶ δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ γίνονται; 3 οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς; καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ. 4 ἔλεγε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι Οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ. 5 καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε· 6 καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν. Καὶ περιῆγε τὰς κώμας κύκλῳ διδάσκων. 7 Καὶ προσκαλεῖται τοὺς δώδεκα, καὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέλλειν δύο δύο, καὶ ἐδίδου αὐτοῖς ἐξουσίαν τῶν πνευμάτων τῶν ἀκαθάρτων.

 

Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ

   1 Καὶ ἀνεχώρησεν ἀπ’ ἐκεῖ καὶ ἦλθεν εἰς τὴν πατρίδα του τὴν Ναζαρέτ, καὶ ἠκολούθησαν αὐτὸν οἱ μαθηταί του. 2 Καὶ ὅταν ἦλθεν ἡ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου ἤρχισε νὰ διδάσκῃ εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ πολλοὶ ποὺ τὸν ἤκουαν ἐθαύμαζαν καὶ ἔλεγαν· Ἀπὸ ποὺ ἦλθαν εἰς αὐτὸν αὐτά, ποὺ βλέπομεν καὶ ἀκούομεν, καὶ τὶ πρᾶγμα εἶναι ἡ σοφία αὐτή, ποὺ τοῦ ἐδόθη, καὶ μὲ τὴν βοήθειαν ποίας δυνάμεως γίνονται τέτοια θαύματα μὲ τὰ χέρια του; 3 Δὲν εἶναι αὐτὸς ὁ μαραγκός, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, καὶ ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωσῆ καὶ τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Σίμωνος; Καὶ δὲν εἶναι ἐδῶ μαζί μας αἱ ἀδελφαί του; Καὶ ἐσκανδαλίζοντο δι’ αὐτὸν καὶ δὲν ἤθελαν νὰ τὸν παραδεχθοῦν ὡς προφήτην, ἀλλὰ τὸν παρηκολούθουν μὲ ὑποψίαν. 4 Ἔλεγε δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, ὅτι πουθενὰ δὲν ἀρνοῦνται νὰ τιμήσουν ἕνα προφήτην, παρὰ μόνον εἰς τὴν πατρίδα του καὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν του καὶ μεταξὺ αὐτῶν, ποὺ μένουν εἰς τὸ σπίτι του. 5 Καὶ ἐπειδὴ αὐτοὶ ἠπίστησαν, ἡ ἀπιστία των ἠμπόδιζε τὴν ἐνέργειαν τῆς θαυματουργικῆς του δυνάμεως καὶ δὲν ἠδύνατο ἐκεῖ νὰ κάμῃ κανὲν ἀπὸ τὰ μεγάλα θαύματά του, παρὰ μόνον ἐθεράπευσεν ὀλίγους ἀρρώστους, ἀφοῦ ἔθεσεν ἐπ’ αὐτῶν τὰς χεῖρας του. 6 Καὶ ἠπόρει ὁ Κύριος μὲ τὴν ἀπιστίαν των, τὴν ὁποίαν ὡς διακρίνων τὰ βάθη τῆς καρδίας των εὕρισκεν ἀδικαιολόγητον καὶ βαρεῖαν. Καὶ περιώδευε τριγύρω εἰς τὰ χωρία καὶ ἐδίδασκε. 7 Καὶ προσκαλεῖ τοὺς δώδεκα καὶ ἤρχισε νὰ τοὺς ἀποστέλλῃ εἰς περιοδείαν δύο δύο, καὶ τοὺς ἔδιδεν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν νὰ βγάζουν ἀπὸ τοὺς πάσχοντας τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα.

 

 

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ

    Στίς 21 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Νεοφύτου. Καταγόταν ἀπό τήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας κι ἔζησε στούς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου καί Διοκλητιανοῦ, τό 290. Οἱ γονεῖς του ἦταν χριστιανοί καί ἀπό παιδί εἶχε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Σε ἠλικία ἐννέα ἐτῶν κατά τήν ὥρα πού προσευχόταν, ἦρθε ἕνα περιστέρι στό δωμάτιό του και μίλησε μέ ἀνθρώπινη φωνή. Ἡ μητέρα του, ὅταν τό εἶδε, πέθανε ἀπό τόν φόβο της, ἀλλά ὁ ἅγιος τήν ἀνέστησε μέ την προσευχή του. Ἀναχώρησε μέ πρόθεση νά ἀσκητεύσει γιά τό ὄρος τοῦ Ὀλύμπου. Ἐκεῖ τό περιστέρι πού τόν ἀκολουθοῦσε, τοῦ ἔδειξε ἕνα σπήλαιο, ἀπό τό ὁποῖο ἔδιωξε ἕνα θηρίο πού ἔμενε μέσα. Πέρασε δύο χρόνια σέ αὐτό τό μέρος, τρεφόμενος ἀπό ἅγιον Ἄγγελο. Κατόπιν, μετά ἀπό θεία ἀποκάλυψη, κατέβηκε ἀπό τό βουνό, πῆγε στούς γονεῖς του, τούς χαιρέτισε, μοίρασε ὅλα τά ὑπάρχοντά του κι ἐπέστρεψε στόν Ὄλυμπο. Ὀδηγούμενος ἀπό θεῖον Ἄγγελο παραστάθηκε ἐνώπιον τοῦ Δεκίου. Πρῶτα τόν ἔδειραν καί μετά τόν ἔβαλαν μέσα σέ ἀναμμένο φοῦρνο. Ἐπιδή παρέμεινε ἀβλαβής, τόν ἔριξαν στά θηρία, ἀλλά οὔτε αὐτά τόν πείραξαν. Τέλος ἕνας βάρβαρος τόν θανάτωσε μέ τό σπαθί του κι ἔλαβε ὁ μάκάριος τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου σέ ἠλικία δεκαπέντε ἐτῶν.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.

    Ἐκ σπάργανων ἐπλήσθης τῆς θείας χάριτος, ὥσπερ νεόφυτοι ἔρνος χαριτωθείς τήν ψυχήν, καί θαυμάτων αὐτουργός ξένων γενόμενος, ἠνδρανάθησας στερρῶς, δι’ ἀγώνων ἱερῶν, Νεόφυτε Ἀθλοφόρε. Ἀλλά μή παύσῃ πρεσβεύων, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον

    Νέος ὤν ἐν τῷ σὠματι κομιδῇ, τόν ἀρχαῖον ὄφιν, ἐτροπώσω μαρτυρικῶς· ὅθεν ἐδοξάσθη, τῇ θείᾳ χορηγίᾳ, Νεόφυτε τρισμάκαρ πιστῶν ἀντίληψις.

Previous Article

22 Ἰανουαρίου

Next Article

20 Ἰανουαρίου