Τελέσθηκε στον Ιερό Ναο Αγίου Γεωργίου Παραλιμνίου, το ετήσιο μνημόσυνο των ηρωομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, oι οποίοι δολοφονήθηκαν από Τούρκους εποίκους, κατά τη διάρκεια των αντικατοχικών εκδηλώσεων τον Αύγουστο του 1996.
Του μνημοσύνου προέστη ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος.
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στους τάφους των δυο ηρώων, στο κοιμητήριο Παραλιμνίου.
Χθες το βράδυ, τελέστηκαν από την Πρόεδρο της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, τα αποκαλυπτήρια ανδριάντων των δυο δολοφονηθέντων, σε χώρο κοντά στο κοιμητήριο Παραλιμνίου.
Στην εκδήλωση παρέστησαν εκατοντάδες μοτοσικλετιστές της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού, οι οποίοι αφού πέρασαν από όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου και το οδόφραγμα της Δερύνειας, κατέληξαν στον χώρο του μνημείου.
Σε επιμνημόσυνο λόγο του στο 29ο εθνικοθρησκευτικό μνημόσυνο των ηρωομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, που τελέστηκε το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι, στην παρουσία του Υφυπουργού Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας, Νικόλα Ιωαννίδη, ο οποίος εκπροσώπησε την Κυβέρνηση και της Προέδρου της Βουλής, Αννίτας Δημητρίου, ο Δήμαρχος είπε πως «η θυσία των δύο νέων του Παραλιμνίου ξεπέρασε τα σύνορα του χώρου και του χρόνου.
“Ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού δεν είναι απλώς ονόματα καταγεγραμμένα στα χρονικά της ιστορίας, αλλά τα σύμβολα ενός λαού που αντιστέκεται και οι μορφές μιας γενιάς που δεν δίστασε και δεν διστάζει να υπερασπιστεί το δίκαιο με το αίμα της θυσίας της», ανέφερε.
Πρόσθεσε ότι «κάθε φορά που μνημονεύουμε τον Τάσο και τον Σολωμό, δεν εκπληρώνουμε ένα τυπικό καθήκον, εκπληρώνουμε ένα χρέος ιερό απέναντι στην αλήθεια, απέναντι στην ιστορία, απέναντι στις επόμενες γενιές. Θυμόμαστε, όχι για να θρηνήσουμε, αλλά για να οπλιστούμε με θάρρος και δύναμη, ώστε να μην ξεχάσουμε ποτέ ποιοι είμαστε και ποιο δρόμο έχουμε να διανύσουμε».
Ο κ. Νικολέττος αναφέρθηκε στα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία των δύο ηρώων, και σημείωσε πως «οι στιγμές εκείνες, που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στην εθνική μας μνήμη, δεν αποκάλυψαν μόνο το αληθινό πρόσωπο του εισβολέα. Αποκάλυψαν και την ψυχή του λαού μας, αφού δύο νέοι άνθρωποι, με όλη τη ζωή μπροστά τους, διάλεξαν τον δρόμο της τιμής και της αυταπάρνησης, αντί για το μονοπάτι της σιωπής και της υποταγής».
Αφού κάλεσε τον κόσμο να αναρωτηθεί «αν είμαστε αντάξιοι της θυσίας των Ισαάκ και Σολωμού», ο Δήμαρχος σημείωσε πως «ο αληθινός φόρος τιμής είναι η στάση μας απέναντι στην κατοχή, η επιμονή μας να μη νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα, η βούλησή μας να διεκδικήσουμε το δίκαιο μέχρι τέλους».
Η δολοφονία τους, συνέχισε ο κ. Νικολέττος «παραμένει ατιμώρητη. Οι αυτουργοί και οι εντολείς τους κυκλοφορούν ελεύθεροι, καλυμμένοι από το καθεστώς της κατοχής και την αδιαφορία όσων βολεύτηκαν με την αδικία και την κατοχή» ανέφερε και πρόσθεσε ότι «αυτή η πληγή πρέπει να μένει ανοιχτή στη μνήμη μας, όχι για να μας παραλύει, αλλά για να μας κινητοποιεί, γιατί» όπως εξήγησε «το χρέος μας είναι ακόμη μισό, το άλλο μισό είναι η δικαίωση».
