ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κλσ. α΄ 18-23
18 Καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, 19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι 20 καὶ δι᾿ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι᾿ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 21 καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν 22 ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, 23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
18 Καὶ αὐτός, ἀπὸ τὸν ὁποῖον τὰ πάντα συγκρατούνται, εἶναι ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, δηλαδὴ τῆς Ἐκκλησίας· ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἱδρυτὴς αὐτῆς, ὁ πρῶτος ποὺ ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν, διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸς καὶ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν του πρωτεύων εἰς ὅλα· πρῶτος δηλαδὴ καὶ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ ἐν τῇ ἀναστάσει. 19 Τοῦ πρέπει δὲ νὰ πρωτεύῃ εἰς ὅλα, διότι μέσα εἰς αὐτὸν εὐηρεστήθη νὰ κατοικήσῃ σὰν εἰς ναὸν ὁλόκληρος ἡ θεία φύσις. 20 Καὶ δι’ αὐτοῦ ὁ Θεὸς εὐηρεστήθη νὰ συνδιαλλάξῃ καὶ νὰ συμφιλίωσῃ ὅλα πρὸς τὸν ἑαυτόν του. Καὶ εἰρήνευσε μὲ τὸ αἷμα καὶ τὴν θυσίαν τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου εἴτε τοὺς ἐπὶ γῆς ἀνθρώπους μὲ τὸν Θεὸν καὶ μεταξύ τους, εἴτε τοὺς ἐν οὐρανοῖς ἀγγέλους, τοὺς ὁποίους ἐσυμφιλίωσε μὲ ὅλους μας. 21 Εἰρήνευσε δὲ καὶ σᾶς, ποὺ ἄλλοτε ἦσθε ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἐχθροὶ αὐτοῦ μὲ τὴν προαίρεσίν σας καὶ τὸ ἐσωτερικόν σας καὶ μὲ τὰ ἔργα τὰ πονηρά, ποὺ ἐκάνατε. 22 Τώρα δὲ σᾶς ἐσυμφιλίωσε διὰ τοῦ σώματος, ποὺ ἦτο σὰρξ ἀνθρωπίνη ἰδική του. Σᾶς ἐσυμφιλίωσε μὲ τὸν θάνατόν του, διὰ νὰ σᾶς παραστήσῃ ἐνώπιόν του ἁγίους καὶ ἀμέμπτους καὶ ἀπηλλαγμένους ἀπὸ κάθε κατηγορίαν. 23 Ἀσφαλῶς δὲ θὰ σᾶς παραστήσῃ ἁγίους καὶ ἀμέμπτους, ἐὰν βεβαίως καὶ σεῖς ἑξακολουθῆτε νὰ ἐμμένετε θεμελιωμένοι εἰς τὴν πίστιν καὶ στερεοί, χωρὶς να μετακινῆσθε καὶ ἀπομακρύνεστε ἀπὸ τὴν ἐλπίδα, ποὺ μᾶς ὑπόσχεται τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἠκούσατε καὶ τὸ ὁποῖον ἐκηρύχθη εἰς ὅλην τὴν κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν οἰκουμένην, καὶ τοῦ ὁποίου εὐαγγελίου ἔγινα ἐγὼ ὁ Παῦλος διάκονος.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. ια’ 9-13
9 Κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 10 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται. 11 τίνα δὲ ἐξ ὑμῶν τὸν πατέρα αἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύν, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; 12 ἢ καὶ ἐὰν αἰτήσῃ ᾠόν, μὴ ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον; 13 εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροί, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα – Ἐκδόσεις Σωτήρ
