Αντί να λύσουμε το Κυπριακό, θα «μείνουμε» οριστικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης
Αντί να λύσουμε το Κυπριακό, θα «μείνουμε» οριστικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Αυτός ο κίνδυνος —να είναι τα ΜΟΕ η λύση— υπάρχει και είναι ορατός. Σαράντα οκτώ χρόνια μετά την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, αντί οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται να εστιάζονται στις προσπάθειες διάρρηξης του αδιεξόδου και ανάδειξης της ανάγκης ανατροπής των κατοχικών δεδομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για την επίτευξη συμφωνίας, δυστυχώς μπαίνει η Λευκωσία σε μια οδό που φαντάζει αδιέξοδη. Πρώτο γιατί η τουρκική πλευρά φαίνεται να μην συζητά το πακέτο των ΜΟΕ και κατά δεύτερο είναι σαφές πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να γίνουν κάποια βήματα, να υλοποιηθούν μέτρα από το προτεινόμενο πλαίσιο και να μην υπάρχει συνέχεια. Να μείνει, δηλαδή, μόνο σε εφαρμογή, για παράδειγμα, η λειτουργία του παράνομου αεροδρομίου της κατεχόμενης Τύμπου και μετά να υπάρξει αδιέξοδο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αντιληφθούμε πως η προώθηση των ΜΟΕ στοχεύει, από τους εμπνευστές της πρωτοβουλίας αυτής, της κυβέρνησης δηλαδή, να υπάρξει κινητικότητα. Θεωρείται πως μπορεί το πακέτο να αναδειχθεί σε εργαλείο, που μπορεί να σπάσει το παρατεταμένο αδιέξοδο. Μια τέτοια κίνηση, που οφείλουμε να αναφέρουμε, πρόκειται για ένα πλαίσιο προτάσεων, που έχει προταθεί και στο παρελθόν, δεν φαίνεται πως προκαλεί κινητικότητα. Αντίθετα, όπως συναφώς θεωρούμε, η επιμονή στα ΜΟΕ αποπροσανατολίζει και ενδέχεται να οδηγήσει σε ατέρμονες συζητήσεις για τους τρόπους εφαρμογής τους. Αυτό το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, οπότε θα πρέπει οι διαχειριστές να είναι υποψιασμένοι με την τακτική, που ακολουθείται από τουρκικής πλευράς.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πως η παρουσία στην Κύπρο της βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιας για Πολιτικές Υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, προσφέρει ευκαιρία για να τεθεί το Κυπριακό σε μια σωστή βάση. Είναι ευκαιρία, επειδή προφανώς η κ. Νούλαντ ήλθε στο νησί με αιτήματα, να υπάρχει και από πλευράς της Λευκωσίας ετοιμότητα να θέσει μια σειρά από ζητήματα, που μπορούν να οδηγήσουν στο σπάσιμο του παρατεταμένου αδιεξόδου στο Κυπριακό. Κι αυτό δεν θα γίνει προφανώς με μπαλωματικές λύσεις και φόρμουλες που θα διαιωνίσουν το Κυπριακό στον χρόνο, αλλά με αποτελεσματικές πρωτοβουλίες. Τι είναι το ζητούμενο; Να εφαρμόσουμε ΜΟΕ ή να βρεθεί τρόπος να αρθούν τα κατοχικά δεδομένα; Σαφώς και επιλογή μας είναι η άρση της κατοχής. Κι αυτό είναι μεν δύσκολο εγχείρημα, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Προς την κ. Νούλαντ, που επισκέπτεται την περιοχή, θα πρέπει να τεθεί το εξής ερώτημα: Τι ζητά η διεθνής κοινότητα στο Ουκρανικό; Να αποχωρήσουν τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία και να επιστραφούν τα υπό κατοχή εδάφη. Ούτε ΜΟΕ, ούτε ρυθμίσεις νομιμοποίησης των αποτελεσμάτων της εισβολής αποτελούν επιλογή στο ρωσο-ουκρανικό. Ούτε καν συζητούνται καθώς υπάρχει —και σωστά— ξεκάθαρος στόχος και επιδίωξη. Συνεπώς, η Λευκωσία δεν έχει, κατά τη δική μας άποψη, άλλη επιλογή από το να θέσει στην Αμερικανίδα αξιωματούχο, η οποία ειρήσθω εν παρόδω γνωρίζει πολύ καλά το Κυπριακό, την ουσία του Κυπριακού. Και η ουσία του ζητήματος είναι η άρση των κατοχικών δεδομένων. Οτιδήποτε άλλο διαιωνίζει την κατοχή.
infognomonpolitics.gr