Η δικαίωση, σημείωσε, «δεν θα έρθει μόνο όταν οι ένοχοι λογοδοτήσουν. Θα έρθει όταν η πατρίδα μας ανασάνει ελεύθερη, όταν ο δρόμος προς την Αμμόχωστο πάψει να περνά από συρματοπλέγματα, όταν τα παιδιά μας περπατήσουν ξανά στα χώματα που σήμερα πατούν οι αρβύλες του κατακτητή. Όταν η μοτοσυκλέτα του Τάσου ταξιδέψει ελεύθερα στην Αμμόχωστο, στον Απόστολο Ανδρέα, στην Κερύνεια, στη Μόρφου».
Χαρακτήρισε τη θυσία των δύο ηρωομαρτύρων του Παραλιμνίου «κληρονομιά βαριά, αλλά και πολύτιμη για τον Δήμο. Είναι ο φάρος που μας δείχνει ότι ακόμη και σε εποχές ηττοπάθειας και κόπωσης, υπάρχουν ψυχές που δεν δέχονται να συμβιβαστούν» είπε και πρόσθεσε πως «αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να μεταφέρουμε στις νέες γενιές ότι η αγάπη για την πατρίδα είναι καθημερινή πράξη, είναι αγώνας, είναι ετοιμότητα να υπερασπιστείς το δίκαιο, ακόμη και με το υπέρτατο τίμημα».
Όπως ανέφερε ο Δήμαρχος «ελάχιστο χρέος μας είναι να μην αφήσουμε τον χρόνο να ξεθωριάσει τις εικόνες τους». Πρόσθεσε πως «στον Τάσο και τον Σολωμό οφείλουμε συνέχιση του αγώνα, τον αγώνα να διασώσουμε τον ελληνισμό και να ενώσουμε τη μοιρασμένη μας πατρίδα. Τον αγώνα να ξεπληρώσουμε το χρέος απέναντι στη θυσία τους. Και μόνο όταν περάσουμε ελεύθεροι πια στην κάτω Δερύνεια, στην Αχερίτου, στην Αμμόχωστο, στο Ριζοκάρπασο, στο Λευκόνοικο, στην Ακανθού και στη Λύση, τότε μόνο θα ξεοφλήσουμε το χρέος μας απέναντί τους» ανέφερε.
Στον επιμνημόσυνο λόγο του ο κ. Νικολέττος αναφέρθηκε και στα αποκαλυπτήρια των ανδριάντων του Τάσου και του Σολωμού, δημιουργία του γλύπτη Φίλιππου Γιαπάνη, που τελέστηκαν το βράδυ του Σαββάτου και σημείωσε πως ο χώρος όπου βρίσκονται οι δύο ανδριάντες «θα καταστεί σημείο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την κατοχή. Σε ένα μνημείο όπου ο Τάσος και ο Σολωμός στέκονται αγέρωχοι και αθάνατοι με το βλέμμα στραμμένο στη Δερύνεια, στην Αμμόχωστο, σε μια πατρίδα χωρίς οδοφράγματα και κατακτητές, έτοιμοι να περάσουν τον δρόμο της λευτεριάς».
Εξάλλου η Σκεύη Σολωμού αδελφή του Σολωμού Σολωμού, ανέφερε ότι 29 χρόνια μετά την δολοφονία των Τάσου και Σολωμού η οικογένεια της φέρει «το βάρος της απώλειας με περηφάνεια που νικά τον πόνο. Η θυσία του Τάσου και του Σολωμού δεν ζητά εκδίκηση αλλά ζητά δικαίωση, ελευθερία και ιστορική μνήμη» είπε.
Ταυτόχρονα εξέφρασε «ειλικρινείς ευχαριστίες» της οικογένειας σε όλους όσοι συνέβαλαν στην υλοποίηση του μνημείου προς τιμήν των δύο ηρωωμαρτύρων του Παραλιμνίου, «αυτού του διαχρονικού συμβόλου θυσίας και τιμής. Αυτό το μνημείο αποτελεί φόρο τιμής και υπόσχεση προς τις επόμενες γενιές, ότι η μνήμη των δύο ηρώων θα παραμείνει ζωντανή».
Κάλεσε επίσης όλους να «σταθούμε αντάξιοι της κληρονομιάς τους, να φωτίζουμε το μέλλον μας με την αλήθεια της θυσίας τους. Με σεβασμό, πίστη και ενότητα ας συνεχίσουμε τον αγώνα για μια Κύπρο ελεύθερη, ειρηνική και ακέραια», κατέληξε.
Του μνημοσύνου προέστη Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος. Παρέστησαν επίσης οι Πρόεδροι του ΔΗΚΟ και του ΕΛΑΜ, βουλευτές, οι οικογένειες των δύο ηρώων, δεκάδες μοτοσικλετιστές της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού και πλήθος κόσμου.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στους τάφους των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στο κοιμητήριο Παραλιμνίου.