9 Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ ἐπίμονος αἴτησις δὲν μένει ἄνευ ἀποτελέσματος οὔτε μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγὼ σᾶς λέγω νὰ ζητῆτε ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ θὰ σᾶς δοθῇ αὐτό, ποὺ ζητεῖτε, ἀρκεῖ νὰ μὴ εἶναι τοῦτο ἄτοπον ἢ ἐπιβλαβὲς εἰς σᾶς. Νὰ γυρεύετε, ὅπως εὔρετε τὸ ζητούμενον, καὶ θὰ τὸ εὔρετε, ἐφ’ ὅσον σᾶς εἶναι ὠφέλιμον· νὰ κτυπᾶτε τὴν θύραν τῆς θείας προστασίας καὶ θὰ σᾶς ἀνοιχθῇ. 10 Διότι καθένας, ποὺ ζητεῖ ἀπὸ τὸν Θεόν, λαμβάνει, καὶ καθένας ποὺ γυρεύει, εὑρίσκει, καὶ εἰς καθένα ποὺ κτυπᾷ τὴν θύραν τῆς θείας προστασίας θὰ ἀνοιχθῇ αὕτη. 11 Ἀπὸ ποῖον δὲ ἀπὸ σᾶς, ποὺ εἶναι πατέρας, θὰ ζητήσῃ ὁ υἱός του ἄρτον καὶ θὰ τοῦ δώσῃ αὐτὸς λίθον; Ἢ ὅταν θὰ τοῦ ζητήσῃ καὶ ψάρι, μήπως ἀντὶ ψαριοῦ θὰ τοῦ δώσῃ φίδι; 12 Ἢ καὶ ἂν ζητήσῃ αὐγόν, μήπως θὰ τοῦ δώσῃ ἀντὶ αὐγοῦ σκορπίον; 13 Ἐὰν λοιπὸν σεῖς, καίτοι εἶσθε ἀτελεῖς καὶ διεφθαρμένοι ἀπὸ τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα, γνωρίζετε νὰ δίδετε εἰς τὰ παιδιά σας ὠφέλιμα δοσίματα, πόσον περισσότερον ὁ πατέρας, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς, θὰ δώσῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν Ἅγιον Πνεῦμα εἰς ὅσους τοῦ ζητοῦν; Καὶ ἐὰν θὰ δώσῃ Ἅγιον Πνεῦμα, πολὺ περισσότερον θὰ δώσῃ τὰ ἄλλα ἀγαθά, ποὺ εἶναι ἀσυγκρίτως μικροτέρας ἀξίας.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ Ο ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΗΣ
Στίς 29 Ὀκτωβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Τιμοθέου τοῦ Ἐσφιγμενίτου. Καταγόταν ἀπό τό χωριό Παράστρα τῆς Θεσσαλονίκης. Ὀνομαζόταν Τριαντάφυλλος, νυμφεύθηκε καί ἀπέκτησε δύο κόρες. Διά συνεργείας τοῦ πονηροῦ ἡ γυναίκα του τόν ἐγκατέλειψε καί παντρεύτηκε κάποιον Τοῦρκο. Ἀργότερα μετενόησε, ἀλλά δέν μποροῦσε νά λυτρωθεῖ ἀπό τόν ὀθωμανό. Ὁ Τριαντάφυλλος προκειμένου νά τήν ἐλευθερώσει, ἀσπάσθηκε εἰκονικά τήν πίστη τῶν Τούρκων, μέ σκοπό νά πάρει πίσω τήν συζυγό του καί νά καλογερέψουν καί οἱ δύο. Πράγματι προσποιήθηκε ὅτι θέλει νά ἀλλαξοπιστήσει, οἱ μουσουλμάνοι μέ χαρά τοῦ ἔκαναν περιτομή καί πέτυχε τόν σκοπό του. Μετά ἀπό λίγους μῆνες πῆγαν στίς Κυδωνίες καί ἡ μέν σύζυγος πῆγε σέ γυναικεῖο μοναστήρι, ὁ δέ Τριαντάφυλλος πῆγε στό Ἅγιον Ὄρος, στή μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας. Διακονοῦσε ὡς κηπουρός καί ἔλαβε τό ὄνομα Τιμόθεος. Ἔμαθε γιά τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἀγαθάγγελο τόν Ἐσφιγμενίτη καί ἀπό τόν πόθο του νά μαρτυρήσει κι ὁ ἴδιος, πῆγε στήν Μονή Ἐσφιγμένου ὅπου κι ἔλαβε τό μέγα Σχῆμα. Μετά ἀπό τίς ἐπίμονες παρακλήσεις του νά μαρτυρήσει, ὁ ἡγούμενος τόν ἔστειλε στήν Προποντίδα, στόν Ἱεροδιδάσκαλο Γερμανό. Πράγματι ὁ Τιμόθεος ντύθηκε κοσμικά καί ὁμολόγησε στόν κριτή τήν χριστιανική του πίστη. Τόν φυλάκισαν, τόν ἔβαλαν στό τιμωρητικό ξύλο καί τέλος τόν ἀποκεφάλισαν, τό δέ σῶμα του τό ἔριξαν σέ ποτάμι.