ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΟΙ θὰ λυσσομανήσουν αὐτὲς τὶς ἡμέρες, καταλογίζοντας στὴν Ἐκκλησία μας «προδοτικὴ συμμαχία μὲ τοὺς Ὀθωμανοὺς» καὶ «ἐχθρότητα κατὰ τῆς Ἐπανάστασης». Ὁ ἱστορικὸς κ. Στέλιος Παρασκευόπουλος τοὺς ἀπαντᾶ: «Καὶ ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς καὶ ἑκατοντάδες ἱερεῖς ὑπῆρξαν μπροστάρηδες τῆς Παλιγγενεσίας καὶ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο ἀπὸ τὸν Ὀθωμανὸ δυνάστη. Δὲν χρειάζεται νὰ ἀναφέρουμε ὀνόματα. Εἶναι μακρὺς ὁ κατάλογος. Νὰ μεταφέρω ὅμως τὸ κλῖμα ποὺ ἐπικρατοῦσε, ὅταν οἱ ἐπαναστατημένοι Ἕλληνες εἰσέρχονταν σὲ τουρκοκρατούμενες περιοχές, παραθέτοντας ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Φωτάκου, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στὴν Καρύταινα: «Καθὼς ἔβλεπαν οἱ Ἕλληνες τὰς σημαίας καὶ τοὺς στρατιώτας ἐσήμαιναν τῶν ἐκκλησιῶν τὰ σήμαντρα, καὶ οἱ μὲν ἱερεῖς ἔβγαιναν ἐνδεδυμένοι τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ μὲ τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὰ χεῖρας, οἱ δὲ χριστιανοὶ ἄνδρες, γυναῖκες, παιδία, ἐπαρακαλοῦσαν τὸν Θεὸν νὰ τοὺς ἐνδυναμώνη. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης μάλιστα ἐφοροῦσε μίαν περικεφαλαίαν, καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἐκοίταζαν μὲ πολλὴν περιέργεια οἱ ἄνθρωποι καὶ τὸν ἐδέχοντο μὲ μεγάλην ὑποδοχήν. Εἶχε δὲ καὶ σημαιοφόρον ἕνα καλόγηρον θεόρατον, ὁ ὁποῖος ἐκράτει ἕνα μεγάλον σταυρὸν ψηλὰ εἰς τὰ χέρια καὶ ἐπήγαινε πάντοτε μπροστὰ εἰς τὸ στράτευμα. Ὁ κόσμος ἐγίνετο τοῖχος καὶ ἔκαμναν τὸν σταυρόν τους καθὼς ἐπέρνα ὁ καλόγερος μὲ τὸν σταυρὸν» (Πηγή: eboulevard.gr)! Ἡ ἀκλόνητη πίστη τῶν ὀρθοδόξων προγόνων μας ἔκαμε τὸ θαῦμα της καὶ ἀπελευθερωθήκαμε, εἰς πεῖσμα τῶν συγχρόνων μας «νενέκων» χριστιανομάχων, οἱ ὁποῖοι θὰ προτιμοῦσαν νὰ εἴμαστε ἀκόμη σκλάβοι, φτάνει νὰ μὴ ἐκθειάζεται ἡ Ἐκκλησία μας!