Συγκλονίζει η κόρη του Τάσου Ισαάκ: «Ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με αίμα»
Μηνύματα αφύπνισης από τη λήθη έστειλε η Αναστασία, κόρη του Τάσου Ισαάκ, κατά την τέλεση των εγκαινίων του μνημείου για τον πατέρα της και τον Σολωμό Σολωμού.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «είναι ανάγκη να καταλάβουμε τη βαρβαρότητα, γιατί ένας άνθρωπος, ο πατέρας μου, ο παπάς μου, άφησε την τελευταία του πνοή στο σημείο που τώρα χιλιάδες συμπατριώτες μας διέρχονται για μια τσιγάρα, βενζίνη και για μια ψευδαίσθηση πολυτελείας».
Πρόσθεσε ότι «απαιτούμε, όπως στήθηκε αυτό το μνημείο, να αποδοθεί και δικαιοσύνη. Να συλληφθούν οι δολοφόνοι με σκοπό να ανοίξει και ο δρόμος της απελευθέρωσης».
Αναλυτικά, η Αναστασία ανέφερε ότι «αισθάνομαι τιμή που μιλώ, όχι μόνο σαν κόρη του ηρωομάρτυρα Τάσου, αλλά και ως μέλος της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ Σολωμού. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους με τους οποίους συμπορεύομαι, τους μοτοσικλετιστές που έγιναν κάτι περισσότερο από οικογένεια σε αυτό το ταξίδι της μνήμης και της ελευθερίας.
11 Αυγούστου 1996. Ο πατέρας μου Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας. Όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ έχουμε παρακολουθήσει τα στιγμιότυπα της δολοφονίας του. Οι βάρβαροι, με τη βοήθεια του κατοχικού στρατού, χτύπησαν μέχρι θανάτου έναν άοπλο άνθρωπο, με ρόπαλα, πέτρες και ξύλα. Είναι ανάγκη να καταλάβουμε τη βαρβαρότητα, γιατί ένας άνθρωπος, ο πατέρας μου, ο παπάς μου, άφησε την τελευταία του πνοή στο σημείο που τώρα χιλιάδες συμπατριώτες μας διέρχονται για μια τσιγάρα, βενζίνη και για μια ψευδαίσθηση πολυτέλειας.
Και τόσα χρόνια μετά, ακόμη να γίνει κατανοητό ότι η κατοχή επηρεάζει την καθημερινότητα, το παρόν και το μέλλον μας. Ζούμε, δυστυχώς, σε μια διαρκή παραίτηση, γιατί δεν διεκδικήσαμε ποτέ τίποτα περισσότερο. Οι δολοφόνοι του πατέρα μου και του Σωλή κυκλοφορούν ελεύθεροι, χαρίζουν τις περιουσίες μας και εμείς συνεχίζουμε να ζούμε σε ένα σάπιο τίποτα, μιας κανονικότητας που χτίστηκε πάνω στη λήθη και στην αμνησία.
Ζούμε σε μια κατάσταση που δημιούργησαν οι δολοφόνοι γιατί ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με αίμα. Όχι, δεν δεχόμαστε οι θυσίες του Τάσου και του Σολωμού να πάνε χαμένες. Δεν δεχόμαστε να καπηλεύονται τα ονόματα των ηρώων, να οικειοποιούνται το φως τους για να φωτίσουν το δικό τους σκοτάδι.
Δεν δεχόμαστε αυτοί που δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους για να συλληφθούν οι δολοφόνοι να μιλούν για τη θυσία τους. Αυτοί που δεν ζήτησαν ούτε απολογία για τις δολοφονίες και συμβιβάζονται με τους κατακτητές της πατρίδας μας. Κάποιοι άνθρωποι δεν ανεχόμαστε τη λήθη.
Πέρασαν 29 χρόνια. Απαιτούμε, όπως στήθηκε αυτό το μνημείο, να αποδοθεί και δικαιοσύνη. Να συλληφθούν οι δολοφόνοι με σκοπό να ανοίξει και ο δρόμος της απελευθέρωσης.
Για αυτούς τους δύο ήρωες ενωνόμαστε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στη λήθη για να βρούμε το δρόμο στη Λάπηθο, την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μόρφου. Μέχρι εκεί που ήθελε να φτάσει ο πατέρας μου, μέχρι εκεί που έβλεπε ο Σολωμός ανεβαίνοντας στον ιστό της κατοχής για τη μνήμη, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και την επιστροφή».
sigmalive.com